Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Ομιλία Γιώργου Α. Παπανδρέου το Σάββατο 31 Μάιου, στην ολοήμερη εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ ενόψει της Παγκόσμιας Μέρα Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου)




Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, θα μιλήσει αύριο, Σάββατο 31 Μαΐου, στις 8:30 μ.μ., στην Πλατεία Συντάγματος, στην ολοήμερη εκδήλωση ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου), που διοργανώνουν η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κινήματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε συνεργασία με τον Τομέα Περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ.

Οι ευρωβουλευτές Σταύρος Λαμπρινίδης και Αννυ Ποδηματά -πολιτικος εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για το Περιβαλλον και τη Χωροταξία ανακοινώνουν την εκδήλωση του Κινήματος που θα γίνει το ΣΑΒΒΑΤΟ 31 ΜΑΙΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ



"Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο"

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΣΟΚ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (Β3)

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΗ
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΣΟΚ
ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (Β3)








ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΩΤΕΣ

ΣΚΕΨΕΙΣ
ΑΠΟΨΕΙΣ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ











ΘΑΝΟΣ ΒΟΥΡΔΑΣ
ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΝΕ ΠΑΣΟΚ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (Β3)




ΜΑΪΟΣ 2008






Προς: Γραμματέα και Μέλη ΝΕ ΠΑΣΟΚ Δυτικής Αθήνας (Β3)


Αθήνα, 27 Μαϊου 2008


Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Θα ήθελα καταρχήν να σας συγχαρώ για την πρόσφατη εκλογή μας στη νέα ΝΕ του ΠΑΣΟΚ στη Δυτική Αθήνα και πιστεύω ότι η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει το σημείο εκκίνησης για μία πορεία συλλογικής και παρεμβατικής δράσης όλων μας στην περιοχή, με σχέδιο, πολιτικό λόγο και αποτελεσματικότητα.
Είναι υποχρέωση όλων μας να λειτουργήσουμε με γρήγορους και αποδοτικούς ρυθμούς , χωρίς διακρίσεις , εξαρτήσεις και απολίτικους διαγκωνισμούς και να μπορέσουμε να καταστήσουμε και πάλι το ΠΑΣΟΚ και στην περιοχή μας ένα ισχυρό, πολιτικό, πλειοψηφικό ρεύμα.
Η νέα ΝΕ, στην οποία συμμετέχουμε, καλείται να λειτουργήσει μέσα σε ένα νέο τοπίο για το ΠΑΣΟΚ έτσι όπως αυτό προσδιορίστηκε από την ήττα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2007, την εκλογή Προέδρου τον περασμένο Νοέμβριο και το Συνέδριο του Κινήματός μας που προσδιόρισε το πολιτκό μας «οπλοστάσιο» και έδωσε το ιδεολογικό στίγμα με βάση το οποίο οφείλουμε να λειτουργήσουμε.
Ταυτόχρονα, όλα αυτά τα γεγονότα, προσδιόρισαν και το νέο οργανωτικό πλαίσιο λειτουργίας του ΠΑΣΟΚ με στόχο να διορθωθούν λάθη και δυσλειτουργίες και να γίνει πιο ουσιαστική, πολιτική και αποτελεσματική η λειτουργία των οργανώσεων βάσης του Κινήματός μας.
Σήμερα καλούμαστε να αποδείξουμε έμπρακτα ότι δεν βρεθήκαμε στη ΝΕ προκειμένου απλά και μόνο να καλύψουμε φιλοδοξίες και προσωπικούς ή άλλους στόχους , αλλά θέλωντας να προσφέρουμε στην προώθηση των θέσεων και των πολιτικών του πολιτικού μας φορέα και έχοντας ως βασική μας πυξίδα την ανάγκη για ενίσχυση του ρόλου των οργανώσεων βάσης ως τον κινητήριο μοχλό που μπορεί να κάνει και πάλι το ΠΑΣΟΚ πλειοψηφικό πολιτικό Κίνημα.
Είναι στο χέρι μας να κινηθούμε με συλλογικότητα, πολιτικές λειτουργίες και υπερβατικές κινήσεις που θα μας απεγκλωβίσουν από την εσωστρέφεια και τα φαινόμενα «παραγοντισμού» και στείρας διαχείρησης.
Εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο μας και συνεχή, συλλογική και πολιτική λειτουργία σε συνεργασία με τις οργανώσεις βάσεις των οποίων έχουμε την ευθύνη και οι οποίες πρέπει να είναι ο βασικός μας «καθοδηγητής».
Προσωπικά παίρνω την πρωτοβουλία, με το παρόν κείμενο, να καταθέσω κάποιες πρώτες σκέψεις και απόψεις προκειμένου να συνεισφέρω στην προσπάθειά μας αυτή.


Συντροφικά



Θάνος Βούρδας


1 Η σημερινή πολιτική πραγματικότητα

Η χώρα μας σήμερα βιώνει την πιο δύσκολη μεταπολιτευτική της περίοδο σε όλους τους τομείς.
Διανύουμε το 5ο έτος διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ και είναι πλέον σε όλους φανερό ότι η Ελλάδα δεν έχει να περιμένει τίποτε από την Κυβέρνησή της και τον κ. Καραμανλή.
Κάθε μέρα που περνά η κατάσταση επιδεινώνεται σε ανησυχητικό βαθμό:

• Η οικονομία ζημιώνεται από ερασιτεχνισμούς και κακοδιαχείρηση.
• Η διεθνής εικόνα της χώρας μας έχει πληγεί και η διαπραγματευτική μας ικανότητα έχει μειωθεί στο ελάχιστο μετατρέπωντάς μας σε παρατηρητές των εξελίξεων τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και ευρύτερα .
• Η χώρα κινείται χωρίς αναπτυξιακή πυξίδα που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις και με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση συμφερόντων που υποστηρίζουν την Κυβέρνηση.
• Η δημόσια περιουσία, σε στρατηγικούς τομείς, παραχωρείται σε ιδιώτες και επικρατεί η κοινωνία των «μεσαζόντων».
• Η αξιοκρατία και η ισότητα των ευκαιριών για όλους τους πολίτες είναι έννοιες ξεχασμένες από τη σημερινή Κυβέρνηση που προωθεί την κοινωνία των «εκλεκτών» και των «εξαρτημένων» .
• Η Δημόσια Υγεία και η Παιδεία υποβαθμίζονται με στόχο την ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων αγνοώντας τις ανάγκες των πολιτών.
• Η αγοραστική δύναμη των πολιτών μειώνεται δραματικά και η ακρίβεια είναι «πανταχού παρούσα» καθώς δεν υπάρχει κανένας έλεγχος και καμία διαδικασία περιορισμού του φαινομένου.
• Ρυθμίσεις προς όφελος λίγων και εκλεκτών ή προς κομματικό όφελος παρουσιάζονται ως μεταρρυθμίσεις και τορπιλίζουν την κοινωνική συνοχή και το μέλλον της Νέας Γενιάς.
• Ο συγκεντρωτισμός κυριεύει τη λειτουργία του Κράτους και η αποκέντρωση επί της ουσίας είναι «ξένη» λέξη για τη σημερινή Κυβέρνηση η οποία σχεδιάζει Διοικητική «μεταρρύθμιση» με μοναδικό στόχο τα κομματικά οφέλη.
• Η ποιότητα ζωής των πολιτών και η καθημερινότητα δεν απασχολεί κανέναν στην Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή.

Μέσα σε αυτό το πολιτικό τοπίο η Κυβέρνηση απλά «επικοινωνεί» το έργο της .... στα λόγια και ο Πρωθυπουργός ή κρύβεται ή επαναλαμβάνει μονότονα τα ίδια πράγματα ή απλά προστετεύεται από τα στελέχη της ΝΔ που τον εμφανίζουν πότε ως αμέτοχο και πότε ως «εκνευρισμένο» με τα λάθη και τις συνέπειες των πολιτκών της Κυβέρνησής του , σα να μην έχει αυτός την ευθύνη συντονισμού της.
Ταυτόχρονα το μόνο επίτευγμα της σημερινής Κυβέρνησης είναι η συστηματική λειτουργία όλων των κέντρων και των παράκεντρων κατευθυνόμενης πληροφόρησης προκειμένου να παρουσιάζεται μια επίπλαστη εικόνα της σημερινής πραγματικότητας και να μετατίθενται οι ευθύνες είτε στο «παρελθόν» είτε σε «εισαγώμενες» πολιτικές και προβλήματα.
Το πολιτικό περιβάλλον αυτό, έχει δημιουργήσει στην κοινή γνώμη φαινόμενα αγανάκτησης και σύγχισης και σίγουρα είναι έντονο το συναίσθημα της απογοήτευσης από την πολιτκή ζωή, που δυστυχώς δεν περιορίζεται μόνο σε δυσαρέσκεια απέναντι στην Κυβέρνηση και τη ΝΔ αλλά δημιουργεί ευρύτερες αμφισβητήσεις και προβληματισμούς.
Το ΠΑΣΟΚ αναλώθηκε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στα εσωκομματικά του θέματα και πολλές φορές δεν μπόρεσε να πείσει ότι μπορεί και αλλάζει όλα εκείνα τα στοιχεία που κρίθηκαν αρνητικά από τους πολίτες και το οδήγησαν στην αντιπολίτευση το 2004.
Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα έδωσε την εικόνα ενός νεφελώδους και ασαφούς πολιτκού στίγματος ενώ ταυτόχρονα δεν μπόρεσε να αποβάλλει γρήγορα στοιχεία διαχειρηστικά και μηχανιστικά τόσο σε επίπεδο λειτουργίας των Κεντρικών του καθοδηγητικών οργάνων όσο και σε επίπεδο Περιφερειακών οργάνων και οργανώσεων βάσης.
Παρουσιάστηκε έντονο έλλειμα συγκροτημένης, πολιτικής και αποτελεσματικής λειτουργίας του Κινήματος.
Η εικόνα αυτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης έδωσε τη δυνατότητα στη άλλη αριστερά να «επικοινωνήσει», με τη βοήθεια και των ΜΜΕ, «εικόνες» ανανέωσης και παρέμβασης που σίγουρα είχαν αρνητικό αντίκτυπο στην απήχηση του Κινήματός μας στην κοινωνία.
Σήμερα το ΠΑΣΟΚ, έχοντας αποσαφηνίσει τον πολιτικό του λόγο, οφείλει να υλοποιήσει τις συλλογικές αποφάσεις του Συνεδρίου του και να δημιουργήσει συνθήκες που θα το καταστήσουν και πάλι πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία αλλάζοντας όλα τα στοιχεία που απωθούν και παρεμβαίνοντας πολιτικά και ουσιαστικά σε όλα τα επίπεδα.
Ταυτόχρονα οφείλει να κινηθεί χωρίς αλαζονεία αλλά με διάθεση διαλόγου και συνεργασίας με όλες τις όμορες πολιτικά δυνάμεις, προκειμένου να ικανοποιηθεί ο στόχος που δεν μπορεί να είναι άλλος από την απομάκρυνση της Κυβέρνησης του κ. Καραμανλή και την άσκηση μίας προοδευτικής και τολμηρής διακυβέρνησης που θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της χώρας μας.
Μιας Προοδευτικής Κυβέρνησης που θα επαναφέρει την αξιοκρατία και την ισότητα των ευκαιριών για όλους τους πολίτες, θα δημιουργήσει ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας της δημοκρατίας και των θεσμών που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και θα καθιστά το Κράτος αποκεντρωμένο και λειτουργικό, θα προστατεύει το περιβάλλον και θα προωθεί την ποιότητα ζωής των πολιτών, θα ασκεί πραγματική κοινωνική πολιτική στηρίζοντας τη νέα Γενιά της πατρίδας μας και το μέλλον των παιδιών μας.







2 Το ΠΑΣΟΚ σήμερα

Το σημερινό πολιτικό τοπίο, έτσι όπως περιγράφηκε προηγουμένως, επιβάλλει την ενεργοποίηση του ΠΑΣΟΚ σε όλα τα επίπεδα.
Οι διαδικασίες ανασύνταξης των δυνάμεων του Κινήματος που ξεκίνησαν με την εκλογή του Προέδου μας στις 11 Νοεμβρίου , ολοκληρώθηκαν στις 18 Μαϊου και τώρα το ΠΑΣΟΚ διαθέτει νέα όργανα σε Κεντρικό , Περιφερειακό, Νομαρχιακό και Τοπικό επίπεδο τα οποία εκφράζουν τη νέα οργανωτική δομή που αποφάσισε το Συνέδριό μας.
Σίγουρα το βασικό ζητούμενο σήμερα, έτσι όπως αυτό προέκυψε και από τις διαδικασίες που προηγήθηκαν του Συνεδρίου και της εκλογής των οργάνων στις 18 Μαϊου, είναι η λειτουργία των οργανώσεων, η συλλογική και πολιτική τους δράση, η διάδοση και η εμπέδωση των πολιτικών προτάσεων του Κινήματός μας έτσι όπως αυτές προέκυψαν από το Συνέδριό μας και η παρέμβασή μας στις τοπικές κοινωνίες.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια οι οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζουν εικόνα παρακμής, υπολειτουργίας ή και διάλυσης ενώ ταυτόχρονα δίνουμε την αίσθηση ότι το ενδιαφέρον μας περιορίζεται στην προσέλκυση «ψηφοφόρων» στις εσωκομματικές «μάχες» χωρίς πολιτικό λόγο, αλλά ταυτόχρονα και χωρίς προοπτική.
Η εικόνα αυτή δεν οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στα όσα ακολούθησαν την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2004.
Είναι μία εικόνα που υπάρχει τουλάχιστον μία δεκαετία, καθώς οι οργανώσεις μας μετατράπηκαν από κύτταρα παραγωγής πολιτικής και παρεμβάσεων, σε «φέουδα» τοπικών παραγόντων, βουλευτών και εξουσιαστικών μηχανισμών.
Όσα ζήσαμε μετά την ήττα του 2004 δεν μπορεί να είναι ευθύνη ενός και μόνο και σίγουρα δεν αλλάζουν από έναν και μόνο.
Ήταν μία κρίση που το ΠΑΣΟΚ «χρωστούσε» στον εαυτό του από το 1990 αλλά συνεχώς έπαιρνε αναβολή εξαιτίας της συγκολητικής ουσίας που είχαν τα στελέχη του και λεγόταν «εξουσία».
Όταν ηττήθηκε το ΠΑΣΟΚ, ήρθαν στη επιφάνεια συσσωρευμένα πολιτικά προβλήματα αλλά ταυτόχρονα αποκεντρώθηκε και η μάχη των «εξουσιών» και μεταφέρθηκε σε επίπεδο Νομών και Δήμων.
Δυστυχώς τα τελευταία 4 χρόνια δεν καταφέραμε να αποβάλλουμε, στο βαθμό που έπρεπε, μηχανιστικές και διαχωριστικές λογικές που επικρατούσαν για χρόνια στο όνομα προσώπων και παραγόντων και δεν μπορέσαμε να πολιτικοποιήσουμε την οργάνωσή μας καθώς συνήθως όλοι διεκδικούν το αλάθητο και τη «μοναδικότητα» και κάθε διαφορετική φωνή εκλαμβάνεται ως αμφισβήτηση.
Όλα τα παραπάνω απομαζικοποίησαν τις οργανώσεις μας, απομάκρυναν μεγάλο μέρος του στελεχιακού μας δυναμικού το οποίο δεν επιθυμεί να ενταχθεί σε τέτοιου είδους λογικές και σίγουρα έδωσαν αρνητικές εικόνες για το ΠΑΣΟΚ στις τοπικές κοινωνίες.
Ταυτόχρονα η απομαζικοποίηση και η ήττα στις εκλογές του 2004, διαιώνησαν την εικόνα «ανακύκλωσης» του στελεχιακού μας δυναμικού χωρίς σημάδια ανανέωσης με πολιτικό και όχι απαραίτητα ηλικιακό χαρακτήρα, ενώ η εσωστρέφεια και η διαχειρηστική λογική λειτουργίας αποξένωσαν το Κίνημά μας από τη νέα γενιά καθώς και η Νεολαία ΠΑΣΟΚ έγινε ένα κακέκτυπο του χώρου χωρίς φαντασία, όραμα και πραγματική διαλεκτική σχέση με τους νέους ανθρώπους.
Παράλληλα τα κομματικά όργανα σε όλα τα επίπεδα αναλώθηκαν σε εσωστρεφείς διαδικασίες και σε διευθετήσεις προβλημάτων εσωκομματικών συγκρούσεων υποβαθμίζοντας με τον τρόπο αυτό τον πολιτικό τους ρόλο και μετατρεπώμενα πολλές φορές, σε Περιφερειακό επίπεδο, σε εκφραστές τοπικών διαχειρηστικών λογικών και σε δορυφόρους τοπικών αρχόντων και παραγόντων.
Σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ είναι ότι δεν δείχνει να είναι «οργανωμένο» όταν αδυνατεί να οριοθετήσει ακόμη και μία διαδικασία καθορισμού του μητρώου των μελών και των φίλων του με αποτέλεσμα να υπάρχει μία εικονική πραγματικότητα στους αριθμούς των εγγεγραμμένων, αλλά ταυτόχρονα να γινόμαστε και μάρτυρες εκφυλιστικών φαινομένων σε εσωκομματικές εκλογικές διαδικασίες που σίγουρα δεν τιμούν το Κίνημά μας και δημιουργούν αρνητικές εντυπώσεις στους πολίτες.
Βασικό, λοιπόν, στοιχείο της δράσης μας ως νέα ΝΕ πρέπει να είναι η πολιτικοποίηση της οργάνωσης, η ενίσχυση του ρόλου των οργανώσεων βάσης μακριά και έξω από παρεμβάσεις τρίτων και η οργανωμένη λειτουργία μας σε όλα τα επίπεδα.





3 Το ΠΑΣΟΚ στην περιοχή μας

Στην περιοχή μας σίγουρα τα πράγματα δεν ήταν ούτε καλύτερα και ούτε διαφορετικά από όσα περιέγραψα πιο πάνω και εκφράζουν τις απόψεις μου για το ΠΑΣΟΚ σήμερα.
Ίσως ήταν και πιο έντονα τα φαινόμενα παραγοντισμού και μηχανιστικών πρακτικών καθώς η περιοχή μας εντάσσεται στην εκλογική Περιφέρεια «μαμούθ» της Β΄ Αθηνών όπου ο ανταγωνισμός της εκλογής των Βουλευτών τα ενίσχυσε και τα έκανε τρόπο «ζωής» των οργανώσεων.
Ταυτόχρονα, το γεγονός ότι οι 8 Δήμοι της Δυτικής Αθήνας έχουν μεγάλη πληθυσμιακή αναφορά αλλά αποτελούν και προνομιακό χώρο για το ΠΑΣΟΚ, ενίσχυσαν λογικές μετατροπής των οργανώσεών μας σε συνδιαχειριστές των τοπικών εξουσιών και σε δορυφόρους είτε των Δημοτικών Αρχών που έχουν εκλεγεί με τη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ, είτε των Δημοτικών Παρατάξεων.
Αυτές, όμως, οι πρακτικές καθιστούν την οργάνωσή μας ανυπόληπτη και πολιτικά ανύπαρκτη και ακυρώνουν το λόγο της ύπαρξής μας .
Δυστυχώς οι συγκρούσεις τοπικών παραγόντων, χωρίς πολιτικά κριτήρια, λογικές «αναντικατάστατων» και πρακτικές χειραγώγησης, απαξίωσαν σημαντικά τον πολιτικό και παρεμβατικό μας ρόλο και απομάκρυναν από τις οργανώσεις μας στην περιοχή στελέχη που επιθυμούν να συνεισφέρουν στον ευρύτερο πολιτικό στόχο του ΠΑΣΟΚ αλλά ταυτόχρονα επιθυμούν ένα άλλο «πρόσωπο» του Κινήματος σε τοπικό επίπεδο, πιο παρεμβατικό, πιο ουσιαστικό και σίγουρα σχετικό με τις ανάγκες και τα προβλήματα των πολιτών.
Δεν είναι στόχος μου να μηδενίσω προσπάθειες και λειτουργίες που κινούνται σε άλλη κατεύθυνση από τα προαναφερθέντα, όπως δεν είναι στόχος μου να υποβαθμίσω το σημαντικό έργο στελεχών του ΠΑΣΟΚ σε τοπικό επίπεδο το οποίο αναγνωρίζεται και από τους πολίτες.
Στόχος μας, όμως, πρέπει να είναι η ανατροπή των πηγών των προβλημάτων που έχουν υποβαθμίσει την πολιτική λειτουργία του ΠΑΣΟΚ στη Δυτική Αθήνα και έχουν αδρανοποιήσει τις οργανώσεις μας σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Σε αυτή την κατάσταση κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών και είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα είτε όχι, οι πολίτες όλους μας, μας αντιμετωπίζουν ως τμήμα αυτής της κατάστασης και ως το «κατεστημένο» στην περιοχή.
Αυτή η «εικόνα» απαιτεί από όλους μας υπέρβαση και έχει ως προϋπόθεση για την ανατροπή της την υποταγή του προσωπικού στο συλλογικό και την πολιτικοποίηση των οργανώσεων.



4 Οργανώσεις-συλλογικό και πολιτικό υποκείμενο

Η ΝΕ της Δυτικής Αθήνας, πιστεύω ότι πρέπει να θέσει ως πρώτο στόχο της την ανάδειξη του ρόλου των Οργανώσεων Βάσης, την ενίσχυση του ρόλου και των παρεμβάσεών της και την πολιτικοποίηση των διαδικασιών σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας τους.
Με βάση το νέο οργανωτικό σχήμα και τις νέες οργανώσεις που δημιουργήθηκαν και σε συνεχή συνεργασία με τα νέα όργανα σε επίπεδο Τ.Ο., οφείλουμε να ξεκινήσουμε διαδικασίες διάχυσης, στο στελεχιακό μας δυναμικό, των θέσεων και των προτάσεων του Κινήματός μας σε όλους τους τομείς πολιτικής , προκειμένου να υπάρχει ενημέρωση για τον πολιτικό μας λόγο και τις προτάσεις που καταθέτουμε για να μπορέσει η χώρα να Κυβερνηθεί με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και όραμα προς όφελος του συνόλου των πολιτών.
Εκτιμώ ότι σε πρώτη φάση και μετά από τη συγκρότηση των οργάνων, μπορούμε σε όλες τις οργανώσεις να δημιουργήσουμε ομάδες δουλειάς τόσο με στελέχη που εξέφρασαν την επιθυμία τους να συμμετάσχουν στα όργανα και δεν το κατάφεραν όσο και με ικανά, έμπειρα και με διάθεση για δουλειά στελέχη που υπάρχουν παντού.
Οι ομάδες αυτές θα αναλάβουν να μελετήσουν, να κωδικοποιήσουν και να εκλαϊκεύσουν τις διατυπωμένες θέσεις του ΠΑΣΟΚ για όλα τα πολιτικά θέματα και να προετοιμάσουν με ευθύνη των εκλεγμένων οργάνων ενημερωτικά έντυπα και θεματικές συνελεύσεις προκειμένου να ενημερωθούν για τις θέσεις μας όλα τα μέλη και οι φίλοι μας.
Η διαδικασία αυτή θα αποτελέσει και προετοιμασία του στελεχιακού δυναμικού το οποίο σε κάθε οργάνωση , σύντομα και με το συντονισμό των εκλεγμένων οργάνων, θα αναλάβει και τη διάχυση των θέσεων και των προτάσεων του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία και στη γειτονία με επισκέψεις σε χώρους δουλειάς, συνάντησεις, εκδηλώσεις και συζητήσεις σε όλη την περιοχή.
Πιστεύω ότι με τον τρόπο αυτό μπορεί να ενεργοποιηθεί ο πρώτος στόχος που πρέπει να έχουμε και δεν είναι άλλος από την πολιτικοποίηση των λειτουργιών μας και την εξωστρέφεια με παραμβάσεις στην κοινωνία και τους πολίτες προκειμένου να ανατραπεί η επίπλαστη εικόνα ότι «όλοι ίδιοι είναι».
Επιπλέον θα δοθεί η δυνατότητα κοινής δράσης και παρέμβασης όλων των στελεχών μας, χωρίς διαχωριστικές γραμμές και αποκλεισμούς και θα μπορέσουν τα νέα όργανα να αποδείξουν τη θέληση και τη διάθεσή τους για συλλογική και πολιτική λειτουργία του ΠΑΣΟΚ.
Μέσα από τις διαδικασίες αυτές και το διάλογο που θα αναπτυχθεί, τόσο στο εσωτερικό όσο και με τους πολίτες, θα μας δοθεί η δυνατότητα να εντοπίσουμε και επιπλέον θέματα και ανάγκες και να καταγράψουμε και ενδιαφέρουσες θέσεις και προτάσεις στα πλαίσια της συνεχούς διαβούλευσης που πραγματοποιεί το Κίνημά μας για τον εμπλουτισμό των θέσεών του.
Παράλληλα , ο δεύτερος στόχος των οργανώσεών μας θα πρέπει να είναι η έναρξη των διαδικασιών διαμόρφωσης του πολιτικού πλαισίου για τα προβλήματα και τις λύσεις που υπάρχουν για αυτά σε κάθε περιοχή .
Τα νέα όργανα που έχουν εκλεγεί οφείλουν να διαμορφώσουν πλαίσιο πολιτκών στόχων, επιδιώξεων και παρεμβάσεων για την περιοχή ευθύνης τους αφουγγραζόμενοι τις απόψεις και τα προβλήματα των πολιτών .
Δεν συνδιαχειριζόμαστε Δημοτικές Εξουσίες, δεν συνδιαχειριζόμαστε έργα και ευθύνες της Αυτοδιοίκησης.
Χαράσουμε πολιτικές για την περιοχή και υποστηρίζουμε όσους τις υπηρετούν ενώ κάνουμε πολιτκή αντιπαράθεση με κάθε εξέλιξη και πρωτοβουλία που θεωρούμε ότι δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολιτών και της περιοχής ευρύτερα.
Μόνο έτσι , θεωρώ , ότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ και οι οργανώσεις του να κατοχυρώσουν ένα ισχυρό ρόλο και παρέμβαση στα κοινωνικά δρώμενα και να μη θεωρούνται απλοί υποστηρικτές ή πολέμιοι προσώπων.
Στην προσπάθεια αυτή θα είναι χρήσιμο να κληθούν και να συμμετέχουν με απόψεις και προτάσεις όλοι όσοι το επιθυμούν και όλα τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ που δραστηριοποιούνται στην Αυτοδιοίκηση και σε κοινωνικούς φορείς της περιοχής.
Πρέπει να είναι, όμως, σαφές το γεγονός ότι οι διαδικασίες αυτές αφορούν τον πολιτκό φορέα ΠΑΣΟΚ και δεν είναι υποστηρικτικές για πρόσωπα και επιδιώξεις που ξεφεύγουν από τα πλαίσια των πολιτκών μας λειτουργιών.
Με τον τρόπο αυτό θα αναδειχθούν θέματα και θα σχεδιασθούν πρωτοβουλίες που μπορούν να ληφθούν από τις οργανώσεις μας και οι οποίες θα έχουν σα στόχο τους την κοινωνική και αποτελεσματική παρέμβαση στην περιοχή.
Σίγουρα οι οργανώσεις μας και τα νέα όργανα που έχουν εκλεγεί, οφείλουν παράλληλα να συμμετέχουν και σε πρωτοβουλίες και διαδικασίες που θα πραγματοποιεί συνολικά το Κίμνημά μας και βέβαια πιστεύω ότι είναι η ώρα να ξεκινήσουμε διαδικασίες εξαμηνιαίας επικαιροποίησης του μητρώου μελών και φίλων σε κάθε Οργάνωση προκειμένου να δημιουργηθεί ένα «υπαρκτό» μητρώο το οποίο θα περιλαμβάνει όλους τους συντρόφους και τις συντόφφισες που εκφράζουν τη διάθεσή τους να είναι ενεργοί είτε ως μέλη είτε ως φίλοι του ΠΑΣΟΚ σε κάθε περιοχή.
Είναι, νομίζω, η στιγμή να αναδείξουμε το ΠΑΣΟΚ και τις οργανώσεις βάσης του Κινήματος ως πολιτκό και συλλογικό υποκείμενο με ισχυρό ρόλο και λόγο και να δώσουμε τη δυνατότητα πρωτοβουλιών και παρεμβάσεων οι οποίες μπορούν να είναι και δικός μας «οδηγός».
Σίγουρα δεν είναι εύκολο να ανατρέψουμε λογικές και νοοτροπίες των τελευταίων χρόνων αλλά είναι ακόμη πιο σίγουρο ότι έχουμε χρέος να το κάνουμε δίνοντας νόημα και ουσιαστικό περιεχόμενο στο πολιτικό υποκείμενο που λέγεται ΠΑΣΟΚ και στο ρόλο και το λόγο του κάθε συντρόφου και της κάθε συντρόφισσας.




5 Το ΠΑΣΟΚ στη Δυτική Αθήνα και οι σχέσεις μας με την κοινωνία

Με βάση τον τρόπο λειτουργίας των οργανώσεων που προτείνω στο προηγούμενο κεφάλαιο, δίνεται η δυνατότητα και στη ΝΕ και στις ΣΕ, να διαμορφώσουν ένα πολιτικό και έντονα παρεμβατικό ρόλο στη Δυτική Αθήνα και ταυτόχρονα να δημιουργήσουν ένα δύκτιο επικοινωνίας και συνεργασίας με πολιτικούς, κοινωνικούς και αυτοδιοικητικούς φορείς της περιοχής.
Δύκτιο επικοινωνίας και συνεργασίας που σίγουρα δε σημαίνει ταύτιση στόχων και επιδιώξεων και σε καμία περίπτωση δε θα επιτρέπει να χάνουμε την πολτική μας αυτονομία και να χειραγωγούνται λειτουργίες μας.
Με όλους τους Αυτοδιοικητικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς της Δυτικής Αθήνας συζητάμε και επιδιώκουμε συνεργασία αλλά δεν ταυτιζόμαστε συνολικά .
Ακόμη και όταν επικεφαλής ή συμμέτοχοι σε αυτούς είναι μέλη και φίλοι του Κινήματός μας , συζητάμε μαζί τους θεσμικά και πολιτκά χωρίς συναλλαγές και εκπτώσεις στις πολιτικές μας.
Ως μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ, όσοι επιθυμούν να πούν τις απόψεις τους και να συνεισφέρουν στο πολιτικό πλαίσιο που θέτουν τα όργανα του Κινήματος στην περιοχή μπορούν να το κάνουν μέσα απο τις κομματικές διαδικασίες. Ως συμμέτοχοι σε αυτοδιοικητικούς και κοινωνικούς φορείς θα αντιμετωπίζονται πολιτικά και πάντα με γνώμονα τους πολτικούς μας στόχους προς όφελος της περιοχής και των πολιτών.
Η ΝΕ και οι ΣΕ μπορούν συγκροτημένα και μέσα από κατάλληλη προετοιμασία, να πραγματοποιήσουν διάλογο πάνω σε συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις τις οποίες θα διαμορφώσουμε όπως προείπα, εξασφαλίζοτνας ευρύτερες συνεναίσεις σε κάποια θέματα, χαράσοντας πολιτικές που εκφράζουν τις απόψεις μας και δημιουργώντας συνθήκες συνεχούς διαύλου επικοινωνίας με φορείς στα πλαίσα των πολιτικών μας παρεμβάσεων.
Μέσα από τέτοιου είδους διαδικασίες θα μπορέσουμε να εξετάσουμε και με μεγαλύτερη ευκολία τη στάση μας απέναντι σε επιλογές που θα κληθούμε να κάνουμε και σίγουρα θα επικρατήσει πρωτίστως η πολιτική απέναντι στις προσωπικές επιδιώξεις ενώ ταυτόχρονα θα βρούμε και τις επιλογές που μπορούν να έχουν τη μεγαλύτερη δυνατή συνέναιση και απήχηση.
Ταυτόχρονα θα αποδείξουμε σε όλους όσους βάλλουν το Κίνημά μας και στη Δυτική Αθήνα, ότι δεν είμαστε ξένοι από τα προβλήματα των πολιτών και δεν θα εκχωρήσουμε την πολιτκή μας παρέμβαση και τον πολιτικό μας λόγο σε κάποιους που θέλουν να παρουσιάζοντια ως «μοναδικοί» ενδιαφερόμενοι.




6 Η νέα γενιά

Βασικό σημείο της δράσης και των παρεμβάσεών μας πρέπει να είναι η επαφή μας με τη Νέα Γενιά της περιοχής μας.
Επαφή με μία νέα γενιά που κινδυνεύει να είναι η πρώτη, μετά από πολλές δεκαετίες, που θα ζήσει μέσα σε ένα περιβάλλον που θα είναι χειρότερο από αυτό που εμείς παραλάβαμε.
Η επαφή αυτή δεν πρέπει να περιορίζεται στην ανάγκη ύπαρξης οργανωμένων δυνάμεων νεολαίας στις τάξεις του Κινήματος , που και αυτή σίγουρα είναι αναγκαία.
Πρέπει να ξεκινήσει καταρχήν από τη διασφάλιση της δυνατότητας του πολιτκού μας φορέα να μπορεί να συνδιαλέγεται μαζί της ουσιαστικά και αποτελεσματικά.
Δυστυχώς την τελευταία δεκαετία έχουμε απωλέσει την πραγματική μας επαφή με τη νέα γενιά, τα κινήματα και τα ρεύματα που αναπτύσσει και τις αναζητήσεις της.
Εγκλωβιστήκαμε σε λογικές ενσωμάτωσης της νέας γενιας στις δικές μας παθογένειες και αυτό έχει ως αποτέλεσμα και οι υφιστάμενες δυνάμεις μας στο χώρο αυτό απλά να αναπαράγουν (και με τον χειρότερο τρόπο) λογικές και πρακτικές εσωστρέφειας και σίγουρα πολύ ξένες από τις πραγματικές αναζητήσεις των νέων ανθρώπων.
Σήμερα, όσο και εάν αυτό ακούγεται οξύμορο, πρέπει, εκτός από το ΠΑΣΟΚ, να ανανεωθεί και η Νεολαία ΠΑΣΟΚ και σίγουρα να αποκτήσει νέα χαρακτηριστικά πολιτκά, παρεμβατικά, με φαντασία και όραμα και σίγουρα με έντονο πνεύμα αμφισβήτησης και ανατροπής.
Ο «παραγοντισμός» και οι μηχανιστικές λογικές του ΠΑΣΟΚ και της Νεολαίας του, αφήνουν αδιάφορη, δικαιολογημένα, τη Νέα Γενιά και την καθιστούν φορέα έντονης αφοριστικής αμφισβήτησης του Κινήματός μας, του ρόλου του, της πολιτικής του πρότασης αλλά και της θέλησής μας να ασχοληθούμε με τα προβλήματά τους ουσιαστικά.
Σήμερα έχουμε χρέος να σταθούμε δίπλα στους νέους και τις νέες με άποψη και θέση για τα προβλήματά της, να αντιληφθούμε τις αναζητήσεις της χωρίς αφορισμούς εξαιτίας του ότι μας φαίνονται ξένοι από τα δικά μας πρότυπα και σίγουρα να απευθυνθούμε σε αυτή με σεβασμό της διαφορετικότητας, της αγωνίας τους, των ιδιαιτεροτήτων αλλά και των ενδιαφερόντων της.
Όλοι μας εύκολα χαρίζουμε στους νέους το μέλλον αλλά στο παρόν τους θέλουμε απλά και μόνο να μας παρακολουθούν και να ασπάζονται όσα λέμε.
Αυτό ως λογική και πρακτική «έχει τελειώσει» για τη Νέα Γενιά.
Οφείλουμε να είμαστε μαζί τους ειλικρινείς, αυτοκριτικοί, να μιλήσουμε για την παιδεία, τον πολιτισμό, την ποιότητα ζωής, την ανεργία, την ανάγκη «λειτουργίας» της κοινωνίας των πολιτών, τα φαινόμενα «ενοικίασης των πτυχίων τους», την ακρίβεια, το περιβάλλον.
Οφείλουμε ταυτόχρονα να δώσουμε δείγματα γραφής ότι δεν θέλουμε απλά και μόνο την υποστήριξή τους αλλά τους υπολογίζουμε και στηρίζουμε πολλά σε αυτούς .
Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να ανοίξουμε το «παιχνίδι» στη νέα γενιά πέρα και έξω από τους τοίχους των γραφείων μας και να αναπτύξουμε δίαυλο επικοινωνίας με οργανώσεις και κινήσεις νέων, με ομάδες πρωτοβουλίας και με νέους ανθρώπους που δεν θέλουν να ενταχθούν σε στενά κομματικά πλαίσια αλλά επιθυμούν να προσφέρουν σε συλλογικές και ουσιαστικές ενέργειες και πρωτοβουλίες.
Δεν αρκούν οι φυσικές παρουσίες νέων ανθρώπων εάν δεν μας αλλάζουν τον «αέρα».
Δεν αρκούν οι φυσικές παρουσίες νέων ανθρώπων εάν δεν προσθέτουν πολιτικά .
Η ΝΕ, σε συνεργασία με τα αντίστοιχα όργανα της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, οφείλει να διαμορφώσει αναλυτικό , ξεχωριστό, προγραμματισμό για την παρέμβασή μας στη Νέα Γενιά, όχι με ευκαιριακά χαρακτηριστικά αλλά με ουσία και περιεχόμενο που θα καθιστά τους νέους ισότιμους συνομιλητές και συμμέτοχους.
Έστω, εάν δεν μπορούμε να αλλάξουμε εμείς που είμαστε σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, ας μη διαιωνίσουμε το «είδος» στα θέματα που δεν μας τιμούν και δε βοηθούν τον πολτικό μας φορέα.









7 Ας δουλέψουμε πολιτικά, συντονισμένα και γρήγορα

Η ΝΕ, στην οποία μας έκαναν την τιμή τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ να μας εκλέξουν, δεν έχει πολλά περιθώρια να περιμένει... και να ομφαλοσκοπεί.
Το ίδιο εκτιμώ ότι ισχύει και για όλα τα όργανα του Κινήματος.
Οφείλουμε άμεσα να χαράξουμε το πολιτικό πλαίσιο της λειτουργίας μας, να αναλάβουμε τομείς ευθύνης, να προσδιορίσουμε τα μέσα και τους τρόπους συντονισμού της δράσης μας στην περιοχή, να «ανοίξουμε» θέματα που θα μας δώσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και να οριοθετήσουμε τις σχέσεις μας με όλους τους φορείς με τους οποίους μπορούμε και πρέπει να συνδιαλεγόμαστε.
Ταυτόχρονα οφείλουμε να αναδείξουμε τη σημασία των οργανώσεων βάσης, να επαναφέρουμε την πολιτική στο προσκήνιο της λειτουργίας μας και να δώσουμε υπόσταση στη θέση, την άποψη, την πρόταση αλλά και τη διαμαρτυρία κάθε συντρόφου και κάθε συντρόφισσας.
Υπάρχουν μπροστά μας:

• τα θέματα γενικής πολτικής για τα οποία, σε συνεργασία με τα κεντρικά όργανα του Κινήματός μας, πρέπει να αναδείξουμε την εναλλακτική μας πρόταση και να ενισχύσουμε την παρέμβασή μας στην κοινωνία,
• η διαδικασία εξειδίκευσης των θέσεών μας σε ζητήματα που αφορούν τη Δυτική Αθήνα (πχ είναι ώρα να ανοίξουμε τη συζήτηση για το τι σημαίνουν οι αλλαγές που προτείνουμε στο πολιτικό σύστημα και στη διοικητική δομή της χώρας μας αναφορικά με το τι πρέπει να γίνει στην περιοχή μας σε σχέση με τις εκλογικές περιφέρειες και τη συνένωση Δήμων),
• η διαδικασία υποστήριξης των οργανώσεων βάσης και δημιουργίας ενός αξιόπιστου μητρώου μελών και φίλων,
• η ουσιαστική και συνεχής παρέμβασή μας στην κοινωνία,
• η επαναπροσέγγιση της Νέας Γενιάς,
• η δημιουργία δυκτίου διαβούλευσης με τους κοινωνικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς της περιοχής.

Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλα θέματα και ενέργειες τα οποία όλοι μπορούμε να εντοπίσουμε και να υλοποιήσουμε.
Αυτό που χρειάζεται είναι υπέρβαση όλων των αρνητικών πτυχών της λειτουργίας μας, συλλογικότητα, πολιτική λειτουργία και συντονισμός. Έτσι μπορούμε να πετύχουμε και να δώσουμε ουσιστικό νόημα στο ρόλο μας.
Και βέβαια χρειάζεται όρεξη για δουλειά και προσφορά επί της ουσίας.



8 Αντί Επιλόγου

Με το κείμενο αυτό που καταθέτω στη Ν.Ε., επιθυμώ να εκφράσω τις πρώτες σκέψεις, τις θέσεις και τις προτάσεις μου για το έργο που θεωρώ ότι πρέπει να επιτελέσουμε κατά τη διάρκεια της θητείας μας σε αυτό.
Έχουμε την τιμή να έχουμε εκλεγεί από τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ της Δυτικής Αθήνας για να δουλέψουμε πολιτικά και προς όφελος του Κινήματος, της ενίσχυσης των οργανώσεων της περιοχής και των πολιτών.
Δεν επιχειρώ ούτε να αντιπαρατεθώ με κανέναν , ούτε και να παρουσιάσω το κείμενο ως «κίνηση» στα πλαίσια της λειτουργίας της ΝΕ.
Πιστεύω ότι όλοι έχουμε υποχρέωση να τοποθετηθούμε από την αρχή με σαφήνεια και να διαμορφώσουμε από κοινού ένα πλαίσιο πολιτικής λειτουργίας του οργάνου και ένα πρόγραμμα των ενεργειών που επιθυμούμε να υλοποιήσουμε.
Δεν πρέπει να ακυρώσουμε τη διαφωνία και τη διαφορετικότητα των πολιτικών απόψεων που αποτελέσαν διαχρονικά στοιχείο υγείας για το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι το Κίνημά μας είναι ένα συλλογικό πολιτικό υποκείμενο.
Στη ΝΕ Εκλεγήκαμε ως «μονάδες»-πολιτικά στελέχη του χώρου, αλλά οφείλουμε να λειτουργήσουμε ως σύνολο.
Δεν είμαστε «αξιωματούχοι»-διαχειρηστές εξουσιών.
Είμαστε εθελοντές που ασχολούνται με την πολιτική και πρέπει να σεβαστούμε το ρόλο που αναλάβαμε και πανω από όλα να σεβαστούμε τις οργανώσεις βάσης, το λόγο και το ρόλο τους.
Έχουμε μπροστά μας μία «μάχη» και πρέπει να τη δώσουμε πολιτικά και δυναμικά και σε αυτή δεν περισσεύει κανείς.

Απόφαση Γιώργου Α. Παπανδρέου - Oρίστηκαν οι Γραμματείς των Τομέων του ΠΑΣΟΚ

Με απόφαση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Α. Παπανδρέου, ορίστηκαν οι Γραμματείς των Τομέων του Κινήματος, ως ακολούθως:



ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΤΟΜΕΩΝ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ




ΤΟΜΕΑΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

1.
Εσωτερικών




Eυθύμιος Σώκος

2.
Οικονομίας




Ντίνα Λάζαρη

3.
Εξωτερικών - Διεθνείς Σχέσεις




Δημήτρης Δρούτσας

4.
Άμυνας




Ευτύχης Δαμιανάκης

5.
Ανάπτυξης




Φίλιππος Σαχινίδης

6.
Περιβάλλοντος και Χωροταξίας




Γιάννης Λιβανός

7.
Δημοσίων Έργων




Μανώλης Όθωνας

8.
Παιδείας




Θάλεια Δραγώνα

9.
Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας


Γιώργος Κουτρουμάνης

10.
Υγείας


Ηλίας Καρανίκας





11.
Ψυχικής Υγείας - Εξαρτήσεων




Μένη Μαλιώρη

12.
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων


Λευτέρης Κατσικαρέλης

13.
Δικαιοσύνης




Νίκος Παπασπύρου

14.


Πολιτισμού




Βασίλης Τόγιας

15.
Αθλητισμού




Κώστας Παταβούκας

16.
Τουρισμού




Γιώργος Νικητιάδης

17.
Μεταφορών και Επικοινωνιών


Φώτης Χατζημιχάλης

18.
Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής


Δημήτρης Καρύδης









ΤΟΜΕΑΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

19.
Τεκμηρίωσης




Γρηγόρης Νιώτης

20.
Περιφερειακής Οργάνωσης




Τάσος Αποστολόπουλος

21.
Μαζικών Χώρων




Νίκος Μαδεμλής

22.
ΕΒΕ




Μενέλαος Κουλούρης

23.
Επιστημόνων




Γρηγόρης Νικήτας

24.


Κινητοποιήσεων




Ζωή Καρκούλια

25.
Απόδημου Ελληνισμού




Δημήτρης Δόλλης

26.
Γυναικών




Έφη Χαλάτση

27.
Εθελοντισμού και Αλληλεγγύης




Σούλα Ευθυμίου

28.
Κοινωνικής ένταξης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρόνοιας




Λάμπρος Μίχος

29.
Τύπου και ΜΜΕ




Γιώργος Ελενόπουλος



30.
Επικοινωνίας




Παύλος Γερουλάνος

31.
Υπεύθυνη για θέματα Σοσιαλιστικής Διεθνούς


Πωλίνα Λάμψα

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

Working Class Hero - John Lennon

Ομιλία Γιώργου Α. Παπανδρέου στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ



Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ, κ. Πρόεδρε, αγαπητέ Απόστολε, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ για την υποστήριξη και συμπαράσταση σε αυτό το ατύχημα που είχα. Είναι χαρά μου που βρίσκομαι ανάμεσά σας. Είναι σίγουρο ότι αυτή η συμπαράστασή σας, η ανθρώπινη υποστήριξη ήταν κάτι, που μου έδωσε κουράγιο και ψυχική δύναμη να αντιμετωπίσω τον πόνο του ατυχήματος.

Θέλω να πω δυο λόγια, πριν ξεκινήσω την ομιλία μου, ότι αν και όλοι μας έχουμε συνειδητοποιήσει και ιδιαίτερα αυτοί που ασχολούνται με τον τομέα της υγείας, το πόσο έχει απαξιωθεί το δημόσιο νοσοκομείο από τη σημερινή κυβέρνηση, ξέρουμε όλοι μας πόσο έχει υποβαθμιστεί η δημόσια υγεία από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι βέβαια διαφορετικό να το ζει κανείς από μέσα.

Εκεί, βλέπει ανθρώπους, γιατρούς, νοσηλευτές, το διοικητικό προσωπικό, αξιολογότατο προσωπικό, που κάνουν υπεράνθρωπες, ηρωικές προσπάθειες να αντιμετωπίσουν τα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων, που έρχονται με πόνο, με ασθένειες, αλλά δεν βρίσκουν τη συμπαράσταση της Πολιτείας. Δεν βρίσκουν τη διάθεση της Πολιτείας, μιας Πολιτείας που βλέπει πελατειακά, που βλέπει απαξιωτικά κάθε δημόσιο αγαθό, γεγονός, βεβαίως, που δείχνει και μία έλλειψη ανθρωπιάς.

Αν σήμερα κάτι χρειάζεται η χώρα μας είναι ακριβώς μία Πολιτεία με ανθρωπιά, μία Πολιτεία κοντά στον πολίτη, μία Πολιτεία που δίνει σιγουριά. Πόσο μάλλον και σε έναν τόσο κρίσιμο τομέα, όπως της υγείας. Και θα ήθελα από εδώ, να ευχαριστήσω όλους τους γιατρούς, νοσηλευτές, το διοικητικό προσωπικό, που μου συμπαραστάθηκαν, να ευχαριστήσω βέβαια και όλους τους ανώνυμους και επώνυμους, που μου έστειλαν τις ευχές τους και μου έδωσαν κουράγιο για την ανάρρωσή μου.

Παρότι η ολοκληρωμένη ανάρρωση απαιτεί ακόμη λίγο χρόνο, θεώρησα σήμερα απαραίτητη την παρουσία μου εδώ και τη σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Κι αυτό, διότι περνάμε μία καμπή αποφασιστική, μία στιγμή όπου παίρνονται αποφάσεις, που θα στιγματίσουν τη ζωή του τόπου για πολλά χρόνια, για πολλές δεκαετίες.

Είναι αποφάσεις θεσμικές, είναι αποφάσεις οικονομικές, είναι αποφάσεις κοινωνικές, που θα επηρεάσουν αρνητικά την πορεία της χώρας μας, αλλά και άμεσα τον Έλληνα πολίτη.

Ξέρετε, η χώρα ζει σήμερα τη χειρότερη, θα έλεγα, μετά τη μεταπολίτευση, περίοδό της. Ο πολίτης εύχεται το «Μη χειρότερα», ενώ το 2004, προ των εκλογών, μπορούσε κι έλεγε «Μπορούμε και πολύ καλύτερα». Δυστυχώς, διαψεύστηκε και αυτή η αίσθηση αυτοπεποίθησης, σιγουριάς και ελπίδας που υπήρχε τότε, έγινε, τέσσερα χρόνια μετά, αβεβαιότητα, ανασφάλεια, απαισιοδοξία.

Αυτό, εμείς, έχουμε ευθύνη να το ανατρέψουμε. Να ανατρέψουμε την ανικανότητα, την κοινωνική αδικία, την ανευθυνότητα, την αδιαφάνεια, την αυθαιρεσία, λέξεις που χαρακτηρίζουν τη σημερινή πολιτική της κυβέρνησης.

Σε μία εποχή ραγδαίων αλλαγών, αλλαγών σε όλο τον κόσμο, σε μία εποχή που θα έπρεπε να υπάρχει εθνικό σχέδιο, εθνική στρατηγική, ευρύτατες κοινωνικές συναινέσεις, περιθώρια πρωτοβουλιών, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατάφερε, τα τέσσερα αυτά χρόνια, να χάσει πόρους, να χάσει ευκαιρίες, να χάσει τα απαραίτητα εργαλεία για την προετοιμασία μας για τις επόμενες δεκαετίες. Προετοιμασία, που είναι τόσο σημαντική για τη θωράκιση της ελληνικής οικονομίας, της κοινωνίας, του πολιτισμού και του περιβάλλοντος.

Τέτοια εργαλεία ήταν οι επιτυχίες μας στο Ελσίνκι και στην εξωτερική πολιτική. Ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ήταν τα κονδύλια του Γ' ΚΠΣ, ήταν η νέα ΚΑΠ, ήταν η δυνατότητα εκσυγχρονισμού του κοινωνικού κράτους, της κρατικής διοίκησης, ήταν η συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη.

Σήμερα, όμως, αυτά τα εργαλεία έχουν ουσιαστικά χαθεί από τη δυνατότητα της χώρας μας, με την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, ενώ καταγράφουμε συνεχώς νέα αρνητικά ρεκόρ: από το θέμα της διαφάνειας, μέχρι το θέμα της ανταγωνιστικότητας.

Η οικονομία μας βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Ξέρουμε ότι ο προϋπολογισμός έχει καταρρεύσει κι έχει καταρρεύσει ήδη το πρώτο τετράμηνο, ενώ το δημοσιονομικό έλλειμμα έχει ξεπεράσει το όριο του 3%. Το πρωτοφανές έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών, υπογραμμίζει τη συνεχή απώλεια της ανταγωνιστικότητας.

Η κυβέρνηση, εκτός από το να δανείζεται συνεχώς, κάνει πλειστηριασμούς, ξεπουλώντας κρίσιμες εθνικές υποδομές, όπως είναι ο ΟΤΕ, όπως είναι τα Λιμάνια, όπως είναι οι εταιρείες υδάτων και αύριο, βεβαίως, και η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, η ΔΕΗ.

Είναι τόσο αρνητική η διαχείριση των δημοσίων χρημάτων από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που τέσσερα χρόνια μετά από την απάτη της απογραφής - και το τονίζω αυτό, την απάτη της απογραφής - φοβάται πια, μήπως η ίδια βρεθεί και επίσημα στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Γι' αυτό και θα επιδιώξει να εκδώσει, μέσα στο καλοκαίρι, τα δεκάδες Προεδρικά Διατάγματα, που θα της επιτρέψουν να ασελγήσει στα αποθεματικά των Ταμείων, με τρόπο ακόμη πιο ωμό από την περιβόητη έκδοση των δομημένων ομολόγων.

Σε κάθε περίπτωση, η Νέα Δημοκρατία έχει βάλει τη χώρα μας υπό μόνιμη επιτήρηση, υπό μόνιμη κηδεμονία. Σε μία, χωρίς λόγο, περιπέτεια για το έθνος, μία απαράδεκτη και ανεύθυνη περιπέτεια για το έθνος και το λαό μας. Αυτή την περιπέτεια θα την αντιστρέψουμε, για να γίνει πορεία δημιουργίας, ανάπτυξης και σιγουριάς.

Ήδη, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μία άλλη επιτήρηση, την περιβαλλοντική, στην οποία οδηγείται η Ελλάδα από τον Ο.Η.Ε. Λαμπρή, δυστυχώς, εξαίρεση η Ελλάδα, με την κακή έννοια, και, βεβαίως, και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επειδή δεν ανταποκρίθηκε, μετά το 2007, στις υποχρεώσεις της για ένα αξιόπιστο σύστημα καταγραφής των ρύπων.

Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο, που μας παρουσίασαν, είναι ουσιαστικά η συνέχεια μιας αντίληψης του μοντέλου του Κωνσταντίνου Καραμανλή, για την ανάπτυξη των ελληνικών πόρων: Τσιμέντο παντού για πρόσκαιρη ανάπτυξη, αλλά με αποτέλεσμα την καταστροφή των πόλεών μας, της ποιότητας ζωής μας και των πιο ωραίων περιοχών της χώρας μας.

Σήμερα, που χρειάζεται - και το βλέπουμε σε παγκόσμιο επίπεδο αυτό - ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, ξαναπάμε στα παλιά, με ολέθριες όμως συνέπειες για τη χώρα μας. Με ένα χωροταξικό σχέδιο που, σήμερα, ουσιαστικά, θα βγάλει στο σφυρί για υπερεκμετάλλευση τις πιο όμορφες περιοχές της γης μας.

Το ελαφρυντικό της άγνοιας δεν μπορεί να αναγνωριστεί από κανέναν, ούτε για την κυβέρνηση.

Ένα άλλο, εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα στις υποδομές και το δημόσιο πλούτο, που σχετίζεται άμεσα με το περιβάλλον, είναι και το ενεργειακό. Ακούσαμε, ακόμη και από το ΥΠΕΧΩΔΕ, την καινοφανή ιδέα της πυρηνικής ενέργειας! Προφανώς, είτε για να ξεφύγει από τα προβλήματα που του δημιουργεί η αποπομπή της Ελλάδας από το Πρωτόκολλο του Κιότο, είτε με τη δικαιολογία ότι δρομολογούνται εργοστάσια στις γύρω χώρες, οπότε «γιατί να μην κάνουμε κι εμείς», αυτά δείχνουν ουσιαστικά την άγνοια των πραγματικών προβλημάτων, βεβαίως, και την απουσία μιας σχεδιασμένης, συστηματικής πολιτικής στα ενεργειακά και περιβαλλοντικά ζητήματα.

Τώρα είναι η ώρα να δράσουμε. Είναι μία από τις βασικές μας προτεραιότητες: να αλλάξουμε ριζικά το αντιπαραγωγικό και περιβαλλοντικά επικίνδυνο πλέον αναπτυξιακό μας πρότυπο. Να αναδείξουμε το περιβάλλον ως βασικό κεφάλαιο και συγκριτικό πλεονέκτημα της οικονομίας μας.

Να συνδέσουμε σε ένα εθνικό σχέδιο το δημόσιο πλούτο, τη χωροταξία, την ανθρώπινη ανάπτυξη, την περιφερειακή ανάπτυξη των πόλεών μας, με την οικονομική πολιτική μας, για να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί και πιο αποτελεσματικοί στις διεθνείς αγορές.

Μία αναπτυξιακή διαδικασία, ένα διαφορετικό μοντέλο, που θα φέρει ανάπτυξη, δουλειές, ποιότητα στα προϊόντα μας, μεγαλύτερη αυτονομία στις ενεργειακές μας πηγές, κάτι που δεν εξασφαλίζουν όσοι και να είναι οι αγωγοί που περνούν από τη χώρα μας. Χρειάζεται μία άλλη ενεργειακή πολιτική. Μάλιστα, η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να είναι πρωτοπόρα σε αυτόν τον τομέα, εάν θέλουμε να κατακτήσουμε πραγματικά μία εξέχουσα θέση στη διεθνή οικονομία.

Το δικό μας πρότυπο, που επενδύει στη δύναμη της γνώσης και άρα στην εκπαίδευση, στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, στον πολιτισμό μας, την καινοτομική μας δημιουργία, είναι το πρότυπο που ανοίγει νέους δρόμους για την ανάπτυξη, για την ευημερία της χώρας μας.

Ακόμη και την ανάγκη, καθώς είναι πάνδημη η απαίτηση για τη δημιουργία Υπουργείου Περιβάλλοντος, κάτι για το οποίο εμείς έχουμε δεσμευτεί, η κυβέρνηση την αντιμετωπίζει - όπως πάντα - σαν επικοινωνιακή ανάγκη, στο πλαίσιο κάποιων εσωκομματικών παιχνιδιών.

Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτά για τα οποία μιλούμε, δεν είναι μία απλώς θεωρητική προσέγγιση. Οι επιπτώσεις της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι θεωρητικές. Τις ζει ο πολίτης καθημερινά. Είναι η καλπάζουσα ακρίβεια, είναι ο συνδυασμός της ακρίβειας με την καθήλωση των εισοδημάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Όλα αυτά δημιουργούν εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα.

Εγώ συναντώ πολύ κόσμο κι, αυτές τις μέρες, περισσότερο απ' το τηλέφωνο, ακούω την αγωνία του κόσμου, του πολίτη, που λέει «πώς θα αντεπεξέλθουμε, πώς θα τα βγάλουμε πέρα; Έχουμε υποχρεώσεις». Μιλούν για το νοικοκυριό τους που είναι υπερχρεωμένο, αισθάνονται το αδιέξοδο του υπερδανεισμού και είμαστε όλοι αντιμέτωποι με την πιο επιθετική ακρίβεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και εδώ έχουμε τα πρωτεία.

Το κόστος της διαβίωσης μιας τετραμελούς οικογένειας έχει αυξηθεί κατά 1.000 ευρώ από το 2004. Το χρέος των ελληνικών νοικοκυριών έχει ξεπεράσει τα 100 δις ευρώ, δηλαδή και το 45% του ΑΕΠ. Κι αυτά, δεν είναι απλές στατιστικές. Είναι χιλιάδες τραγικές ιστορίες, οικογενειακές τραγωδίες για πάρα πολλούς Έλληνες. Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα, που όλο και περισσότερο διογκώνεται με δραματικούς ρυθμούς.

Εμείς, υπεύθυνα σταθήκαμε στο πρόβλημα αυτό και καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις στη Βουλή. Γιατί, ναι, είμαστε εμείς η παράταξη της ευθύνης. Ακόμα περιμένουμε την ανταπόκριση της κυβέρνησης, η οποία κάτι ψέλλισε για το πρόβλημα, μετά από τις δικές μας, δυναμικές παρεμβάσεις. Καταθέτουμε, λοιπόν, πρόταση νόμου για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών και καλούμε την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της.

Αγαπητοί συνάδελφοι, χθες, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά, το γιατί η συνταγματική αναθεώρηση που επιχείρησε, είναι νεκρό γράμμα. Εμείς, είχαμε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή τον αποπροσανατολισμό του στόχου και της πρότασης, δηλαδή, όταν ανακοινώθηκε, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού, τον Δεκέμβριο του 2005. Ουσιαστικά, είχαν ως στόχο να υπηρετήσουν επικοινωνιακούς, όπως πάντα, στόχους, δηλαδή, να δείξουν ότι έχουν δήθεν μεταρρυθμιστικό πνεύμα.

Τόσο, όμως, οι αναθεωρητικές ιδέες τους, όσο και η πολιτική τους συμπεριφορά, πρόδιδαν εξ αρχής έλλειψη προθέσεων για ουσιαστικές προοδευτικές αλλαγές και τομές. Εμείς, σεβόμενοι τη σοβαρότητα της αναθεωρητικής διαδικασίας και με αίσθημα ευθύνης, καταθέσαμε ένα συνεκτικό σχέδιο αναθεώρησης με 20 συνολικά προτάσεις. Υποβάλαμε προτάσεις για την καταγραφή, στο προοίμιο του Συντάγματος, των αξιών μας, της ταυτότητάς μας, του πολιτισμού και της γλώσσας μας, του ρόλου του οικουμενικού Ελληνισμού, καθώς και τις θέσεις μας στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Οι προτάσεις μας απέβλεπαν και αποβλέπουν στην αναβάθμιση της Δημοκρατίας, στην ανανέωση του πολιτικού συστήματος, στη θωράκιση της διαφάνειας, στην περαιτέρω ενίσχυση της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Οι προτάσεις μας μπορούν να συνοψιστούν σ' έναν δεκάλογο.

1) Νέος ρόλος μιας ενδυναμωμένης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της αποκέντρωσης, με τον πολίτη δυνατό, συμμέτοχο, να ελέγχει, να δημιουργεί και να αποφασίζει για το μέλλον του.

2) Ενίσχυση των θεσμών άμεσης δημοκρατίας, όπως είναι το δημοψήφισμα, και υιοθέτηση νέων, όπως η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία.

3) Τομή στο εκλογικό σύστημα για μια νέα ποιότητα στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία, με απολύτως επεξεργασμένες, δικές μας προτάσεις.

4) Ενίσχυση της Βουλής, ως οργάνου δημοσίου ελέγχου, διαβούλευσης και λογοδοσίας, από τα ΜΜΕ, μέχρι και το δικαστικό σώμα.

5) Ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών για την προώθηση της συμμετοχικής δημοκρατίας και του 3ου τομέα της οικονομίας μας.

6) Αναφορά στο Σύνταγμά μας της ενσωμάτωσης των αλλοδαπών, στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, ένα τεράστιο κοινωνικό ζήτημα, το οποίο αγνοεί ή θέλει να αγνοεί η κυβέρνηση.

7) Στο πλαίσιο των διακριτών ρόλων κράτους και εκκλησίας και της προάσπισης της θρησκευτικής ελευθερίας, προχωρούμε σε διάλογο και αντιμετωπίζουμε ώριμα θέματα, όπως ο θρησκευτικός όρκος και ο προσηλυτισμός.

8) Ενίσχυση του δικαιώματος στη γνώση, με την κατοχύρωση της δημόσιας παιδείας, αλλά και την κατοχύρωση του δικαιώματος, να ρυθμίζει το κράτος την ανομία, που σήμερα υπάρχει στην ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση με την θέσπιση κανόνων για τη λειτουργία μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Ιδρυμάτων.

9) Συνταγματική κατοχύρωση ενός εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους.

10) Αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την διάλυση της Βουλής.

Σε αυτά, η κυβερνητική πλειοψηφία δεν αποδέχθηκε ούτε μία από τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, όπως άλλωστε δεν αποδέχθηκε τις προτάσεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Δεν αποδέχθηκε την ενίσχυση των θεσμών της άμεσης δημοκρατίας, όπως το δημοψήφισμα, και την υιοθέτηση νέων, όπως η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία. Δεν αποδέχθηκε την ενίσχυση της Βουλής, ως οργάνου δημοσίου ελέγχου, ούτε καν την πρόταση για τη συνταγματική κατοχύρωση της διασφάλισης ενός ελάχιστου εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης, πρόταση που συγκέντρωνε την ευρύτατη συναίνεση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.

Δηλαδή, η κυβέρνηση, απ' την πρώτη στιγμή, ουσιαστικά, υπονόμευσε την πιο βασική προϋπόθεση για μία επιτυχή συνταγματική αναθεώρηση. Και αυτή, είναι η επίτευξη ευρύτατης συναίνεσης, αφού διαφορετικά, δεν εξασφαλίζεται και η απαιτούμενη πλειοψηφία των βουλευτών.

Βεβαίως, η κυβέρνηση έκανε και το θεσμικό ατόπημα να προσπαθήσει με νοθεία να περάσει την αλλαγή του άρθρου 24, που αφορά στο περιβάλλον. Να γιατί ισχυριστήκαμε, ότι η κυβερνητική πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος, ήταν απολύτως προσχηματική.

Αλλά θέλω να αναφερθώ και στη λειτουργία της Δημοκρατίας μας, των δημοκρατικών μας θεσμών, με αφορμή τη συζήτηση του Συντάγματος. Διότι, εάν δεν αισθάνεται ο πολίτης σίγουρος, εάν δεν αισθάνεται ότι αντιμετωπίζεται μέσα από ένα πλαίσιο ισονομίας και ισότητας, αν δεν αισθάνεται ότι προστατεύονται τα δικαιώματά του, ανθρώπινα, κοινωνικά, πολιτικά, απέναντι σε μια αυθαιρεσία, μια πελατειακή λογική, τότε ουσιαστικά, βουλιάζει η κοινωνία μας όλο και περισσότερο και, οι επιπτώσεις, είτε είναι στις επενδύσεις, είτε είναι στην ανάπτυξη, είτε είναι στην δίκαιη κατανομή πόρων και δημόσιων υπηρεσιών, είναι αρνητικές για την κοινωνία μας, αρνητικές για τον κάθε πολίτη.

Μία ευνομούμενη Πολιτεία είναι προαπαιτούμενη για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι αυτό το οποίο μας θωρακίζει και μας δίνει την αυτοπεποίθηση, τη σιγουριά, να μπορούμε να εξελισσόμαστε, να εξελισσόμαστε, χωρίς να αισθάνεται το ρίσκο της περιθωριοποίησης ο κάθε πολίτης. Να μπορεί, δηλαδή, κανείς να ξέρει ότι η Ελλάδα μπορεί να αλλάζει, να προχωρά, να μεταρρυθμίζει, αλλά και παράλληλα, ότι βασικές αξίες, βασικές λειτουργίες και βασικά δικαιώματα δεν θα θίγονται. Θα προστατεύονται, μέσα σ' ένα πλαίσιο αλλαγών που θα γίνονται.

Μόνον έτσι, μπορούμε να έχουμε και την ευρύτατη συναίνεση, αλλά και να προχωρήσουμε με θάρρος σε σοβαρές και ουσιαστικές πρωτοβουλίες μεταρρύθμισης.

Στοιχειώδης προϋπόθεση κάθε πρωτοβουλίας για την αναθεώρηση του Συντάγματος είναι ο σεβασμός του ισχύοντος Συντάγματος. Και αν έχει κάτι να δείξει επί τέσσερα χρόνια ο κ. Καραμανλής, είναι μία αλυσίδα θεσμικών εκτροπών. Θεσμικές εκτροπές και παραβιάσεις του πνεύματος, αλλά και του γράμματος του συνταγματικού μας χάρτη.

Η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή επιδόθηκε στην υπονόμευση των θεσμών και την χειραγώγηση κάθε εξουσίας, από την υποβάθμιση της Βουλής, έως την απίστευτη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, την υφαρπαγή της κοινοβουλευτικής έδρας του ΠΑΣΟΚ, κάτι για το οποίο καταδικάστηκε ήδη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.



Από την εξόντωση των Ανεξάρτητων Αρχών, έως τον πελατειακό έλεγχο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Από τον έλεγχο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με το 42%, μέχρι την απόπειρα κομματικοποίησης της Εκκλησίας.



Αυτή ήταν, αυτή ήταν πάντα η ιστορία τους, διαχρονικά, την οποία τώρα, κάποιοι γνωστοί επιχειρούν να την ξαναγράψουν, αντί απλώς να ζητήσουν συγνώμη από τον Ελληνικό λαό και τη Δημοκρατία.



Μόλις προχθές, ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης μίλησε για ένα «τσουνάμι δικαστικών υποθέσεων» που πρόκειται σύντομα να εκδικαστούν. Είναι πρωτοφανές, πρώτα απ' όλα, να αποφασίζει ο υπουργός, σαν να ήταν Εισαγγελέας. Τώρα, θυμήθηκαν τις υποκλοπές; Τώρα, θυμήθηκαν την υπόθεση των Πακιστανών; Τώρα, θυμήθηκαν τα ομόλογα και την SIEMENS; Τώρα, τον κ. Ζαχόπουλο; Ξανά και ξανά, και πάλι, τώρα, τη ΔΕΚΑ;



Η κυβέρνηση, φαίνεται, φροντίζει, την ώρα που θα περνάνε τα Προεδρικά Διατάγματα της ασφαλιστικής αντιμεταρρύθμισης, στα τηλεοπτικά παράθυρα, να κυριαρχεί η σύγχυση για τα σκάνδαλα, σκάνδαλα που διαπράχθηκαν από στελέχη της Δεξιάς, αλλά με στόχο, βεβαίως, όπως έχουμε δει πια τέσσερα χρόνια, την οριστική συγκάλυψή τους.



Και θέλω εδώ να ξεκαθαρίσω δύο πράγματα: Πρώτα απ' όλα, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί απ' αυτό το «δικαστικό τσουνάμι» που προαναγγέλλει ο κ. Χατζηγάκης. Εμείς, απαιτούμε να διερευνηθούν αυτά τα σκάνδαλα, όλα τα σκάνδαλα, και από τη Βουλή. Σεβόμαστε τη Δικαιοσύνη, αλλά δεν εμπιστευόμαστε τις μεθοδεύσεις της Νέας Δημοκρατίας στη Δικαιοσύνη.



Η διαδικασία της πολιτικής διερεύνησης από το Κοινοβούλιο είναι, και ανεξάρτητη από τη Δικαιοσύνη, και απαραίτητη, για να χυθεί άπλετο φως στις υποθέσεις αυτές. Είναι απαράδεκτη η άρνηση της Νέας Δημοκρατίας να έρθουν αυτές οι υποθέσεις στη Βουλή.



Εμείς, λέμε όλα στο φως και καμία συγκάλυψη. Και ο στόχος μας είναι ακριβώς να μην αφήσουμε την Νέα Δημοκρατία να παίξει παιχνίδια συγκάλυψης ή ενοχοποίησης με τη Δικαιοσύνη και με τις υποθέσεις αυτές.



Δεύτερον, δική μας προτεραιότητα πρέπει να είναι και είναι να σταθούμε δίπλα στον δοκιμαζόμενο πολίτη, στον εργαζόμενο, στο συνταξιούχο, το μαθητή, το φοιτητή, το νέο, τη γυναίκα, τον άνεργο. Να παρεμβαίνουμε δυναμικά και συνεχώς σε όλα τα επίπεδα και μέσα και έξω από τη Βουλή.



Γιατί η δική μας προτεραιότητα σε τούτη τη συγκυρία είναι να κάνουμε ό,τι μας επιτρέπει το δημοκρατικό μας πολίτευμα, για να εμποδίσουμε τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, πολιτικές, οι οποίες πλήττουν το εισόδημα του μέσου Έλληνα, πλήττουν τις δυνατότητες ανάπτυξης στην περιφέρεια, αλλά και στις μεγάλες πόλεις. Και βεβαίως, να εμποδίσουμε και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου και των εθνικών μας υποδομών.



Είμαστε εδώ για να μην αφήσουμε να αποπροσανατολίσει η Νέα Δημοκρατία τον δημόσιο διάλογο από τα πραγματικά προβλήματα που έχει ο Ελληνικός λαός. Εμείς, επάνω σ' αυτά στεκόμαστε, γι' αυτά παλεύουμε και γι' αυτά θα κερδίσουμε τις επόμενες εθνικές εκλογές.



Και θα ήθελα να συγχαρώ τους συναδέλφους της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας για τη δυναμική τους παρουσία, τη δυναμική σας παρουσία και εντός και εκτός Βουλής, τις τελευταίες εβδομάδες, και παρά τη δική μου ασθένεια, η παρουσία σας παρέμεινε δυναμική, με ουσιαστικές πρωτοβουλίες.



Και αυτό, πιστεύω, δείχνει κάτι για το ΠΑΣΟΚ, που είναι πολύ σημαντικό. Μια νέα αυτοπεποίθηση, διότι ξέρουμε πού πάμε, ξέρουμε πού πρέπει να πάει η Ελλάδα, έχουμε σχέδιο, έχουμε και βούληση. Έχουμε μία ενότητα, μέσα από μια ανανέωση και μια αξιολόγηση ουσιαστικά των στελεχών μας, που αναδεικνύονται και, όπως είπε και ο Δημήτρης Ρέππας, έχουμε και μία σημαντική επίσης διαδικασία στις 18 Μαΐου, όπου θα πρέπει να κυριαρχήσουν τα τρία βασικά στοιχεία: της ανανέωσης, της ενότητας και της αξιοκρατίας.



Αλλά προ πάντων, νομίζω, αυτό το οποίο αισθάνεται ο Ελληνικός λαός είναι η βούλησή μας να σταθούμε κοντά του, για λύσεις που δεν τον αδικούν, αλλά του δίνουν αισιοδοξία, σιγουριά και νέα φτερά για το μέλλον.



Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτές της μέρες η κυβέρνηση είναι πολύ κοντά στην ολοκλήρωση μιας νέας, ολέθριας πράξης για τα συμφέροντα της χώρας και των Ελλήνων. Είναι και αυτός ο λόγος που θέλησα να μιλήσω σ' εσάς, διότι το έχουμε θέσει ως βασικό θέμα προτεραιότητας, είναι η εκχώρηση, η παράδοση του ελέγχου του ΟΤΕ στην γερμανική Deutshe Telekom .



Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μόνοn η Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας έχει βγει στην παγκόσμια πιάτσα, πρόθυμη να πουλήσει τα πάντα σε Γερμανούς, Κινέζους, Άραβες, γι' αυτό, εμείς χαρακτηρίζουμε την πολιτική αυτή τριτοκοσμική, πολιτική που δεν αρμόζει σε χώρα - μέλος της ΟΝΕ, που δεν αρμόζει στις ανάγκες της Ελλάδας.



Είναι χαρακτηριστικό πως κανένας άλλος ευρωπαϊκός Τηλεπικοινωνιακός Οργανισμός δεν είναι προς πώληση στην Ευρώπη. Μόνον ο ΟΤΕ, η μεγαλύτερη τηλεπικοινωνιακή επιχείρηση και πετυχημένη επιχείρηση στα Βαλκάνια. Και εμείς, θέλουμε να την πουλήσουμε σώνει και καλά.



Γι' αυτό, εμείς κάνουμε λόγο για σκάνδαλο απιστίας εις βάρος των συμφερόντων της χώρας. Και η απιστία ξεκίνησε όταν η Νέα Δημοκρατία κατάργησε τις ασφαλιστικές δικλείδες που είχαμε καθιερώσει ως ΠΑΣΟΚ, όταν κατάργησε την ελάχιστη συμμετοχή του Δημοσίου, που ήταν στο 33% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ, και τον περιορισμό οποιουδήποτε δικαιώματος ψήφου στο 5% για οποιονδήποτε άλλο μέτοχο στη Γενική Συνέλευση. Αυτά καταργήθηκαν.



Με το που καταργήθηκαν οι ρυθμίσεις αυτές, ως δια μαγείας, εμφανίστηκε αμέσως κάποιος και αγόρασε το 20% του ΟΤΕ. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την εξέλιξη της υπόθεσης Deutshe Telekom, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι ήδη υπόλογη για τον κίνδυνο επιθετικής εξαγοράς του ΟΤΕ, στον οποίον η ίδια εξέθεσε αυτό τον Οργανισμό.



Ορισμένοι αναρωτιούνται, μήπως είμαστε εμείς κρατιστές; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Όχι, δεν είμαστε κρατιστές, αλλά θέλουμε να είμαστε όσο κρατιστές είναι οι Γερμανοί, που μας εξαγοράζουν.



Και εγώ, θέλω να ξεκαθαρίσω και κάτι ακόμα. Άλλο στρατηγική συνεργασία, άλλο ανταλλαγή μετοχών, άλλο στρατηγική υποχώρηση με εκποίηση, αυτό που κάνει η κυβέρνηση, και παράδοση του ΟΤΕ σε ξένο ανταγωνιστή του.

Θέλουμε τον ΟΤΕ να επεκτείνεται και να εξαγοράζει, και όχι να εξαγοράζεται. Εμείς, προωθήσαμε τη μετοχοποίησή του, ώστε να ενισχυθεί με κεφάλαια, αλλά και με τεχνογνωσία, και το πετύχαμε. Πετύχαμε να τον κάνουμε μια κερδοφόρα επιχείρηση, με ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια και όχι μόνο.

Για ποιο λόγο ενδιαφέρεται η Deutsche Telekom για την εξαγορά και τον έλεγχο του ΟΤΕ; Είναι μία προβληματική εταιρεία, την οποία έρχεται, έτσι, από μια διάθεση φιλανθρωπίας, να την σώσε; Αυτό που τελικά επιζητείται, προφανώς, είναι ο ΟΤΕ να γίνει κρατικό γερμανικό όχημα για επέκταση στα Βαλκάνια. Αυτό το δικαίωμα στερούμε από τον εαυτό μας και το χαρίζουμε στη γερμανική κυβέρνηση. Αυτή είναι η ουσία αυτής της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας.

Η Deutsche Telekom ξέρει πολύ καλά τι αγοράζει. Εμείς ξέρουμε, ή η κυβέρνηση ξέρει, τι πουλάει και τι χάνει η Ελλάδα; Προφανώς το ξέρει, δεν την ενδιαφέρει όμως. Είναι άλλα τα οποία ενδιαφέρουν την κυβέρνηση αυτή και δεν έχουν σχέση με τις μεγάλες εθνικές επιταγές, δυστυχώς, αλλά είναι έρμαιο συγκεκριμένων συμφερόντων όταν αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα και είναι απαράδεκτη αυτή η συμπεριφορά.

Όλα αυτά, περί συνδιοίκησης, ήταν και πάλι επικοινωνιακές - όπως πάντα - λέξεις, ένα ψέμα που κατέρρευσε μέσα σε λίγες μέρες. Το δικαίωμα του βέτο θα είναι κι αυτό εικονικό, το δικαίωμα του management, που ανήκει στο Δημόσιο, περνάει σε έναν τρίτο, χωρίς το Δημόσιο να κερδίζει απολύτως τίποτε.

Θέλω να είμαι πιο σαφής, για το τι επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ. Όταν, μετά τις επόμενες εκλογές, το ΠΑΣΟΚ βρεθεί ξανά στο τιμόνι της χώρας, η κυβέρνησή μας θα εξαντλήσει κάθε νομική και πολιτική δυνατότητα, προκειμένου το Δημόσιο να ανακτήσει τον έλεγχο στον ΟΤΕ. Ας το γνωρίζουν αυτό οι υποψήφιοι αγοραστές. Δεν τους εκφοβίζουμε, όπως ισχυρίζεται ο κ. Καραμανλής, τους ενημερώνουμε προκαταβολικά, διότι θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς μαζί τους.

Θέλουμε να επαναφέρουμε ρυθμίσεις που κατήργησε η Νέα Δημοκρατία. Και προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μην καταλήξει σε αποικιοκρατικού τύπου συμφωνία με την Deutsche Telekom, με απαγορευτικές ρήτρες, για να προδικάσει τις όποιες αποφάσεις της επόμενης κυβέρνησης.

Ο μύθος της ελληνικής Δεξιάς, ότι «εμείς οι Έλληνες δεν μπορούμε», και μας προσβάλλει, και μας καθηλώνει. Μας αδικεί, με μηδενιστικές απόψεις για τη χώρα, στην απελπισία πως δεν έχουμε άλλη λύση, παρά να παραδώσουμε τις τύχες μας, να παραδώσουμε τον πλούτο μας, να παραδώσουμε τις εταιρείες μας, να παραδώσουμε τις δημόσιες επιχειρήσεις μας, σε θαυματουργούς κρατικούς Γερμανούς, Κινέζους ή άλλους managers.

Το πρόβλημα είναι πως η Νέα Δημοκρατία κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Το καλό management δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του ιδιωτικού τομέα, όπως και τα μεγάλα σκάνδαλα δεν συμβαίνουν αποκλειστικά στις δημόσιες επιχειρήσεις. Δείτε τα παραδείγματα, είτε της ENRON πριν από μερικά χρόνια, είτε της πρόσφατης πιστωτικής κρίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, για τα οποία, οι σοβαροί αναλυτές αναδεικνύουν ότι οι θεσμοί, που θα έπρεπε να προστατέψουν αυτούς τους χρηματοπιστωτικούς Οργανισμούς, δεν λειτούργησαν και, δεν λειτούργησαν, διότι υπήρχε η αιχμαλωσία από μεγάλα συμφέροντα, τα οποία ήθελαν να τζιράρουν, να παίξουν με τις διάφορες «φούσκες» της οικονομίας και της χρηματαγοράς.

Η κακοδαιμονία των επιχειρήσεων του ελληνικού Δημοσίου είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή, της αιχμαλωσίας του δημοσίου συμφέροντος από μεγάλα, ανεξέλεγκτα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα, ακριβώς αυτά, στα οποία υποκύπτει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Γι' αυτό, εμείς μιλάμε για την αυτονομία της πολιτικής, για να μπορεί το ΠΑΣΟΚ, όταν είναι κυβέρνηση, να είναι εκείνο, το οποίο θα προστατέψει τα δημόσια αγαθά, τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού, και όχι κάποιων ισχυρών.

Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω ότι ο δημόσιος ΟΤΕ είναι αυτός που έφτιαξε την πιο πετυχημένη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, επέτρεψε την πτώση των τιμολογίων, την αύξηση του ανταγωνισμού, τη βελτίωση των υπηρεσιών στους πολίτες.

Η Νέα Δημοκρατία λέει πως δεν θέλει κρατικά μονοπώλια, αλλά εννοεί πως θέλει ιδιωτικά μονοπώλια και ολιγοπώλια. Εμείς, δεν θέλουμε, ούτε κρατικά, ούτε ιδιωτικά μονοπώλια και ολιγοπώλια. Ως παράταξη ευθύνης, αυτή την πολιτική θα εφαρμόσουμε ως αυριανή κυβέρνηση.

Με την ίδια ευθύνη αντιμετωπίσαμε και πρόσφατα τα εξωτερικά ζητήματα και αντιμετωπίζουμε πάντα τα εξωτερικά ζητήματα. Σε αυτό της ονομασίας των Σκοπίων, δεν πρέπει να επιτρέψουμε τρίτοι παράγοντες να μας επιβάλουν τους δικούς τους όρους, αλλά να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά -αυτό είναι που χρειάζεται - την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εμείς, στηρίζουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία, υπό την αιγίδα πάντα του Ο.Η.Ε. και μόνον του Ο.Η.Ε. και επιμένουμε στην καθαρή εθνική κόκκινη γραμμή. Αυτή, η οποία λέει, μια σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό, για όλες ανεξαιρέτως τις χρήσεις.

Θέλουμε, πάντως, να πιστεύουμε ότι η στήριξη των ελληνικών θέσεων στο Βουκουρέστι, δεν ήταν αποτέλεσμα υποσχέσεων για αμυντικούς εξοπλισμούς δισεκατομμυρίων ευρώ από ελληνικής πλευράς, όπως διαφάνηκε χθες. Γιατί αν είναι έτσι, το θέμα των χειρισμών της κυβέρνησης στο ζήτημα των Σκοπίων παίρνει κι άλλες διαστάσεις.

Τέλος, στο Κόσσοβο, η μονομερής ανακήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσόβου αποτελεί εκ των πραγμάτων παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, αλλά για μας, είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει ανεκτό.

Απέναντί μας, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, έχουμε μία σκληρή Δεξιά κυβέρνηση. Μία συντήρηση με αντιλαϊκές πολιτικές, πολιτικές που ξεπουλάνε δημόσιο πλούτο, διαλύουν ένα ευνομούμενο κράτος, με τον κομματισμό και την ευνοιοκρατία. Ένα πρόσφατο παράδειγμα, βεβαίως, είναι και το τραγικό περιστατικό στη Θεσσαλονίκη: Αναξιοκρατία, κομματισμός, ιδιαίτερα στο χώρο των Σωμάτων Ασφαλείας, στο χώρο των Πυροσβεστών, που έχουν τραγικά δυστυχώς αποτελέσματα για τη δημόσια ασφάλεια, αλλά βεβαίως και για τα δάση μας και για την προστασία του περιβάλλοντος.

Είναι ένα ακόμη δείγμα του τρόπου σκέψης της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που βλέπει με πελατειακή λογική την εξουσία, την οποία έχει πάρει με την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού, αλλά την οποία προδίδει καθημερινώς, στηρίζοντας πελατειακές αντιλήψεις, είτε είναι μεγάλα συμφέροντα, είτε είναι μικροκομματικά συμφέροντα. Δεν είναι, πάντως, τα ευρύτερα συμφέροντα του γενικού καλού, των δημόσιων αγαθών.

Γι' αυτό, έχουμε μπροστά μας μία κρίσιμη περίοδο. Θα είναι γεμάτη από αναμετρήσεις, από αγώνες για τα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Προτεραιότητά μας, αυτή την εποχή, είναι να σταθούμε, να είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στους μισθωτούς, που υφίστανται λυσσαλέα επίθεση των επιτήδειων της αισχροκέρδειας.

Γι' αυτό, εμείς έχουμε, και ως κόμμα, ως Κίνημα, αναλάβει μία σημαντική πρωτοβουλία, για τη δημιουργία ενός εθνικού Δικτύου Καταναλωτών, που κι αυτό συμπληρωματικά θα συμβάλει στην ανάπτυξη ενός ισχυρού Κινήματος των πολιτών, για την προστασία της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων πολιτών. Αλλά και με συνεχείς παρεμβάσεις και δράσεις, θα αντιμετωπίσουμε το θέμα της ακρίβειας, όπως και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δανειολήπτες. Επίσης, έχουμε ως προτεραιότητα να προασπίσουμε τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά και τα δικαιώματα που απορρέουν από το κοινωνικό κράτος.

Έχουμε ως προτεραιότητα να προασπίσουμε και να αναδείξουμε τη νέα πορεία που πρέπει να πάρει ο χώρος της δημόσιας παιδείας, για να είναι αντάξια στις επιταγές, στα οράματα, αλλά και στις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας,της κοινωνίας και του πολιτισμού.

Έχουμε ως προτεραιότητα παρεμβάσεις για την καλύτερη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, με σημαντικές αλλαγές, που αποτυπώνονται, είτε στην πρότασή μας για το Σύνταγμα, είτε και σε πολλές άλλες προτάσεις που έχουμε καταθέσει, για τη διαφάνεια και την καταπολέμηση της διαφθοράς.

Έχουμε ως προτεραιότητα να αλλάξουμε το αναπτυξιακό μοντέλο, ιδιαίτερα στην Περιφέρεια, που έχει πολλές δυνατότητες, εφόσον υπήρχε σχέδιο, σύστημα, εθνική στρατηγική, για μία ανάπτυξη με βάση την «Πράσινη Ανάπτυξη», μία άλλη παραγωγή, μια μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο που θα μας δώσει σίγουρα προϊόντα ποιότητας, ανταγωνιστικά, αλλά και μία ποιότητα ζωής, η οποία θα είναι προς όφελος όλων.

Αυτό είναι το πλαίσιο της δουλειάς μας, την ερχόμενη περίοδο. Βεβαίως, στις 18 Μαΐου, θα έχουμε τις εσωτερικές μας εκλογές για την ανάδειξη νέων οργάνων, σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο και, καλώ όλους σας, να συμβάλετε ουσιαστικά σε αυτή τη διαδικασία.

Εμείς, ξέρουμε ότι είμαστε έτοιμοι. Είμαστε έτοιμοι να αντιστρέψουμε την αρνητική πορεία της χώρας μας. Μόλις κληθούμε να αναλάβουμε τα ηνία της εξουσίας - και θα κληθούμε στις επόμενες εθνικές εκλογές - ενωμένοι και πιο δυνατοί, και πιο αποφασιστικοί, θα πορευτούμε σε ένα δρόμο, τον οποίο έχουμε μαζί χαράξει.

Ένα δρόμο, που έχει την εμπιστοσύνη της λαϊκής πλειοψηφίας, ένα δρόμο για μία νέα, ουσιαστική αλλαγή στη χώρα μας.

Σας ευχαριστώ και πάλι για τη συμπαράσταση.

Καλό μας αγώνα.

Δήλωση Ντ. Ρόβλια και Μ.Καρχιμάκη σχετικά με τον διαγωνισμό πρόσληψης της Πυροσβεστικής

Τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Ντίνος Ρόβλιας και Μιχάλης Καρχιμάκης, σχετικά με τον διαγωνισμό πρόσληψης της Πυροσβεστικής, έκαναν την ακόλουθη δήλωση:



Καταθέσαμε σήμερα Καταγγελία στο Συνήγορο του Πολίτη, σχετικά με τον «διαγωνισμό» πρόσληψης 1260 Πυροσβεστών. Καταγγείλαμε τον διαγωνισμό ως στημένο και ως ντροπή για την δημόσια διοίκηση, τόσο για το στάδιο της γραπτής δοκιμασίας, όσο και για αυτό της προφορικής συνέντευξης.

Στο διαγωνισμό αυτό, η κυβέρνηση της Ν.Δ. ενέπαιξε χιλιάδες υποψηφίους και προχωράει κυνικά στην ρουσφετολογική πρόσληψη «ημετέρων», μέσω μιας διάτρητης διαδικασίας που προσβάλλει τόσο τους υποψήφιους, όσο και τους εξεταστές. Κάθε έννοια σοβαρότητας, αντικειμενικότητας και αξιοκρατίας εξέλιπε στο διαγωνισμό αυτό.

Εντύπωση εξακολουθεί να προξενεί η συνεχιζόμενη αδράνεια επί του θέματος του αρμόδιου εισαγγελικού λειτουργού, καθώς και των Προϊσταμένων του, παρά το πλήθος των καταγγελιών και των δημοσιευμάτων σχετικά με αυτό τον διαγωνισμό - «μαϊμού». Και διερωτόμαστε, τι άλλαξε από την εποχή που διατάσσονταν προανακρίσεις και προκαταρκτικές εξετάσεις για «ψύλλου πήδημα»; Το μόνο που άλλαξε είναι η κυβέρνηση και φαίνεται ότι αυτό επηρεάζει τον τρόπο λειτουργίας και ενέργειας συγκεκριμένων εισαγγελικών λειτουργών

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Μεταφορών και Επικοινωνιών, Νίκος Σηφουνάκης, σε συνέντευξή του στον Ρ/Σ «Flash»

Ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Μεταφορών και Επικοινωνιών, Νίκος Σηφουνάκης, σε συνέντευξή του στον Ρ/Σ «Flash» και στον δημοσιογράφο Α. Κοκορίκο, σχετικά με τον ΟΤΕ, είπε τα εξής:

Νίκος Σηφουνάκης: Θα είναι πολύ μεγάλο ατόπημα για έναν μεγάλο οίκο, κολοσσό αν θέλετε, όπως είναι η Deutsche Telekom, παρά τα όσα γράφονται για πολλά πράγματα, να πάρει, να αγοράσει με ένα ευτελές τίμημα έναν Οργανισμό και θα έχει απέναντί του το 50% της Βουλής των Ελλήνων, περίπου το 50%. Είχε χρέος να κάνει αυτό που έκανε ο Πρόεδρός μας και έκανε μια προειδοποίηση.

Αντώνης Κοκορίκος: Βεβαίως συμφωνώ μαζί σας.

Νίκος Σηφουνάκης: Από κει και πέρα, η προειδοποίηση να είστε σίγουρος ότι οδήγησε την ίδια την κυβέρνηση ενώ θα είχαν υπογράψει ήδη, να κάνει έναν καλύτερο βηματισμό στις διαπραγματεύσεις. Αλλά θέλει ουσιαστικά, γιατί έχει δέσμευση, γιατί κάποιοι μεθόδευσαν μέσα από την κυβέρνηση κι έβγαλαν μπροστά τον ιδιώτη επιχειρηματία που έδινε διαβεβαιώσεις και με ποιο δικαίωμα και με τίνος την πλάτη, ότι πάρε το 20% που θα σου δώσω εγώ και θα πάρεις και το μάνατζμεντ; Είναι ένα μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο αλλά και οικονομικό σκάνδαλο. Και κάποια στιγμή θα έχει τη μοίρα που πρέπει να έχει και από την άποψη των ποινικών ευθυνών.

Ομιλία Χρ. Παπουτσή στη Βουλή κατά τη συζήτηση του Ν/Σ « Μέτρα για τη μείωση ενεργειακής κατανάλωσης των κτιρίων και άλλες διατάξεις»



ΟΜΙΛΙΑ



ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΗ



ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ



ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ Ν/Σ



«ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»







Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,



Χθες το βράδυ στη συνεδρίαση της Βουλής και από το βήμα αυτό, έθεσα ένα ερώτημα προς της κυβέρνηση, ένα ερώτημα το οποίο αφορά το μεγάλο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο με το ξεπούλημα του ΟΤΕ. Και πιο συγκεκριμένα, στο πώς σχολιάζει και πώς αντιδρά η κυβέρνηση στην ανακοίνωση της MIG χθες στο χρηματιστήριο Αθηνών σχετικά με τη συναλλαγή μεταξύ της εταιρείας και της DEUTSCHE TELECOM για την πώληση των μετοχών του ΟΤΕ, όπου αναφέρει ότι αναμένεται να ολοκληρωθεί τις επόμενες δύο εβδομάδες. Και έθεσα συγκεκριμένα ερωτήματα στην κυβέρνηση για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η διαπραγμάτευση, αν γίνεται διαπραγμάτευση. Ποιοι συμμετέχουν; Ποιοι γνωρίζουν λεπτομέρειες; Γιατί εμείς ακούμε ότι ο κ. Αλογοσκούφης διαπραγματεύεται σκληρά. Όμως, επί των συγκεκριμένων ερωτημάτων υπήρξε απόλυτη σιωπή, τόσο από τους παριστάμενους υπουργούς, ενώπιον του Σώματος, όσο και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και τον αρμόδιο υπουργό , κ. Αλογοσκούφη.



Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φοβάμαι ότι αυτή η σιωπή είναι ένοχη σιωπή. Γιατί στην πραγματικότητα αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται , ότι είναι διαπργματεύσεις – μαϊμού αυτές οι οποίες πραγματοποιούνται, ότι είναι διαπραγματεύσεις για το θεαθήναι, ότι υπάρχει συμφωνία παρασκηνίου. ¨η ότι εάν δεν είναι αυτό τότε συμβαίνει κάτι χειρότερο. Τότε η κυβέρνηση κάνει πλάτες σε χρηματιστηριακά παιχνίδια. Θέλω να θέσω το ερώτημα ενώπιόν σας, είναι κάτι που μας προβληματίζει από χθες το βράδυ. Η αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρός του, εμείς όλοι, καθημερινά σχεδόν, σε όλους τους τόνους, ζητούμε από την κυβέρνηση να διακόψει αμέσως τις διαπραγματεύσεις και να σταματήσει τη διαδικασία ξεπουλήματος του ΟΤΕ. Και αυτό είναι ένα καθαρό , νόμιμο, απόλυτα δημοκρατικό δικαίωμα στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, για την Αξιωματική αντιπολίτευση, να παρεμβαίνει δημοσίως και να ζητεί να τερματιστεί η διαδικασία εκχώρησης του ΟΤΕ. Ταυτόχρονα, αυτό είναι αίτημα της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Και ρωτώ, εάν ο κ. Καραμανλής ξαφνικά αποφασίσει να κινητοποιήσει τα δημοκρατικά του αντανακλαστικά και αποδεχθεί να ικανοποιήσει το αίτημα αυτό, ή για τον οποιοδήποτε λόγο – εάν γίνονται διαπραγματεύσεις – κάτι δεν πάει καλά και δεν ολοκληρωθούν και διακοπούν, τι θα σημαίνει αυτό για τους επενδυτές οι οποίοι πίστεψαν τη χθεσινή ανακοίνωση της MIG; Θέτω αυτό το ερώτημα δημοσίως. Και περιμένω απάντηση από την κυβέρνηση. Ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη γι αυτά τα οποία θα χάσουν οι επενδυτές, οι οποίοι πιστεύουν ότι θα υπάρξει αυτή η εξέλιξη. Θέτω το ερώτημα γιατί κάποτε πρέπει να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεών μας και κυρίως το Κοινοβούλιο και η κυβέρνηση να δίνει απαντήσεις στις ερωτήσεις που τίθενται από την Αξιωματική Αντιπολίτευση.



Όσον αφορά το νομοσχέδιο, το οποίο προηγουμένως υποστηρίξατε, κύριε υπουργέ, θέλω ευθύς εξαρχής να θέσω το ερώτημα:



Γιατί χρειάστηκαν 7 ολόκληρα χρόνια για να φέρετε αυτό το νομοσχέδιο με το οποίο ενσωματώνετε την αντίστοιχη οδηγία στο Εθνικό μας Δίκαιο;



Γιατί επτά χρόνια; Σας άκουσα δε, προηγουμένως να ακολουθείτε την πάγια τακτική των συναδέλφων σας και της κυβέρνησης της ΝΔ - κυβερνάτε κάνοντας διαρκείς αναφορές στο παρελθόν – και να λέτε ότι όλα αυτά έπρεπε να έχουν γίνει από τη δεκαετία του ?90. με αυτό τον τρόπο προσπαθείτε να στρέψετε την προσοχή του κόσμου στο ότι δήθεν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έπραξε τίποτα. Τι κωδικό αριθμό έχει η Οδηγία , την οποία ενσωματώνετε σήμερα στο νομοσχέδιό σας; Ποιας χρονολογίας είναι; Του 2001. Ξέρετε πότε άρχισαν οι διαπραγματεύσεις στην ΕΕ για το συγκεκριμένο θέμα; Το 1996. Ξέρετε πότε κατατέθηκε στην ΕΕ; Και πότε κατέληξε στην πρόταση επί της αρχής για την εξοικονόμηση της ενέργειας; Το 1997. Και από τότε, που ήμουν Επίτροπος στην ΕΕ, είναι δικό μου πλαίσιο όλα αυτά, δική μου δέσμη ιδεών, χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια μέχρι το 2001, για να γίνουν αποδεκτές από το Συμβούλιο Υπουργών. Γιατί τα κράτη – μέλη είχαν διαφορετικές προσεγγίσεις. Του 2001 είναι η οδηγία. Εμείς σας ελέγχουμε γιατί από το 2004 που αναλάβατε την κυβέρνηση δεν προχωρήσατε στην προετοιμασία, η οποία υπήρχε, και γιατί σταματήσατε όλες τις διαδικασίες και έρχεστε σήμερα με ένα νομοσχέδιο το οποίο είναι στο πόδι.



Και επιπλέον για να τελειώνουμε και τη γενικότερη συζήτηση. Οι Κανονισμοί της ΕΕ αφορούν ανελαστική διαδικασία ενσωμάτωσης στην εθνική νομοθεσία, εκτός ορισμένων ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως για παράδειγμα ο Κανονισμός για την Ακτοπλοΐα, ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στα κράτη – μέλη για λόγους εθνικού συμφέροντος ή ιδιαίτερων συμφερόντων να παρεμβαίνουν και να ρυθμίζουν με επιλογή τους θέματα κοινοτικής νομοθεσίας. Η Οδηγία όμως δίνει τη δυνατότητα στα κράτη – μέλη να κάνουν τις δικές τους επιλογές, να κάνουν τις δικές τους ρυθμίσεις. Είναι ελαστική, δηλαδή, η διαδικασία της νομοθετικής ενσωμάτωσης στο Εθνικό Δίκαιο. Επομένως, αυτά τα οποία προτείνετε δεν είναι αυτά που προτείνει η Οδηγία, είναι αυτά που επιλέξατε εσείς στο πνεύμα της Οδηγίας – εάν είναι στο πνεύμα της Οδηγίας- να τα περάσετε με ένα νομοσχέδιο για την ελληνική αγορά. Εγώ, δε θα μείνω στις λεπτομέρειες γιατί ήταν εξαιρετική η αγόρευση του εισηγητή μας, του συναδέλφου κ. Παπαχρήστου κατά την έναρξη της διαδικασίας, επί των συγκεκριμένων θεμάτων.




Θέλω όμως να πως ότι μας δημιουργεί υποψίες ότι αυτή η προσέγγιση και οι επιλογές , τις οποίες κάνατε, είναι επιλογές τις οποίες κάνατε υποκύπτοντας σε πιέσεις πελατειακών συμφερόντων. Και μάλιστα θεωρούμε ότι πήρατε αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία γνωρίζοντας ότι σε έξι μήνες δεν μπορεί να στηθεί ο μηχανισμός υλοποίησης αυτού του νόμου. Στείλατε όμως ένα μήνυμα, απλώς και μόνο για να ρίξετε στάχτη στα μάτια της ΕΕ, επειδή ακριβώς έχουμε την ισχυρότατη πίεση για τις προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, επειδή γνωρίζετε ότι επέρχεται και δεύτερη ποινή από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο... Και γι αυτό στήσατε ένα νομοσχέδιο, το οποίο ξέρετε ότι στην πράξη δεν πρόκειται να υλοποιηθεί. Και επιπλέον, υποθέτω ότι γνωρίζετε, διότι θα ανησυχούσα εάν δε γνωρίζετε, ότι ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η δεύτερη Οδηγία. Και μάλιστα η ΕΕ είναι σε φάση ολοκλήρωσης της δεύτερης Οδηγίας για την εξοικονόμηση ενέργειας , ιδιαίτερα για τα κτήρια. Και ερωτώ: γιατί δεν ενσωματώνετε και το πνεύμα των συζητήσεων της δεύτερης Οδηγίας στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο; Γιατί επίσης δεν προβλέπετε πιο αποτελεσματικούς μηχανισμούς; Πιο συγκεκριμένα, είναι δυνατόν σε έξι μήνες να στηθεί ολόκληρος ο μηχανισμός , ο οποίος προβλέπεται από το νομοσχέδιο; Ποιος θα κάνει την εκπαίδευση; Ποιος θα διαχειριστεί το ανθρώπινο δυναμικό που πρέπει να γνωρίζει ποιο είναι το περιεχόμενο των προτύπων και του τρόπου εφαρμογής της Οδηγίας;



Και το σημαντικότερο από όλα ποιος θα κάνει τη διάχυση αυτής της νέας αντίληψης στην κοινωνία;



Ποιος θα κάνει τον έλεγχο και ποιος την πιστοποίηση;



Μήπως νομοθετείτε τη δημιουργία μιας νέας βιομηχανίας μελετών; Και επομένως, χαιδεύετε τα αυτιά σε μία κάστα η οποία , κατά τη γνώμη μου μπορεί να έχει προσφέρει σε τεχνογνωσία, στη διαχρονική εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας, αλλά πρέπει να πω ότι σε πολλές περιπτώσεις έχει απολαύσει και πάρα πολλά, όσα δεν θα έπρεπε από τη χρήση των ΚΠΣ.



Ακούμε συχνά από την Κυβέρνηση το επικοινωνιακό τέχνασμα για τα τρία εικοσάρια που πρέπει να «πιάσει» η χώρα μας μέχρι το 2020. Να μειωθούν κατά 20% οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα. Να αυξηθεί κατά 20% η ενέργεια που προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές. Να εξοικονομήσουμε ενέργεια κατά 20%.



Πώς θα πετύχουμε το στόχο της εξοικονόμησης όταν με αυτό το νομοσχέδιο και τα εφαρμοστικά μέτρα που προτείνετε επιβάλετε ρυθμούς που ουσιαστικά καθυστερούν την εξέλιξη; Έτσι θα πετύχουμε και τους άλλους δύο στόχους;



Η αλήθεια είναι ότι ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός πρέπει να υπάρχει. Και εφόσον υπάρχει πρέπει να βασίζεται στις σύγχρονες απαιτήσεις, πρέπει να πραγματοποιείται με όρους του μέλλοντος, λαμβάνοντας υπόψη τη διαμόρφωση των νέων δεδομένων στην Ευρωπαϊκή αγορά. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε για μια στιγμή ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Γιατί η ελληνική αγορά ενέργειας είναι τμήμα της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας και, επιπλέον, διότι η ενέργεια είναι ένας τομέας, που επηρεάζεται από τις διεθνείς και τις περιφερειακές συνεργασίες, ακριβώς στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής, αλλά και των σταθερών επιλογών της χώρας.



Όμως, από πολιτικής απόψεως, οφείλω να εκφράσω τον προβληματισμό μου, σχετικά με τη δυνατότητα της κυβέρνησης να υλοποιήσει μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό. Αποδείξατε ότι δεν μπορείτε. Γιατί, πράγματι, στον κόσμο υπάρχει ένα ερώτημα, πώς μπορεί να υλοποιήσει η Νέα Δημοκρατία μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, όταν έχει αποδείξει ότι εντάσσει κάθε φορά στο σχεδιασμό της διάφορες επιδιώξεις φίλιων συμφερόντων. Όταν καθημερινά κλονίζεται από το ημερήσιο δελτίο κυβερνητικών σκανδάλων, ακόμη και στον τομέα της ενέργειας;



Πώς να μπορέσει να εγγυηθεί την αειφόρο ανάπτυξη, όταν η αναπτυξιακή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας είναι στην ουσία οι σχεδιασμοί των «ημετέρων», των φίλων και των κουμπάρων;



Η αειφόρος ανάπτυξη είναι στρατηγική επιλογή υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού συνόλου.



Αλλά δυστυχώς η πολιτική της κυβέρνησης λειτουργεί εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος και αδιαφορεί για τις ανάγκες, τις επιδιώξεις όπως και για τα δικαιώματα, των σύγχρονων πολιτών για μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Τι νόημα έχει λοιπόν μια τέτοια συζήτηση όταν το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της κυβέρνησης είναι ότι άλλα λέει και άλλα κάνει; Πώς γίνεται να μας μιλάτε για ενεργειακό σχεδιασμό και μακροχρόνιο προγραμματισμό, όταν αποδεικνύετε με τις κυβερνητικές σας πράξεις, ότι ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός έχει μία ελαστικότητα ανάλογα με τα συμφέροντα των φίλων που θέλετε με κάθε τρόπο αν εξυπηρετήσετε.



Σας θέσαμε το ερώτημα και χθες και πάλι δεν πήραμε απάντηση.



Τι συνέβη ξαφνικά τη Μεγάλη Πέμπτη και αποφάσισε ο υπουργός να υπογράψει την απόφαση που αφορά το Αλουμίνιο και τον κ. Μυτιληναίο; Πρόκειται για ένα άλλο σοβαρό πολιτικό σκάνδαλο. Πολιτικό σκάνδαλο, γιατί δε θεωρώ ότι είναι παράνομη η διαδικασία, είναι όμως παράτυπη. Γιατί η δραστική αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησης θα δώσει τη δυνατότητα στην «Αλουμίνιο της Ελλάδος» να μπορεί να πουλάει ακριβά το σύστημα της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγει (περίπου 75 ευρώ/ΜWH) και, η ίδια, εκ των υστέρων να αγοράζει ηλεκτρική ενέργεια από τη ΔΕΗ πολύ φθηνότερα για να καλύψει τις ανάγκες του εργοστασίου της. Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, η Α.τ.Ε. πληρώνει σήμερα στη ΔΕΗ περίπου 38 ευρώ/MWΗ. Η πρακτική αυτή θα επιφέρει οικονομική ζημιά στη ΔΕΗ της τάξεως των 80 εκ. ευρώ το χρόνο. Αυτό δεν είναι υπολογισμός στον αέρα. Είναι στοιχεία που έδωσε ο ίδιος ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ στην Επιτροπή των ΔΕΚΟ της Βουλής , στις 20/2/2008.



Και αναρωτιέμαι , δεν το έλαβε υπόψη του αυτό ο υπουργός; Πώς βάζει την υπογραφή του; Το επιχείρημα που προβάλλουν ορισμένοι σχετικά με το ενδεχόμενο του ελλείμματος ηλεκτρικής ισχύος στη χώρα και των φόβων για μπλακ – άουτ το καλοκαίρι είναι ένα επιχείρημα εξαιρετικά αβάσιμο καθώς η συγκεκριμένη εταιρεία « η Αλουμίνιον της Ελλάδος» είτε λειτουργήσει ως αυτοπαραγωγός, όπως έχει αδειοδοτηθεί, είτε ως ανεξάρτητος παραγωγός , όπως ζήτησε και πήρε σήμερα η εταιρεία, θα απελευθερωθεί το ίδιο ακριβώς ποσό ηλεκτρικής ισχύος, 334 ΜW, για να διατεθεί για τις ανάγκες του συστήματος.



Το μόνο που αλλάζει είναι το κέρδος. Και το κέρδος δεν αφορά το δημόσιο συμφέρον. Αφορά την Αλουμίνιον της Ελλάδας και τον κ. Μυτιληναίο. Είναι ή δεν είναι πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο;



Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,



οι μορφές ενέργειας που αναπτύσσονται, η χρήση τους, η επιλογή για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ενέργειας, όλα αυτά, είναι θέματα που επιδρούν άμεσα στο είδος της ανάπτυξης που επιδιώκουμε, στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας και φυσικά στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.



Για αυτό και κατηγορηματικά θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι είμαστε απολύτως αντίθετοι στην οποιαδήποτε χρήση πυρηνικής ενέργειας, όπως αφήσατε να εννοηθεί, όπως άφησε και χθες ο κ. υπουργός και η κυβέρνηση, να αιωρείται. Είμαστε απολύτως καθαροί, καμία χρήση πυρηνικής ενέργειας. Μακριά από εμάς τα πυρηνικά εργοστάσια. Μακριά από εμάς η πυρηνική ενέργεια. Επειδή ακούγονται πάρα πολλά τον τελευταίο καιρό για τις ευαισθησίες της κυβέρνησης και του αρμοδίου Επιτρόπου, κ. Δήμα, για το περιβάλλον, δεν θα μπορούσαμε να ακούσουμε και μία δήλωσή του ότι είναι αντίθετος με τη χρήση πυρηνικής ενέργειας; Γιατί ξέρετε, υπάρχουν ορισμένες τάσεις στο χώρο των φίλων για την προστασία του περιβάλλοντος, στο χώρο των ΜΚΟ, που δρουν αποτελεσματικά και θετικά στην κοινωνία για την προστασία του περιβάλλοντος, που όμως, επιχειρούν να ενσωματώσουν και να εντάξουν στην έννοια των ΑΠΕ και την πυρηνική ενέργεια. Πάρτε λοιπόν θέση. Θα ήθελα να ακούσω και τον κ Δήμα.



Ο τρόπος χρήσης και οι επιλογές που αφορούν στην ενέργεια είναι επίσης θέμα καθαρά κοινωνικό,. Είναι θέμα κοινωνικό, καθότι η καθημερινή στάση του πολίτη, οι καταναλωτικές του συνήθειες, επηρεάζουν άμεσα την προώθηση και την υλοποίηση ενεργειακών επιλογών, που σχετίζονται με την ενεργειακή εξοικονόμηση και την ανάπτυξη μίας αντίληψης αειφορίας.



Για να υλοποιηθεί ο στόχος μιας βιώσιμης ανάπτυξης, χρειάζεται η αντικατάσταση των υποδομών που υπάρχουν, με νέες υποδομές.



Για αυτό, σήμερα, πρέπει να προβάλουμε και να φωτίσουμε την αναγκαιότητα για μια νέα διάσταση στη χωροταξία και στην συγκρότηση των πόλεων. Στην πραγματικότητα πρέπει να σχεδιάσουμε την «αειφόρο ελληνική πόλη του μέλλοντος». Φυσικά, αυτός ο στόχος αφορά πολλούς τομείς. Τις κατασκευές, τις μεταφορές, την ανάγκη διασφάλισης χώρου πρασίνου, την κοινωνική και πολιτιστική πτυχή αυτής της εξέλιξης.



Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το περιβάλλον της Αττικής έχει αλλάξει δραματικά, ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες πυρκαγιές και την τεράστια οικολογική καταστροφή της Πάρνηθας.



Είναι επείγουσα λοιπόν η ανάγκη χάραξης μιας στρατηγικής για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που θα επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τις ήδη δύσκολες περιβαλλοντικές συνθήκες της Αθήνας.



Οφείλουμε όλοι να δράσουμε άμεσα. Να στηριχθούμε σε ένα νέο αξιακό κώδικα που δε θα έχει ως πρώτη προτεραιότητα το οικονομικό συμφέρον αλλά την υψηλή ποιότητα ζωής των πολιτών.



Για να υπάρξει όμως βιώσιμη ανάπτυξη χρειάζεται όλοι μας, η κυβέρνηση, οι περιφερειακές και τοπικές αρχές, αλλά και οι πολίτες να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να παίξουν το δικό τους αποφασιστικό ρόλο.



Ένας από τους βασικούς παράγοντες για να πετύχουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη στην πόλη, είναι τα κτίρια, στα οποία κατοικούμε και εργαζόμαστε, όπου περνάμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας.



Έχουμε σημαντική καθυστέρηση στη χρήση καινοτόμων τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον και στη βιοκλιματική σχεδίαση. Σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχουν πολλές νέες ιδέες και νέες εφαρμογές. Ανάμεσα σε αυτές τα «πράσινα κτίρια» και οι «πράσινες οροφές». Είναι ιδέες που μπορούν να αξιοποιηθούν από όσους επιθυμούν να συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών, στην αναβάθμιση της αισθητικής της πόλης και στη διάδοση μίας νέας κουλτούρας για την κοινωνική διαβίωση.



Και θέλω να πω ότι υποστηρίζω θερμά τη σημερινή πρωτοβουλία του δήμαρχου της Αθήνας για τις πράσινες οροφές που πραγματοποιούνται σήμερα. Βλέπω μάλιστα στην αίθουσα και τη συνάδελφο, κ Πιπιλή, με την οποία από κοινού στο ΔΣ της Αθήνας, υποστηρίξαμε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες και χαίρομαι πραγματικά που σήμερα γίνεται μια τέτοια προσπάθεια, την οποία όλοι οφείλουμε να στηρίξουμε.



Η δέσμη των ιδεών για την εξοικονόμηση ενέργειας είναι μεγάλη. Και επιπλέον, εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο μιας γενικότερης πολιτικής, που δεν αφορά στις επί μέρους πηγές εφοδιασμού, αλλά αφορά στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, το οποίο σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τη δική μας προσέγγιση και τη δική μας αντίληψη, θα πρέπει να ενισχύεται ολοένα και περισσότερο, με βάση τις πολιτικές εκείνες και τις πηγές εκείνες που σέβονται το περιβάλλον, χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες στην κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος και μειώνουν την εξάρτηση της χώρας από το πετρέλαιο. Αυτός είναι ο στόχος, που μπορεί να οδηγήσει πράγματι στη βιώσιμη ανάπτυξη.



Υποστηρίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο γιατί θέλουμε να δώσουμε μια ώθηση στην πολιτική οικοδόμησης της χώρας μας, όμως στα άρθρα , στα οποία παγιδεύεται η υλοποίηση του νομοσχεδίου, εκεί θα έχετε την αρνητική ψήφο μας.



Δευτερολογία



Όσον αφορά το σχόλιο σας για τις προτάσεις του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., στο οποίο η συνάδελφος κυρία Ροδούλα Ζήση ως αρμόδια Υφυπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. την περίοδο εκείνη είχε προτείνει για τις οροφές και τις όψεις των κτιρίων, θέλω να σας πω ότι είχε απόλυτο δίκιο η συνάδελφος κυρία Πιπιλή, η οποία μόλις απεχώρησε από την Αίθουσα και μου είπε φεύγοντας: «Καμία φορά χρειάζεται να μοιράσουμε τα Πρακτικά του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, όπου εκεί αναγράφονται όλες οι λεπτομέρειες της συνεργασίας του Δήμου της Αθήνας επί της Δημαρχίας της κυρίας Μπακογιάννη και τη συμμετοχή όλων μας.» Ευτυχώς, η Βουλή αυτή τη στιγμή έχει πολλούς προερχόμενους από το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας και την κυρία Ζήση, ως αρμοδία Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ακριβώς γι? αυτό το θέμα και με τις πρωτοβουλίες της τότε Κυβέρνησης. Δεύτερον, αναφερθήκατε στους αγωγούς –στον SOUTH STREAM και στον TGI, τον αγωγό Τουρκίας-Ελλάδος-Ιταλίας- επικρίνοντας τις δικές μας προσπάθειες και κυρίως, μιλώντας για την ανυπαρξία της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. της εποχής εκείνης και ότι όλα οφείλονται, εν πάση περιπτώσει, στην ενεργοποίηση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αναφερθήκατε μάλιστα και τις πρωτοβουλίες του σημερινού Προέδρου της Βουλής κ. Δημήτρη Σιούφα. Θέλω να σας πω ότι ο κ. Σιούφας -τόσο ως Πρόεδρος της Βουλής, ως πολιτικός άνδρας τον οποίο όλοι τιμούμε, αλλά και ως Υπουργός Ανάπτυξης-ουδέποτε χρησιμοποίησε αυτήν την προσέγγιση, την οποία χρησιμοποιήσατε εσείς πριν από λίγο. Το αντίθετο μάλιστα. Με εξαιρετική σεμνότητα -πρέπει να πω- αναγνώρισε τη δραστηριότητα των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε όλους τους τομείς, σε μια πολιτική, η οποία ήταν εξελισσόμενη αυτά τα χρόνια, μια πολιτική η οποία ήταν υπό διαπραγμάτευση μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών στο G8, στη συνάντηση των Υπουργών Ενέργειας των οκτώ μεγαλύτερων βιομηχανικών κρατών του κόσμου. Επιπλέον, ήταν μια εξέλιξη η οποία βρίσκεται και θα βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση και για τα επόμενα χρόνια.

Το θέμα της ασφάλειας του εφοδιασμού και της διαφοροποίησης των πηγών ενέργειας είναι ένα θέμα εξαιρετικής, υψίστης πολιτικής σημασίας που έχει άμεση σχέση με την εξωτερική πολιτική των κρατών-μελών και εξ αυτού δημιουργεί μια ιδιαίτερη πολυπλοκότητα.



Σε κάθε περίπτωση εγώ θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα, ο Γιώργος Παπανδρέου και όλοι μας, ο καθένας από το δικό του μετερίζι και την προσωπική του συμβολή, έχουμε στηρίξει αυτήν την επιλογή των διαφορετικών πηγών εφοδιασμού.



Εκείνο που έχει σημασία όσον αφορά το South Stream, όμως, είναι ότι ζητούμε στοιχεία συγκεκριμένα και η Βουλή πρέπει να ενημερωθεί σχετικά με τις μελλοντικές εξελίξεις, γιατί εάν, για παράδειγμα, η υπογραφή της Συμφωνίας South Stream σημαίνει στην πράξη ακύρωση του αγωγού Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας και επιπλέον συμπεριλαμβάνει στη Συμφωνία αύξηση του ποσοστού φυσικού αερίου, με μια νέα τιμή, που εισέρχεται στην αγορά της Ελλάδας, χωρίς αντίστοιχη αύξηση του αλγερινού ή άλλης πηγής αερίου που πρέπει σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές διατάξεις να περιλαμβάνεται στο ισοζύγιο των εισαγωγών και φυσικού αερίου, τότε σημαίνει ότι αυτή η Συμφωνία είναι επώδυνη, δυσβάστακτη, όχι από οικονομικής απόψεως αλλά από πολιτικής απόψεως. Γιατί οδηγεί τη χώρα σε πολιτική εξάρτιση από τη Ρωσία. Γι? αυτούς τους λόγους έχουμε επιφύλαξη. Γι? αυτούς τους λόγους στεκόμαστε θετικά υπέρ της αρχής, αλλά θέλουμε συγκεκριμένες λεπτομέρειες και συγκεκριμένες διευκρινίσεις.

Τέλος και ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, έθεσα δύο ερωτήματα στα οποία δεν άκουσα καμία απάντηση. Ούτε για την υπόθεση ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ και ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ άκουσα απάντηση ούτε άκουσα απάντηση για την υπόθεση του Ο.Τ.Ε.. Η απάντησή σας στην πραγματικότητα ούτε διέψευσε ούτε αρνήθηκε το γεγονός ότι υπάρχει παρασκηνιακή συνεργασία, η οποία είναι γνωστή προφανώς στη MIG και παίζονται χρηματιστηριακά παιχνίδια.



Ποια είναι η αντίδραση της Κυβέρνησης; Εμείς ζητούμε την επίσημη αντίδραση της Κυβέρνησης. Έχετε την καλοσύνη να πάρετε το λόγο και να απαντήσετε επ? αυτού; Ποια είναι η αντίδραση της Κυβέρνησης; Θέλουμε σαφή απάντηση.

Και επιπλέον όσον αφορά τη Δ.Ε.Η. και την ηλεκτρική ενέργεια, υπάρχει ένα θέμα. Αναφέρθηκα στο φόβο για μπλακ άουτ. Και εσείς χρησιμοποιείτε πολλές φορές το επιχείρημα ότι δεν θα πάθουμε μπλακ άουτ το καλοκαίρι, γιατί φτιάχνουμε το South Stream, έχουμε το Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη. Αυτά θέλουν περίπου μια δεκαπενταετία για να γίνουν και να έχουν απόδοση στο ενεργειακό ισοζύγιο. Το καλοκαίρι, όμως, έρχεται. Το πρόβλημα υπάρχει. Τι θα κάνετε; Ποια είναι η πρόβλεψή σας;

Επίκαιρη Ερώτηση Γιώργου Α. Παπανδρέου προς τον πρωθυπουργό για την υπερχρέωση των Ελληνικών νοικοκυριών

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Α. Παπανδρέου, κατέθεσε σήμερα, στο πλαίσιο της Ώρας του Πρωθυπουργού, στη Βουλή, Επίκαιρη Ερώτηση, για την υπερχρέωση των Ελληνικών νοικοκυριών.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της Επίκαιρης Ερώτησης:


Επίκαιρη ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό




Η σοβαρή συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών τα έχει αναγκάσει να εξαντλήσουν τις αποταμιεύσεις τους και να προσφύγουν σε μεγάλη πλέον έκταση στον τραπεζικό δανεισμό. Ο ρυθμός αύξησης του δανεισμού των νοικοκυριών από τις τράπεζες είναι σήμερα ο υψηλότερος στην ευρωζώνη με εξαίρεση τη Σλοβενία, με αποτέλεσμα η συνολική δανειακή τους επιβάρυνση να έχει φτάσει σε 45,5% του ΑΕΠ (Δεκέμβριος 2007). Τα χρέη τους προς τις τράπεζες έχουν ξεπεράσει τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ.

Την ίδια στιγμή, οι αυξήσεις των επιτοκίων για δάνεια και πιστωτικές κάρτες από τις τράπεζες επιβαρύνουν ολοένα και περισσότερο τον οικογενειακό προϋπολογισμό των νοικοκυριών. Ιδιαίτερα οι δανειολήπτες των στεγαστικών δανείων βρίσκονται σε δεινή θέση καθώς λήγει η περίοδος ισχύος του σταθερού επιτοκίου και τα δάνεια μετατρέπονται σε κυμαινόμενου επιτοκίου ενσωματώνοντας απότομα τις σημαντικές αυξήσεις του παρεμβατικού επιτοκίου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Οι κατασχέσεις από πλειστηριασμούς τραπεζών το 2007 ήταν τριπλάσιες σε σχέση με το 2006, ενώ οι αιτήσεις για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, μόνο το 2007, ξεπέρασαν τις 100 χιλιάδες, σημειώνοντας αύξηση περίπου κατά 22% σε σχέση με το 2006. Η υπερχρέωση αποτελεί πλέον μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο επιβαρύνει δυσβάσταχτα τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα. Το ΠΑΣΟΚ στην πρόσφατη προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία κατέθεσε συγκεκριμένα μέτρα για την ελάφρυνση των νοικοκυριών από την υπερχρέωση.


Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός:

1. Υιοθετεί η κυβέρνηση τα μέτρα που προτείνουμε για την ελάφρυνση των νοικοκυριών από την υπερχρέωση;

2. Τι προτίθεται να πράξει η κυβέρνηση ώστε να προστατεύσει τους πολίτες από περιπτώσεις παράνομης και καταχρηστικής συμπεριφοράς και παραπλανητικής διαφήμισης από την πλευρά των τραπεζών και πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει τους πλειστηριασμούς τους οποίους λυμαίνονται σήμερα ανεξέλεγκτα κυκλώματα;




Ο ερωτών


Γιώργος Α. Παπανδρέου

Κυριακή 4 Μαΐου 2008

Συνέντευξη Γιώργου Α. Παπανδρέου στον Κόσμο του Επενδυτή και στον δημοσιογράφο Νίκο Φελέκη



Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Τελικά, πώς έγινε το ατύχημα;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Για κάποιον που οδηγεί ένα απλό ποδήλατο είναι ίσως δύσκολο να το καταλάβει. Ένας έμπειρος ποδηλάτης με αγωνιστικό ποδήλατο, όπως το δικό μου, ξέρει ότι μπορείς να επιδιορθώσεις βλάβες στις ταχύτητες ή την αλυσίδα εν κινήσει. Είναι συνήθεις ενέργειες αυτές που γίνονται όταν παρουσιαστεί ένα πρόβλημα. Πάντα όμως υπάρχει αυτό που λέμε «κακιά στιγμή». Μια τέτοια στιγμή ήταν και για μένα. Προσπάθησα να διορθώσω τη βλάβη που αντιλήφθηκα ότι υπήρχε στην αλυσίδα, μπλόκαρε ο μηχανισμός...

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Δύο εβδομάδες κλινήρης, πώς είναι;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δύσκολα. Χρειάζεται υπομονή. Ακολουθώ τις οδηγίες των γιατρών. Κάνω φυσιοθεραπεία και περιμένω. Ευτυχώς, η τεχνολογία έχει εξελιχθεί. Και εκτός από τη δημόσια φυσική μου παρουσία, η δουλειά γίνεται με το τηλέφωνο, το Internet και οι συνεργάτες μου έρχονται στο σπίτι. Μπορεί να μην το πιστεύετε, αλλά αυτό το 15νθήμερο βγήκε πολλή δουλειά με επικοινωνία, γράψιμο και επεξεργασία πολιτικών που θα ασκήσουμε από δω και πέρα. Και, βέβαια, ήμουν κοντά στον γιο μου τον Ανδρέα και στη Μαργαρίτα, την κόρη μου, που τη Δευτέρα ξεκινά εξετάσεις. Κάτι που νομίζω ήταν καλό και γι' αυτή, σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής της, αφού λόγω των δικών μου υποχρεώσεων δεν με έβλεπε όσο χρειαζόταν.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Θα συνεχίσετε, αφού αναρρώσετε, να τρέχετε με το ποδήλατο ή θα το κλειδώσετε οριστικά στο υπόγειο;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Και, βέβαια, θα συνεχίσω. Αυτό έλειπε, ένα ατύχημα, όσο σοβαρό κι αν ήταν, να αλλάξει μια αντίληψη και φιλοσοφία ζωής. Εμείς οι ποδηλάτες δεν το βαζουμε εύκολα κάτω.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Λένε ότι το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού!

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Το απόφθεγμα δεν ταιριάζει στην περίπτωση. Το ποδήλατο δεν είναι «αμαρτία». Είναι μια εναλλακτική προσέγγιση στον τρόπο ζωής που έχει γίνει ανυπόφορος. Εκτός από τη σωματική άσκηση, δεν επιβαρύνει την κυκλοφορία και το περιβάλλον με τους ρύπους που εκπέμπουν τα αυτοκίνητα. Αντί για τα μεγάλα, πολυτελή και θωρακισμένα αυτοκίνητα, με τα οποία έχουμε ταυτίσει τα πρόσωπα εξουσίας, μακάρι και στη χώρα μας οι πολιτικοί και ειδικότερα οι ηγέτες να έδιναν ένα διαφορετικό πρότυπο ζωής, κυκλοφορίας και μεταφοράς. Πιο απλό, πιο προσιτό, λιγότερο ρυπογόνο.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Η Άντα, η σύζυγός σας, είναι υπομονετική, σας συμπαραστέκεται αυτές τις μέρες ή γκρινιάζει;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Όπως πάντα, η Άντα είναι δίπλα μου. Μαζί της, οι ώρες του πόνου περνάνε πιο εύκολα. Κάνει τα πάντα ώστε να ξεπεράσω πιο γρήγορα την περιπέτεια. Δεν θα έλεγα γκρίνια όσο ενδιαφέρον, ώστε να επιστρέψω πιο γρήγορα -και κυρίως υγιής- στα καθήκοντα και τους φυσιολογικούς ρυθμούς της ζωής μας.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Πότε θα επανέλθετε σε φουλ ρυθμό;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πιστεύω σύντομα. Το «ΟΚ» θα το δώσει βέβαια ο γιατρός μου.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Τα θέματα που τρέχουν, πάντως, είναι πολλά. ΟΤΕ, Siemens, Κιότο, έκθεση Κομισιόν για οικονομία, νέος αγωγός φυσικού αερίου... Να τα δούμε ένα ένα.

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Bεβαίως, όπως θέλετε...

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Για τον ΟΤΕ. Γιατί αντιδράτε; Θέλετε να παραμείνει η επιχείρηση στο κράτος, δηλαδή όπως έχει δείξει η εμπειρία στο εκάστοτε κυβερνών κόμμα που ορίζει τη διοίκηση, στους συνδικαλιστές που πρωτίστως ενδιαφέρονται για τα προνόμιά τους και στους μέχρι τούδε προμηθευτές, που δεν ήταν και ό,τι καλύτερο, για να μην πω κάτι χειρότερο; Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Να τα πάρουμε ένα ένα τα ερωτήματά σας: Είμαστε κρατιστές; Κάθε άλλο. Στην περίπτωση του ΟΤΕ εμείς προωθήσαμε την μετοχοποίηση ώστε να ενισχυθεί με κεφάλαια και τεχνογνωσία. Αυτό και πετύχαμε. Το πραγματικό ερώτημα είναι άλλο. Ποιος θέλουμε να έχει τον τελικό λόγο σε αυτόν το στρατηγικό οργανισμό; Η ΝΔ παραδίδει τον οργανισμό αυτό αντί πινακίου φακής και με σκανδαλώδη τρόπο, σε κρατική γερμανική εταιρεία.Εμείς αντιθέτως θέλουμε τον ΟΤΕ υπό τον έλεγχο της ελληνικής πολιτείας, όπως και τις άλλες κρίσιμες εθνικές υποδομές. Θέλουμε τον ΟΤΕ Ελληνικό ισχυρό παίκτη στα Βαλκάνια και όχι θυγατρική μιας ξένης επιχείρησης που θα ελέγχει κάποιο άλλο κράτος.

Όμως εδώ, πέρα από τον απώλεια ενός οργανισμού κρίσιμου για την ανάπτυξη της χώρας, έχουμε κι ένα μεγάλο σκάνδαλο. Το δικαίωμα του μάνατζμεντ, που ανήκει στο Δημόσιο, περνάει σε έναν τρίτο χωρίς το Δημόσιο να κερδίζει απολύτως τίποτε.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Για τις κομματικές διοικήσεις και τις πελατειακές αποφάσεις;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Σε αυτό δεν φταίνε οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστές. Για αυτά τα φαινόμενα πρώτη ευθύνη έχουμε εμείς οι πολιτικοί.

Η λύση όμως δεν είναι να παραδώσουμε τον ΟΤΕ στους Γερμανούς. Είναι να έχουμε το πολιτικό θάρρος και βούληση να ορίζουμε διοικήσεις με αξιοκρατικά κριτήρια και όχι για πελατειακές ανάγκες.

Διαφωνώ με την λογική ότι ο δημόσιος τομέας είναι από την φύση του κακοδιαχειριζόμενος. Το καλό μάνατζμεντ δεν είναι αποκλειστικά του ιδιωτικού τομέα όπως και τα μεγάλα σκάνδαλα δεν είναι αποκλειστικά του δημοσίου. Δείτε την ENRON ή την πιστωτική κρίση.

Αυτά όλα είναι αποτέλεσμα της αιχμαλωσίας του δημόσιου συμφέροντος από μεγάλα και ανεξέλεγκτα οικονομικά συμφέροντα. Η Κυβέρνηση της ΝΔ απλώς υποκύπτει σε αυτά. Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Συναφής με τον ΟΤΕ και όχι μόνον είναι και η ερώτηση για τη Siemens. Ήδη άρχισε η δικαστική έρευνα. Πώς σχολιάζετε ότι κατηγορούνται τα δύο μεγάλα κόμματα και στελέχη τους για μίζες;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ζήτησα από την πρώτη στιγμή την σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Είπα στην κυβέρνηση ότι έπρεπε να έχει ήδη στραφεί κατά της Siemens για να διασφαλίσει τα συμφέροντα του ελληνικού Δημοσίου. Στη Βουλή είπα στον κ. Καραμανλή ότι δεν μπορεί να κατηγορούνται τα δύο μεγάλα κόμματα από δικαστικές αρχές στη Γερμανία και να παραμένουμε απαθείς. Του ζήτησα από κοινού να προχωρήσουμε για να ξεκαθαρίσουμε αυτό το ζήτημα και εάν υπάρχουν στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων μπλεγμένα σε αυτήν την υπόθεση να τιμωρηθούν.

Δυστυχώς ο κ. Καραμανλής προσπάθησε να υπεκφύγει μιλώντας πάλι για την προτεραιότητα να ακολουθηθεί η δικαστική διαδικασία πριν διερευνήσει την υπόθεση η Βουλή. Θέλω εδώ να προειδοποιήσω ότι αν και πάλι η Νέα Δημοκρατία προσπαθήσει μέσα από διάφορα τερτίπια να συγκαλύψει δικές της ευθύνες ή δικών της στελεχών για να επιρρίψει ευθύνες σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ - να παίξει δηλαδή ένα παιχνίδι κομματικό - αυτό θα είναι απλώς απόδειξη της αδυναμίας του Πρωθυπουργού να ξεκαθαρίσει το τοπίο στο ίδιο του το κόμμα.




Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Επειδή αναφερόμαστε σε δικαστικές διώξεις: γιατί τέτοιο μένος, τόσες επιθέσεις κατά του κ. Σανιδά και άλλων δικαστών;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν υπάρχει κανένα μένος ούτε απέναντι στον κ. Σανιδά ούτε σε άλλους δικαστές. Υπάρχει από την παράταξή μας και από εμένα προσωπικά η προσήλωση, η αφοσίωση στην προάσπιση βασικών δημοκρατικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών. Δεν δεχόμαστε την προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση να κηδεμονεύσει τη δικαιοσύνη και να την καθοδηγήσει με στενό κομματικό όφελος.

Το κύρος της δικαιοσύνης έχει πληγωθεί όταν μπαίνει στο αρχείο η υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, το πόρισμα Ζορμπά από το σκάνδαλο των σύνθετων ομολόγων στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ υποθέσεις όπως της ΔΕΚΑ επανέρχονται για τρίτη φορά αφού έχουν κλείσει ώστε να πληγεί μέσω της δικαιοσύνης το ΠΑΣΟΚ.

Εμείς υποστηρίζουμε την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και στέλνουμε μήνυμα σε όλους τους δικαστές ότι η δική μας κυβέρνηση θα αποκαταστήσει την ανεξαρτησία και το κύρος της δικαιοσύνης.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Τη δίωξη Μπάγια πώς τη σχολιάζετε;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Αποτελεί ωμή απόπειρα τρομοκράτησης και φίμωσης ενός δικαστικού λειτουργού που είχε το θάρρος να διατυπώσει ορισμένες επισημάνσεις σχετικά με γνωστές παθογένειες και δυσλειτουργίες της Δικαιοσύνης. Η άσκηση πειθαρχικής δίωξης εναντίον του έχει μόνο έναν στόχο που έρχεται από άλλες εποχές. Σκοπός της είναι να καλλιεργήσει κλίμα φοβίας στους δικαστές και να χειραγωγήσει την ανεξαρτησία τους. Και αυτό τελικά αφορά τον κάθε Έλληνα πολίτη που αισθάνεται πως δεν μπορεί να βρει το δίκιο του όταν υπάρχει η αίσθηση ότι η δικαιοσύνη μπορεί να κηδεμονεύεται ή να εκβιάζεται. Είναι θέμα Δημοκρατίας και γι´αυτό θα μας βρίσκουν απέναντί τους.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Τη Δευτέρα ξεκινά στην Αθήνα ένα παγκόσμιο συνέδριο για το περιβάλλον. Το οργανώνει ο αδελφός σας, ήταν να πάτε και εσείς. Δεν είναι κάπως αντιφατικό να γίνεται στην Ελλάδα ένα τέτοιο συνέδριο, και μάλιστα τη στιγμή που έχουμε αποβληθεί από το Κιότο;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είναι μάλλον η καλύτερη στιγμή για ένα παρόμοιο συνέδριο, ακριβώς για να αναδείξει τα προβλήματα που έχει η χώρα μας στον τομέα του περιβάλλοντος, και που έχουν διογκωθεί από την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.

Η Ελλάδα έχει μία μοναδική ευκαιρία να αποτελέσει την πρωτοπορία στον τομέα του περιβάλλοντος, επενδύοντας σε τεχνολογίες σε όλους τους τομείς, σε εκπαίδευση και σε υπηρεσίες που αξιοποιούν το περιβάλλον και την ταυτότητα της χώρας μας. Μπορούμε με αυτόν τον τρόπο να έχουμε μία νέα οικονομική ανάπτυξη που θα δώσει δουλειές, και θα εγγυηθεί σημαντικές επενδύσεις από τον αγροτικό ως τον τουριστικό τομέα, από τις συγκοινωνίες και τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας μέχρι τις κατασκευές. Αυτή είναι η κατεύθυνση που έχουμε υιοθετήσει ως ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα νέο αναπτυξιακό όραμα για τη χώρα που δίνει διέξοδο στο αδιέξοδο των πολιτικών της ΝΔ.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Θα μας παραπέμψουν και στο Ευρωδικαστήριο, λένε, και για άλλες περιβαλλοντικές παραλείψεις...

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Αυτό που αναδεικνύεται από αυτήν την υπόθεση είναι όχι μόνο η καταστρατήγηση των διεθνών μας υποχρεώσεων αλλά κυρίως η παντελής έλλειψη βούλησης της κυβέρνησης να προστατέψει το περιβάλλον στη χώρα μας. Και το περίφημο Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο, που παρουσίασε για αντιπερισπασμό ο κ. Σουφλιάς, εγκυμονεί κινδύνους για νέο διασυρμό της χώρας. Πέρασε από μια παρωδία διαβούλευσης και βρήκε αντίθετους όλους τους επιστημονικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς φορείς της χώρας μας. Αποτελεί ένα «ντοπάρισμα» της οικονομίας που θα αφήσει ερείπια τα επόμενα χρόνια στην ανάπτυξη της χώρας.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Η δημιουργία υπουργείου Περιβάλλοντος θα έλυνε το πρόβλημα;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η δημιουργία ξεχωριστού Υπουργείου Περιβάλλοντος από μόνη της δεν λύνει το πρόβλημα, όπως η δημιουργία Υπουργείου Τουρισμού δεν συνέβαλε ουσιαστικά στην ανάπτυξη της τουριστικής πολιτικής που χρειάζεται η χώρα. Καταρχάς χρειάζεται πολιτική βούληση, ώστε το περιβάλλον να είναι στο κέντρο της αναπτυξιακής πρότασης. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος θα ήταν όμως ένας ισχυρός συμβολισμός, θα έδινε το «σήμα» για να ξεκινήσουν μεγάλες αλλαγές στην περιβαλλοντική πολιτική, που θα ανέτρεπαν τα δυσμενή δεδομένα. Το υπουργείο δεν είναι λύση, είναι προϋπόθεση για τη λύση.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Λένε ότι ο Καραμανλής θέλει, αλλά αρνείται ο Σουφλιάς να «σπάσει» το ΥΠΕΧΩΔΕ...

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ποιος τελικά είναι ο πρωθυπουργός της χώρας και ποιος παίρνει τις αποφάσεις; Έχω την εντύπωση ότι ο κ. Καραμανλής είναι ο πρωθυπουργός και ο κ. Σουφλιάς ένας υπουργός. Και μάλιστα Υπουργός Περιβάλλοντος που ελέγχεται για παρανομίες στην οικοδομή του. Αν ο πρωθυπουργός ήθελε, θα το είχε κάνει. Το γεγονός ότι δεν έσπασε το ΥΠΕΧΩΔΕ το Σεπτέμβριο, μετά την εθνική οικολογική τραγωδία που έπληξε τη χώρα το περασμένο καλοκαίρι, σημαίνει ότι δεν έχει την πολιτική βούληση για μία άλλη πολιτική για το περιβάλλον. Τα υπόλοιπα είναι επικοινωνιακές προφάσεις εν αμαρτίαις.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Σε έναν μήνα, αρχίζει το καλοκαίρι και μαζί αρχίζουν και οι πυρκαγιές. Το περσινό «μαύρο καλοκαίρι» έγινε μάθημα ή θα επαναληφθεί;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Το περσινό καλοκαίρι ήταν καταστροφικό και κανείς μας δεν μπορεί να το ξεχάσει. Η Νέα Δημοκρατία όμως φαίνεται πως έχει ξεχάσει τις μεγαλόστομες υποσχέσεις της. Σήμερα δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει προετοιμασία για το πώς θα αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο νέων πυρκαγιών. Και βέβαια, στην πυρόπληκτη Ηλεία δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Η καθυστέρηση εκτίμησης των ζημιών, οι περιορισμοί στις αποζημιώσεις, η γραφειοκρατία που εμποδίζει τα χρήματα να φτάσουν σε όσους τα έχουν ανάγκη, έχουν οδηγήσει κατοίκους και αγρότες σε απόγνωση. Οι προεκλογικές υποσχέσεις της κυβέρνησης αποδείχτηκαν επιταγές χωρίς αντίκρυσμα.

Εμείς είχαμε καταθέσει προεκλογικά μία ολοκληρωμένη πρόταση αναγέννησης ολόκληρης της Πελοποννήσου με επίκεντρο και πρότυπο τη δημιουργία της «νέας Ολυμπίας». Αυτήν την πρόταση θα υλοποιήσουμε αύριο ως κυβέρνηση.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Η έκθεση της Κομισιόν, για να έλθουμε σε ένα άλλο θέμα, γιατί υποστηρίζετε ότι είναι τόσο αρνητική για τη χώρα; Ούτε συστάσεις γίνονται ούτε σε επιτήρηση μπαίνει η χώρα. Μάλιστα, το υπουργείο Οικονομικών, ο κ. Αλογοσκούφης, τη χαρακτήρισε θετική...

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Είναι ανέκδοτο να χαρακτηρίζεται από τον υπουργό Οικονομίας θετική η πορεία της οικονομίας όταν όλοι, από τον απλό πολίτη, τον επιχειρηματία, τον εργαζόμενο, την Ελληνική οικογένεια, μέχρι και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λένε ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης έχει αποτύχει. Ο προϋπολογισμός σήμερα χρειάζεται αναθεώρηση - έχει ήδη τιναχθεί στον αέρα. Η ανάπτυξη επιβραδύνεται, το Γ´ ΚΠΣ έχει δραματική καθυστέρηση, η έναρξη του Δ´ΚΠΣ 2007-2013 αναβάλλεται για το 2009, ενώ οι ξένες επενδύσεις υποχωρούν. Ο καθρέφτης της οικονομίας μας, το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών έχει πρωτοφανές έλλειμμα. Αν δεν είχαμε το ευρώ, θα είμαστε υποχρεωμένοι να υποτιμήσουμε το νόμισμά μας. Και ο πληθωρισμός τρέχει σε επίπεδα που είχε να δει η χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Ο υψηλός πληθωρισμός, λέει η κυβέρνηση, είναι κυρίως εισαγόμενος. Δεν νομίζετε ότι έχει δίκιο με το πετρέλαιο στα ύψη, να αγγίζει τα 120 δολάρια το βαρέλι;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ο πληθωρισμός είναι εισαγόμενος μόνο εν μέρει. Όμως οι μεγάλες διαφορές στα εισοδήματα, αυτή η ψαλίδα έχει ανοίξει ως αποτέλεσμα των πολιτικών της Νέας Δημοκρατίας. Η ΝΔ θα μπορούσε αντί να χαρίζει φόρους στα υψηλά εισοδήματα να βελτιώσει τις συντάξεις, να επενδύει στην παιδεία, να υπάρχει προσωπικό στα νοσοκομεία και μην αναγκάζεται ο πολίτης να πληρώνει. Είναι η κυβέρνηση που ώθησε το μέσο πολίτη να υπερχρεωθεί. Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με εισαγόμενη κρίση. Είναι η εσωτερική κρίση εξαιτίας της πολιτικής της ΝΔ.

Παράλληλα οι αλλεπάλληλες αυξήσεις των έμμεσων φόρων, οι αλυσιδωτές αυξήσεις στα τιμολόγια, η ολιγωρία με την κερδοσκοπία στα καύσιμα, όλα αυτά ευνοούν την αισχροκέρδεια.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Συγγνώμη, αλλά δεν παίζει ρόλο και η υψηλή τιμή του πετρελαίου;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Το πετρέλαιο είναι απλώς το χαλί κάτω από το οποίο η κυβέρνηση κρύβει την ασυδοσία της αγοράς. Αποκρύπτει ότι η πραγματική επίπτωση της αύξησης της τιμής του πετρελαίου είναι μικρότερη εξαιτίας της ανατίμησης του ευρώ. Αλήθεια, γιατί η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια στις ανατιμήσεις στην ΕΕ; Προφανώς δεν θωράκισε η Νέα Δημοκρατία την Ελλάδα απέναντι στις εξωτερικές πιέσεις αλλά και υπονόμευσε το εισόδημα του μέσου Έλληνα με τις πολιτικές της.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Για την ακρίβεια, εκτός από να την καταγγέλλετε, προτίθεστε να πάρετε κάποιες πρωτοβουλίες, να προτείνετε κάποιες ιδέες, λύσεις; Έχετε κάποιο σχέδιο;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η λύση είναι τριπλή: κατάργηση του καθεστώτος ασυδοσίας που εγκαθίδρυσε, ανέχεται και ενθαρρύνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Λειτουργία των νόμων και του ανταγωνισμού με σπάσιμο των καρτέλ στα τρόφιμα, στις τράπεζες, παντού και ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών. Και ενίσχυση του καταναλωτικού κινήματος - όπως με την πρωτοβουλία που έχουμε πάρει - ώστε να ακουστεί η φωνή τους και να παίξουν σημαντικό ρόλο στην αγορά.

Το πρόβλημα φυσικά είναι και οι χαμηλοί μισθοί των εργαζόμενων. Είναι σαφές ότι οι μισθοί και τα μεροκάματα πρέπει να αυξηθούν αισθητά. Αυτό εννοούμε εμείς, με την πολιτική της αναδιανομής. Μεγαλύτερους μισθούς, λιγότερους φόρους, σωστές τιμές στην αγορά.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Το άνοιγμα Καραμανλή στη Ρωσία και τη στενή ενεργειακή συνεργασία πώς τα κρίνετε; Θεωρείτε ότι θα βοηθήσουν; Υπάρχουν, λένε, και αντιδράσεις των Αμερικανών...

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Την πολιτική των αγωγών την προωθήσαμε συστηματικά εμείς επί κυβερνήσεών μας. Άρα δεν θα μπορούσαμε να είμαστε παρά θετικοί στη συνέχιση αυτής της πολιτικής.

Κάθε πολιτική που διαφοροποιεί τις ενεργειακές πηγές, μειώνει την εξάρτηση από έναν εταίρο και εντάσσει την Ελλάδα στα διεθνή ενεργειακά δίκτυα είναι θετική.

Όμως το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας δεν θα λυθεί απλώς με το πέρασμα κάποιων αγωγών πετρελαίου ή φυσικού αερίου από τη χώρα μας. Χρειάζεται να αναπτυχθούν στην χώρα μας όπως και σε άλλες χώρες της ΕΕ και εναλλακτικές -- ανανεώσιμες -- πηγές ενέργειες που δημιουργούν ουσιαστική αυτονομία και ασφάλεια στην Ελλάδα στο περιβάλλον αλλά και προστασία στην οικονομία μας. Δεν μπορεί η Ελλάδα να είναι ουραγός στην Ευρώπη στον τομέα αυτό.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Αρχίζουν και οι εξετάσεις στα σχολεία. Επιμένετε ότι η συνταγματική αναθεώρηση είναι «νεκρή». Ούτε το άρθρο 16, την αλλαγή του έστω, δεν θα πάτε να ψηφίσετε;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Αυτή η συνταγματική αναθεώρηση είναι οριστικά «νεκρή», εκτός εάν παρασυρθούν τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης και ψηφίσουν μαζί με την κυβέρνηση κάποιες δευτερεύουσες διατάξεις συγκεντρώνοντας έτσι τους απαραίτητους 180 ψήφους. Σε παρόμοια περίπτωση θα έχει ουσιαστικά ενταφιαστεί η δυνατότητα να κάνουμε ουσιαστικές αλλαγές στο Σύνταγμα για πολλά χρόνια ακόμα. Εμείς έχουμε προτείνει σε ένα πνεύμα συναίνεσης αλλά και ευθύνης να ξεκινήσουμε τη διαδικασία αναθεώρησης από την αρχή, φεύγοντας από τη σημερινή αναθεώρηση-παρωδία. Να προχωρήσουμε με ομόφωνες αποφάσεις για τις αναθεωρητέες διατάξεις, και με βασικούς στόχους την αναβάθμιση της δημοκρατίας, την ανανέωση του πολιτικού συστήματος και τη θωράκιση της διαφάνειας.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Μέχρι τις 9 Ιουνίου, πιστεύετε ότι θα βρεθεί λύση στο «Μακεδονικό»;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Μην έχουμε ψευδαισθήσεις: Στο Βουκουρέστι «παίξαμε άμυνα», αναγκαστήκαμε να αμυνθούμε - και σωστά πράξαμε. Αλλά ο στόχος για επίλυση του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων παραμένει ανεκπλήρωτός. Και πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε, όμως, τρίτοι παράγοντες να μας επιβάλουν τους δικούς τους όρους, τα δικά τους χρονοδιαγράμματα. Η κυβέρνηση οφείλει να αξιοποιήσει αποτελεσματικά κάθε διαπραγματευτικό εργαλείο που διαθέτει η Ελλάδα, όπως την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων προς την Ε.Ε. Να βάλει εκείνη τους όρους και τα χρονοδιαγράμματα.

Τα λάθη και οι παραλείψεις της κυβέρνησης, τα οποία επισημάναμε την τελευταία περίοδο των διαπραγματεύσεων, δεν επιτρέπεται να επαναληφθούν.

Γι' αυτόν ζήτησα να δω τον Ειδικό Μεσολαβητή του ΟΗΕ, τον κύριο Νίμιτς, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Για να του πείτε τι;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Για να του μεταφέρω τρία απλά και καθαρά μηνύματα:

Να εκφράσω την στήριξή μου στην διαπραγματευτική διαδικασία υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, και μόνο του ΟΗΕ - και ο νοών νοείται.

Να επαναλάβω, για άλλη μία φορά, την καθαρή "κόκκινη γραμμή" μας στις διαπραγματεύσεις.

Και να απαιτήσω από τον διαμεσολαβητή του ΟΗΕ αντικειμενικότητα και πλήρη σεβασμό προς της θέσεις και τις ευαισθησίες της Ελλάδας.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Το «Νέα Μακεδονία» θα πρέπει να το δεχθούμε; Αν το πετύχουμε, πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει και εσωτερική, συνταγματική αλλαγή του ονόματος «Μακεδονία» για τα Σκόπια;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η «κόκκινη γραμμή» μας είναι ξεκάθαρη - μιλάμε για γεωγραφικό προσδιορισμό. Έχω τονίσει και την απόλυτη ανάγκη για μία ονομασία για κάθε χρήση - «Όχι» σε κάθε μορφή «διπλής ονομασίας». Και δεν ερμηνεύω την «διπλή ονομασία» με τον τρόπο της κυρίας Μπακογιάννη ότι δεν δεχόμαστε ένα όνομα που θα αφορά αποκλειστικά τις διμερείς σχέσεις των Σκοπίων με την Ελλάδα, όπως επιδιώκουν οι Σκοπιανοί.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Να αναγνωρίσουμε το Κόσοβο τώρα ή να περιμένουμε;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Το έχω τονίσει επανειλημμένα: η μονομερής ανακήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσόβου αποτελεί παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Και αυτό δεν μπορεί να γίνεται ανεκτό από την Ελλάδα. Η επιμονή μας στον πλήρη σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου είναι ακρογωνιαίος λίθος στην εξωτερική μας πολιτική. Το Διεθνές Δίκαιο δεν χωρεί εκπτώσεις και εξαιρέσεις, και δεν νοείται «α λα καρτ».

Για αυτούς τους λόγους προειδοποίησα, και προειδοποιώ την κυβέρνηση για άλλη μία φορά, να μην προχωρήσει στην αναγνώριση του Κοσόβου. Θα είναι λάθος ολέθριο, το οποίο θα το βρούμε μπροστά μας.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση, και ο Πρωθυπουργός προσωπικά, δεν ξεκαθαρίζει την θέση της και συνεχίζει να στέλνει θολά μηνύματα και να «παίζει» με αυτό το θέμα.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Γιατί δεν μπορείτε να συμφωνήσετε, όπως και στη Γερμανία, σε 5-6 μεγάλα θέματα που είναι «κοινοί τόποι»; Να γίνει κυβέρνηση με στόχο την επίλυση αυτών και για συγκεκριμένο χρόνο, ας πούμε δυο χρόνια.

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Άλλη η γερμανική και άλλη η ελληνική εμπειρία. Σας θυμίζω ότι μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας η ΝΔ το 2004, εγώ προσφέρθηκα να την στηρίξω στα ζητήματα της διαφάνειας. Η ΝΔ δεν ανταποκρίθηκε. Το ίδιο στα θέματα παιδείας αλλά και στα διεθνή, όπου αποδείξαμε πρόσφατα πως ακόμα και χωρίς να μας ζητηθεί, συμβάλαμε ουσιαστικά σε μία ευρύτερη εθνική συναίνεση. Άρα από τη δική μας πλευρά υπήρξε όχι μόνο πρόθεση αλλά το αποδείξαμε και στην πράξη.

Όμως είναι φανερό πως τέτοια πρόθεση δεν έχει η Νέα Δημοκρατία. Θέλει απλώς να ελέγχει θεσμούς και να υπονομεύει την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, τον έλεγχο του κοινοβουλίου, την αξιοκρατία στη δημόσια διοίκηση. Με τη ΝΔ συνεπώς δεν υπάρχει κανένα περιθώριο κυβερνητικής συνεργασίας. Γιατί είμαστε δύο διαφορετικοί κόσμοι.

Ο Ελληνικός λαός θα κληθεί συνεπώς να επιλέξει ποια πορεία θέλει. Να συνεχιστεί μία πορεία συντεχνιακής και μυωπικής αντίληψης διακυβέρνησης που συμφέρει τους ολίγους και ημέτερους με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας ή να ψηφίσει την προοδευτική παράταξη, μία άλλη κυβέρνηση, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Κάποιοι σάς θέτουν ως πολιτικό και χρονικό όριο τις ευρωεκλογές. Να είναι το ΠΑΣΟΚ, έστω και με μία ψήφο, πρώτο κόμμα. Είναι αποδεκτό από σας αυτό το όριο;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Και στις ευρωεκλογές, ο στόχος μας είναι η νίκη. Αλλά η κρίσιμη αναμέτρηση είναι οι επόμενες βουλευτικές εκλογές. Αυτές που θα κρίνουν το κομβικό ζήτημα της εξουσίας. Σε κάθε περίπτωση, όρια και όρους δεν μπορεί να βάζει κανένας. Έχω εκλεγεί από τη λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ, για χρονικό διάστημα που ορίζεται από το καταστατικό μας με μια σαφέστατη εντολή Νίκης και Αλλαγής. Αυτή η απόφαση μας δεσμεύει όλους μας.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Από τα νέα όργανα (γραμματέας, εκπρόσωπος, Πολιτικό Συμβούλιο...) είστε ευχαριστημένος; Έχει ολοκληρωθεί η κομματική ανασυγκρότηση;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Αν και τα νέα όργανα κάνουν ακόμα τα πρώτα τους βήματα, νομίζω πως είναι ορατή η διαφορά. Είναι ένα πρώτο βήμα ανανέωσης που έφερε στο προσκήνιο καινούργιες κομματικές δυνάμεις, φρέσκα πρόσωπα, νέες ιδέες και πρακτικές, αξιοποιώντας πάντα την εμπειρία και τη γνώση των παλαιότερων στελεχών. Έφερε ξανά χαμόγελα αισιοδοξίας και στο ΠΑΣΟΚ και στους πολίτες. Η ανάκαμψη των δυνάμεών μας καταγράφηκε και στις δημοσκοπήσεις. Δεν νομίζετε κι εσείς ότι είναι ένας πολύ θετικός απολογισμός για τόσο μικρό χρονικό διάστημα;

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Εγώ δεν δικαιούμαι να εκφέρω γνώμη. Από τους «σκιώδεις υπουργούς» είστε ευχαριστημένος;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Αρχίσαμε καλά, αλλά μένουν πολλά ακόμα να γίνουν. Και τώρα είναι η ώρα των έργων, η ώρα της πράξης κι όχι ο καιρός για πολλά λόγια. Τόσο για τους λεγόμενους «σκιώδεις υπουργούς» όσο και για τα μέλη των Κοινοβουλευτικών Τομέων Εργασίας, αλλά και για όλη την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Είναι η ώρα της αντιπαράθεσης με τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας και της ανάδειξης των δικών μας εναλλακτικών προτάσεων.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Μ' αυτούς θα πάτε στις εκλογές; Αυτοί θα είναι η κυβέρνησή σας, αν κερδίσετε τις εκλογές;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Υπομονή! Σήμερα έχουμε ένα σχήμα μάχης, που δουλεύει, παράγει έργο και κρίνεται. Θέλω να ξέρετε πως το ΠΑΣΟΚ έχει πολλά και αξιόλογα στελέχη για να στελεχώσουν τη νέα κυβέρνηση. Είχα και έχω το χρόνο για να τους αξιολογήσω προσωπικά ώστε να κάνω τις καλύτερες επιλογές όταν έρθει η στιγμή των εκλογών και της κυβέρνησής μας. Κάθε πράγμα στην ώρα του!

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Το γεγονός ότι ηρέμησε και η εσωκομματική γκρίνια και η αμφισβήτηση πρέπει να βοήθησε στη βελτίωση της εικόνας του ΠΑΣΟΚ.

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Ας μην ξεχνάμε πως κάναμε μία δύσκολη αλλά πρωτόγνωρη για την Ελληνική πολιτική ιστορία εσωκομματική διαδικασία. Αποδείξαμε ότι είμαστε ένα μεγάλο, λαϊκό, δημοκρατικό κόμμα που δεν φοβάται να ανοίξει τοις πόρτες του στη δημοσιότητα, στον Ελληνικό λαό, στη συμμετοχή. Μετά από μία δύσκολη σύγκρουση που έφτασε και στις τοπικές κοινωνίες αποδείξαμε ότι μπορούμε να δώσουμε τα χέρια σε έναν κοινό αγώνα για μία προοδευτική Ελλάδα. Αυτήν η δημοκρατική ωριμότητα που κατακτήσαμε θα σημαδέψει και την αυριανή κυβέρνησή μας, που θα λειτουργεί χωρίς φέουδα υπουργών, αλλά με συνεκτικότητα σε μία κοινή πορεία για τη χώρα.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Υπάρχει όμως ένα σημαντικό κομμάτι της κοινής γνώμης, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, που δυσπιστεί όσον αφορά το πρόσωπό σας. Αυτό γιατί συμβαίνει; Εσείς, πέρα από αυτά που ακούγονται ως κριτική για σας, έχετε εντοπίσει κάτι λάθος, κάτι που πρέπει να αλλάξετε;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πέρα από την αυτοκριτική που πάντα κάνω για τα όποια λάθη μου, αυτό που έχω συνειδητοποιήσει είναι πως μπορεί οι ιδέες μου και οι αντιλήψεις μου να διαφέρουν από συμβατικές ή παραδοσιακές πολιτικές λειτουργίες σε ένα πρότυπο ηγεσίας που έρχεται από τα παλιά, αλλά γι' αυτό ακριβώς παλεύω. Θέλω να αλλάξω τα πράγματα, να φέρω ένα νέο ήθος στην εξουσία, μία νέα αντίληψη που θεωρώ πως χρειάζεται μία σύγχρονη χώρα σε μία παγκόσμια οικονομία και κοινωνία. Μία δημοκρατική χώρα που κινητοποιεί τις δυνάμεις της, που δεν ποδηγετεί τις λαϊκές δυνάμεις, που αναδεικνύει ό,τι καλύτερο έχει η χώρα, και αναπτύσσει συναινέσεις μέσα από διάλογο για σοβαρές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές.

Ν. ΦΕΛΕΚΗΣ: Αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία, θα συνεργαστείτε με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Έχω απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση για διερεύνηση των δυνατοτήτων σε έναν αριθμό ζητημάτων στα οποία θα μπορούσε να υπάρχει προγραμματική σύγκλιση για το καλό του τόπου. Φοβάμαι όμως πως αυτήν τη στιγμή ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να αναλάβει σοβαρές ευθύνες απέναντι στον τόπο με μία παρόμοια προσέγγιση και ακολουθεί μία πορεία εύκολης διαμαρτυρίας και καταγγελίας των πάντων. Όμως έχουν και αυτοί τις ιστορικές τους ευθύνες απέναντι σε μία δημοκρατική προοδευτική πλειοψηφία που είναι υπαρκτή και δεδομένη - και ήδη καταγράφτηκε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου