Ομιλία Γιώργου Α. Παπανδρέου στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ

Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ, κ. Πρόεδρε, αγαπητέ Απόστολε, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ για την υποστήριξη και συμπαράσταση σε αυτό το ατύχημα που είχα. Είναι χαρά μου που βρίσκομαι ανάμεσά σας. Είναι σίγουρο ότι αυτή η συμπαράστασή σας, η ανθρώπινη υποστήριξη ήταν κάτι, που μου έδωσε κουράγιο και ψυχική δύναμη να αντιμετωπίσω τον πόνο του ατυχήματος.

Θέλω να πω δυο λόγια, πριν ξεκινήσω την ομιλία μου, ότι αν και όλοι μας έχουμε συνειδητοποιήσει και ιδιαίτερα αυτοί που ασχολούνται με τον τομέα της υγείας, το πόσο έχει απαξιωθεί το δημόσιο νοσοκομείο από τη σημερινή κυβέρνηση, ξέρουμε όλοι μας πόσο έχει υποβαθμιστεί η δημόσια υγεία από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι βέβαια διαφορετικό να το ζει κανείς από μέσα.

Εκεί, βλέπει ανθρώπους, γιατρούς, νοσηλευτές, το διοικητικό προσωπικό, αξιολογότατο προσωπικό, που κάνουν υπεράνθρωπες, ηρωικές προσπάθειες να αντιμετωπίσουν τα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων, που έρχονται με πόνο, με ασθένειες, αλλά δεν βρίσκουν τη συμπαράσταση της Πολιτείας. Δεν βρίσκουν τη διάθεση της Πολιτείας, μιας Πολιτείας που βλέπει πελατειακά, που βλέπει απαξιωτικά κάθε δημόσιο αγαθό, γεγονός, βεβαίως, που δείχνει και μία έλλειψη ανθρωπιάς.

Αν σήμερα κάτι χρειάζεται η χώρα μας είναι ακριβώς μία Πολιτεία με ανθρωπιά, μία Πολιτεία κοντά στον πολίτη, μία Πολιτεία που δίνει σιγουριά. Πόσο μάλλον και σε έναν τόσο κρίσιμο τομέα, όπως της υγείας. Και θα ήθελα από εδώ, να ευχαριστήσω όλους τους γιατρούς, νοσηλευτές, το διοικητικό προσωπικό, που μου συμπαραστάθηκαν, να ευχαριστήσω βέβαια και όλους τους ανώνυμους και επώνυμους, που μου έστειλαν τις ευχές τους και μου έδωσαν κουράγιο για την ανάρρωσή μου.

Παρότι η ολοκληρωμένη ανάρρωση απαιτεί ακόμη λίγο χρόνο, θεώρησα σήμερα απαραίτητη την παρουσία μου εδώ και τη σύγκληση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Κι αυτό, διότι περνάμε μία καμπή αποφασιστική, μία στιγμή όπου παίρνονται αποφάσεις, που θα στιγματίσουν τη ζωή του τόπου για πολλά χρόνια, για πολλές δεκαετίες.

Είναι αποφάσεις θεσμικές, είναι αποφάσεις οικονομικές, είναι αποφάσεις κοινωνικές, που θα επηρεάσουν αρνητικά την πορεία της χώρας μας, αλλά και άμεσα τον Έλληνα πολίτη.

Ξέρετε, η χώρα ζει σήμερα τη χειρότερη, θα έλεγα, μετά τη μεταπολίτευση, περίοδό της. Ο πολίτης εύχεται το «Μη χειρότερα», ενώ το 2004, προ των εκλογών, μπορούσε κι έλεγε «Μπορούμε και πολύ καλύτερα». Δυστυχώς, διαψεύστηκε και αυτή η αίσθηση αυτοπεποίθησης, σιγουριάς και ελπίδας που υπήρχε τότε, έγινε, τέσσερα χρόνια μετά, αβεβαιότητα, ανασφάλεια, απαισιοδοξία.

Αυτό, εμείς, έχουμε ευθύνη να το ανατρέψουμε. Να ανατρέψουμε την ανικανότητα, την κοινωνική αδικία, την ανευθυνότητα, την αδιαφάνεια, την αυθαιρεσία, λέξεις που χαρακτηρίζουν τη σημερινή πολιτική της κυβέρνησης.

Σε μία εποχή ραγδαίων αλλαγών, αλλαγών σε όλο τον κόσμο, σε μία εποχή που θα έπρεπε να υπάρχει εθνικό σχέδιο, εθνική στρατηγική, ευρύτατες κοινωνικές συναινέσεις, περιθώρια πρωτοβουλιών, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατάφερε, τα τέσσερα αυτά χρόνια, να χάσει πόρους, να χάσει ευκαιρίες, να χάσει τα απαραίτητα εργαλεία για την προετοιμασία μας για τις επόμενες δεκαετίες. Προετοιμασία, που είναι τόσο σημαντική για τη θωράκιση της ελληνικής οικονομίας, της κοινωνίας, του πολιτισμού και του περιβάλλοντος.

Τέτοια εργαλεία ήταν οι επιτυχίες μας στο Ελσίνκι και στην εξωτερική πολιτική. Ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ήταν τα κονδύλια του Γ' ΚΠΣ, ήταν η νέα ΚΑΠ, ήταν η δυνατότητα εκσυγχρονισμού του κοινωνικού κράτους, της κρατικής διοίκησης, ήταν η συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη.

Σήμερα, όμως, αυτά τα εργαλεία έχουν ουσιαστικά χαθεί από τη δυνατότητα της χώρας μας, με την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, ενώ καταγράφουμε συνεχώς νέα αρνητικά ρεκόρ: από το θέμα της διαφάνειας, μέχρι το θέμα της ανταγωνιστικότητας.

Η οικονομία μας βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Ξέρουμε ότι ο προϋπολογισμός έχει καταρρεύσει κι έχει καταρρεύσει ήδη το πρώτο τετράμηνο, ενώ το δημοσιονομικό έλλειμμα έχει ξεπεράσει το όριο του 3%. Το πρωτοφανές έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών, υπογραμμίζει τη συνεχή απώλεια της ανταγωνιστικότητας.

Η κυβέρνηση, εκτός από το να δανείζεται συνεχώς, κάνει πλειστηριασμούς, ξεπουλώντας κρίσιμες εθνικές υποδομές, όπως είναι ο ΟΤΕ, όπως είναι τα Λιμάνια, όπως είναι οι εταιρείες υδάτων και αύριο, βεβαίως, και η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, η ΔΕΗ.

Είναι τόσο αρνητική η διαχείριση των δημοσίων χρημάτων από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που τέσσερα χρόνια μετά από την απάτη της απογραφής - και το τονίζω αυτό, την απάτη της απογραφής - φοβάται πια, μήπως η ίδια βρεθεί και επίσημα στο εδώλιο του κατηγορουμένου.

Γι' αυτό και θα επιδιώξει να εκδώσει, μέσα στο καλοκαίρι, τα δεκάδες Προεδρικά Διατάγματα, που θα της επιτρέψουν να ασελγήσει στα αποθεματικά των Ταμείων, με τρόπο ακόμη πιο ωμό από την περιβόητη έκδοση των δομημένων ομολόγων.

Σε κάθε περίπτωση, η Νέα Δημοκρατία έχει βάλει τη χώρα μας υπό μόνιμη επιτήρηση, υπό μόνιμη κηδεμονία. Σε μία, χωρίς λόγο, περιπέτεια για το έθνος, μία απαράδεκτη και ανεύθυνη περιπέτεια για το έθνος και το λαό μας. Αυτή την περιπέτεια θα την αντιστρέψουμε, για να γίνει πορεία δημιουργίας, ανάπτυξης και σιγουριάς.

Ήδη, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μία άλλη επιτήρηση, την περιβαλλοντική, στην οποία οδηγείται η Ελλάδα από τον Ο.Η.Ε. Λαμπρή, δυστυχώς, εξαίρεση η Ελλάδα, με την κακή έννοια, και, βεβαίως, και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επειδή δεν ανταποκρίθηκε, μετά το 2007, στις υποχρεώσεις της για ένα αξιόπιστο σύστημα καταγραφής των ρύπων.

Το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο, που μας παρουσίασαν, είναι ουσιαστικά η συνέχεια μιας αντίληψης του μοντέλου του Κωνσταντίνου Καραμανλή, για την ανάπτυξη των ελληνικών πόρων: Τσιμέντο παντού για πρόσκαιρη ανάπτυξη, αλλά με αποτέλεσμα την καταστροφή των πόλεών μας, της ποιότητας ζωής μας και των πιο ωραίων περιοχών της χώρας μας.

Σήμερα, που χρειάζεται - και το βλέπουμε σε παγκόσμιο επίπεδο αυτό - ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, ξαναπάμε στα παλιά, με ολέθριες όμως συνέπειες για τη χώρα μας. Με ένα χωροταξικό σχέδιο που, σήμερα, ουσιαστικά, θα βγάλει στο σφυρί για υπερεκμετάλλευση τις πιο όμορφες περιοχές της γης μας.

Το ελαφρυντικό της άγνοιας δεν μπορεί να αναγνωριστεί από κανέναν, ούτε για την κυβέρνηση.

Ένα άλλο, εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα στις υποδομές και το δημόσιο πλούτο, που σχετίζεται άμεσα με το περιβάλλον, είναι και το ενεργειακό. Ακούσαμε, ακόμη και από το ΥΠΕΧΩΔΕ, την καινοφανή ιδέα της πυρηνικής ενέργειας! Προφανώς, είτε για να ξεφύγει από τα προβλήματα που του δημιουργεί η αποπομπή της Ελλάδας από το Πρωτόκολλο του Κιότο, είτε με τη δικαιολογία ότι δρομολογούνται εργοστάσια στις γύρω χώρες, οπότε «γιατί να μην κάνουμε κι εμείς», αυτά δείχνουν ουσιαστικά την άγνοια των πραγματικών προβλημάτων, βεβαίως, και την απουσία μιας σχεδιασμένης, συστηματικής πολιτικής στα ενεργειακά και περιβαλλοντικά ζητήματα.

Τώρα είναι η ώρα να δράσουμε. Είναι μία από τις βασικές μας προτεραιότητες: να αλλάξουμε ριζικά το αντιπαραγωγικό και περιβαλλοντικά επικίνδυνο πλέον αναπτυξιακό μας πρότυπο. Να αναδείξουμε το περιβάλλον ως βασικό κεφάλαιο και συγκριτικό πλεονέκτημα της οικονομίας μας.

Να συνδέσουμε σε ένα εθνικό σχέδιο το δημόσιο πλούτο, τη χωροταξία, την ανθρώπινη ανάπτυξη, την περιφερειακή ανάπτυξη των πόλεών μας, με την οικονομική πολιτική μας, για να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί και πιο αποτελεσματικοί στις διεθνείς αγορές.

Μία αναπτυξιακή διαδικασία, ένα διαφορετικό μοντέλο, που θα φέρει ανάπτυξη, δουλειές, ποιότητα στα προϊόντα μας, μεγαλύτερη αυτονομία στις ενεργειακές μας πηγές, κάτι που δεν εξασφαλίζουν όσοι και να είναι οι αγωγοί που περνούν από τη χώρα μας. Χρειάζεται μία άλλη ενεργειακή πολιτική. Μάλιστα, η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να είναι πρωτοπόρα σε αυτόν τον τομέα, εάν θέλουμε να κατακτήσουμε πραγματικά μία εξέχουσα θέση στη διεθνή οικονομία.

Το δικό μας πρότυπο, που επενδύει στη δύναμη της γνώσης και άρα στην εκπαίδευση, στην αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, στον πολιτισμό μας, την καινοτομική μας δημιουργία, είναι το πρότυπο που ανοίγει νέους δρόμους για την ανάπτυξη, για την ευημερία της χώρας μας.

Ακόμη και την ανάγκη, καθώς είναι πάνδημη η απαίτηση για τη δημιουργία Υπουργείου Περιβάλλοντος, κάτι για το οποίο εμείς έχουμε δεσμευτεί, η κυβέρνηση την αντιμετωπίζει - όπως πάντα - σαν επικοινωνιακή ανάγκη, στο πλαίσιο κάποιων εσωκομματικών παιχνιδιών.

Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτά για τα οποία μιλούμε, δεν είναι μία απλώς θεωρητική προσέγγιση. Οι επιπτώσεις της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι θεωρητικές. Τις ζει ο πολίτης καθημερινά. Είναι η καλπάζουσα ακρίβεια, είναι ο συνδυασμός της ακρίβειας με την καθήλωση των εισοδημάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Όλα αυτά δημιουργούν εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα.

Εγώ συναντώ πολύ κόσμο κι, αυτές τις μέρες, περισσότερο απ' το τηλέφωνο, ακούω την αγωνία του κόσμου, του πολίτη, που λέει «πώς θα αντεπεξέλθουμε, πώς θα τα βγάλουμε πέρα; Έχουμε υποχρεώσεις». Μιλούν για το νοικοκυριό τους που είναι υπερχρεωμένο, αισθάνονται το αδιέξοδο του υπερδανεισμού και είμαστε όλοι αντιμέτωποι με την πιο επιθετική ακρίβεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και εδώ έχουμε τα πρωτεία.

Το κόστος της διαβίωσης μιας τετραμελούς οικογένειας έχει αυξηθεί κατά 1.000 ευρώ από το 2004. Το χρέος των ελληνικών νοικοκυριών έχει ξεπεράσει τα 100 δις ευρώ, δηλαδή και το 45% του ΑΕΠ. Κι αυτά, δεν είναι απλές στατιστικές. Είναι χιλιάδες τραγικές ιστορίες, οικογενειακές τραγωδίες για πάρα πολλούς Έλληνες. Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα, που όλο και περισσότερο διογκώνεται με δραματικούς ρυθμούς.

Εμείς, υπεύθυνα σταθήκαμε στο πρόβλημα αυτό και καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις στη Βουλή. Γιατί, ναι, είμαστε εμείς η παράταξη της ευθύνης. Ακόμα περιμένουμε την ανταπόκριση της κυβέρνησης, η οποία κάτι ψέλλισε για το πρόβλημα, μετά από τις δικές μας, δυναμικές παρεμβάσεις. Καταθέτουμε, λοιπόν, πρόταση νόμου για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών και καλούμε την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της.

Αγαπητοί συνάδελφοι, χθες, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε για άλλη μία φορά, το γιατί η συνταγματική αναθεώρηση που επιχείρησε, είναι νεκρό γράμμα. Εμείς, είχαμε καταγγείλει από την πρώτη στιγμή τον αποπροσανατολισμό του στόχου και της πρότασης, δηλαδή, όταν ανακοινώθηκε, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού, τον Δεκέμβριο του 2005. Ουσιαστικά, είχαν ως στόχο να υπηρετήσουν επικοινωνιακούς, όπως πάντα, στόχους, δηλαδή, να δείξουν ότι έχουν δήθεν μεταρρυθμιστικό πνεύμα.

Τόσο, όμως, οι αναθεωρητικές ιδέες τους, όσο και η πολιτική τους συμπεριφορά, πρόδιδαν εξ αρχής έλλειψη προθέσεων για ουσιαστικές προοδευτικές αλλαγές και τομές. Εμείς, σεβόμενοι τη σοβαρότητα της αναθεωρητικής διαδικασίας και με αίσθημα ευθύνης, καταθέσαμε ένα συνεκτικό σχέδιο αναθεώρησης με 20 συνολικά προτάσεις. Υποβάλαμε προτάσεις για την καταγραφή, στο προοίμιο του Συντάγματος, των αξιών μας, της ταυτότητάς μας, του πολιτισμού και της γλώσσας μας, του ρόλου του οικουμενικού Ελληνισμού, καθώς και τις θέσεις μας στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Οι προτάσεις μας απέβλεπαν και αποβλέπουν στην αναβάθμιση της Δημοκρατίας, στην ανανέωση του πολιτικού συστήματος, στη θωράκιση της διαφάνειας, στην περαιτέρω ενίσχυση της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Οι προτάσεις μας μπορούν να συνοψιστούν σ' έναν δεκάλογο.

1) Νέος ρόλος μιας ενδυναμωμένης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, της αποκέντρωσης, με τον πολίτη δυνατό, συμμέτοχο, να ελέγχει, να δημιουργεί και να αποφασίζει για το μέλλον του.

2) Ενίσχυση των θεσμών άμεσης δημοκρατίας, όπως είναι το δημοψήφισμα, και υιοθέτηση νέων, όπως η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία.

3) Τομή στο εκλογικό σύστημα για μια νέα ποιότητα στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία, με απολύτως επεξεργασμένες, δικές μας προτάσεις.

4) Ενίσχυση της Βουλής, ως οργάνου δημοσίου ελέγχου, διαβούλευσης και λογοδοσίας, από τα ΜΜΕ, μέχρι και το δικαστικό σώμα.

5) Ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών για την προώθηση της συμμετοχικής δημοκρατίας και του 3ου τομέα της οικονομίας μας.

6) Αναφορά στο Σύνταγμά μας της ενσωμάτωσης των αλλοδαπών, στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, ένα τεράστιο κοινωνικό ζήτημα, το οποίο αγνοεί ή θέλει να αγνοεί η κυβέρνηση.

7) Στο πλαίσιο των διακριτών ρόλων κράτους και εκκλησίας και της προάσπισης της θρησκευτικής ελευθερίας, προχωρούμε σε διάλογο και αντιμετωπίζουμε ώριμα θέματα, όπως ο θρησκευτικός όρκος και ο προσηλυτισμός.

8) Ενίσχυση του δικαιώματος στη γνώση, με την κατοχύρωση της δημόσιας παιδείας, αλλά και την κατοχύρωση του δικαιώματος, να ρυθμίζει το κράτος την ανομία, που σήμερα υπάρχει στην ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση με την θέσπιση κανόνων για τη λειτουργία μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Ιδρυμάτων.

9) Συνταγματική κατοχύρωση ενός εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους.

10) Αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την διάλυση της Βουλής.

Σε αυτά, η κυβερνητική πλειοψηφία δεν αποδέχθηκε ούτε μία από τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, όπως άλλωστε δεν αποδέχθηκε τις προτάσεις της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Δεν αποδέχθηκε την ενίσχυση των θεσμών της άμεσης δημοκρατίας, όπως το δημοψήφισμα, και την υιοθέτηση νέων, όπως η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία. Δεν αποδέχθηκε την ενίσχυση της Βουλής, ως οργάνου δημοσίου ελέγχου, ούτε καν την πρόταση για τη συνταγματική κατοχύρωση της διασφάλισης ενός ελάχιστου εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης, πρόταση που συγκέντρωνε την ευρύτατη συναίνεση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.

Δηλαδή, η κυβέρνηση, απ' την πρώτη στιγμή, ουσιαστικά, υπονόμευσε την πιο βασική προϋπόθεση για μία επιτυχή συνταγματική αναθεώρηση. Και αυτή, είναι η επίτευξη ευρύτατης συναίνεσης, αφού διαφορετικά, δεν εξασφαλίζεται και η απαιτούμενη πλειοψηφία των βουλευτών.

Βεβαίως, η κυβέρνηση έκανε και το θεσμικό ατόπημα να προσπαθήσει με νοθεία να περάσει την αλλαγή του άρθρου 24, που αφορά στο περιβάλλον. Να γιατί ισχυριστήκαμε, ότι η κυβερνητική πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος, ήταν απολύτως προσχηματική.

Αλλά θέλω να αναφερθώ και στη λειτουργία της Δημοκρατίας μας, των δημοκρατικών μας θεσμών, με αφορμή τη συζήτηση του Συντάγματος. Διότι, εάν δεν αισθάνεται ο πολίτης σίγουρος, εάν δεν αισθάνεται ότι αντιμετωπίζεται μέσα από ένα πλαίσιο ισονομίας και ισότητας, αν δεν αισθάνεται ότι προστατεύονται τα δικαιώματά του, ανθρώπινα, κοινωνικά, πολιτικά, απέναντι σε μια αυθαιρεσία, μια πελατειακή λογική, τότε ουσιαστικά, βουλιάζει η κοινωνία μας όλο και περισσότερο και, οι επιπτώσεις, είτε είναι στις επενδύσεις, είτε είναι στην ανάπτυξη, είτε είναι στην δίκαιη κατανομή πόρων και δημόσιων υπηρεσιών, είναι αρνητικές για την κοινωνία μας, αρνητικές για τον κάθε πολίτη.

Μία ευνομούμενη Πολιτεία είναι προαπαιτούμενη για την αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι αυτό το οποίο μας θωρακίζει και μας δίνει την αυτοπεποίθηση, τη σιγουριά, να μπορούμε να εξελισσόμαστε, να εξελισσόμαστε, χωρίς να αισθάνεται το ρίσκο της περιθωριοποίησης ο κάθε πολίτης. Να μπορεί, δηλαδή, κανείς να ξέρει ότι η Ελλάδα μπορεί να αλλάζει, να προχωρά, να μεταρρυθμίζει, αλλά και παράλληλα, ότι βασικές αξίες, βασικές λειτουργίες και βασικά δικαιώματα δεν θα θίγονται. Θα προστατεύονται, μέσα σ' ένα πλαίσιο αλλαγών που θα γίνονται.

Μόνον έτσι, μπορούμε να έχουμε και την ευρύτατη συναίνεση, αλλά και να προχωρήσουμε με θάρρος σε σοβαρές και ουσιαστικές πρωτοβουλίες μεταρρύθμισης.

Στοιχειώδης προϋπόθεση κάθε πρωτοβουλίας για την αναθεώρηση του Συντάγματος είναι ο σεβασμός του ισχύοντος Συντάγματος. Και αν έχει κάτι να δείξει επί τέσσερα χρόνια ο κ. Καραμανλής, είναι μία αλυσίδα θεσμικών εκτροπών. Θεσμικές εκτροπές και παραβιάσεις του πνεύματος, αλλά και του γράμματος του συνταγματικού μας χάρτη.

Η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή επιδόθηκε στην υπονόμευση των θεσμών και την χειραγώγηση κάθε εξουσίας, από την υποβάθμιση της Βουλής, έως την απίστευτη χειραγώγηση της Δικαιοσύνης, την υφαρπαγή της κοινοβουλευτικής έδρας του ΠΑΣΟΚ, κάτι για το οποίο καταδικάστηκε ήδη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.



Από την εξόντωση των Ανεξάρτητων Αρχών, έως τον πελατειακό έλεγχο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Από τον έλεγχο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με το 42%, μέχρι την απόπειρα κομματικοποίησης της Εκκλησίας.



Αυτή ήταν, αυτή ήταν πάντα η ιστορία τους, διαχρονικά, την οποία τώρα, κάποιοι γνωστοί επιχειρούν να την ξαναγράψουν, αντί απλώς να ζητήσουν συγνώμη από τον Ελληνικό λαό και τη Δημοκρατία.



Μόλις προχθές, ο ίδιος ο υπουργός Δικαιοσύνης μίλησε για ένα «τσουνάμι δικαστικών υποθέσεων» που πρόκειται σύντομα να εκδικαστούν. Είναι πρωτοφανές, πρώτα απ' όλα, να αποφασίζει ο υπουργός, σαν να ήταν Εισαγγελέας. Τώρα, θυμήθηκαν τις υποκλοπές; Τώρα, θυμήθηκαν την υπόθεση των Πακιστανών; Τώρα, θυμήθηκαν τα ομόλογα και την SIEMENS; Τώρα, τον κ. Ζαχόπουλο; Ξανά και ξανά, και πάλι, τώρα, τη ΔΕΚΑ;



Η κυβέρνηση, φαίνεται, φροντίζει, την ώρα που θα περνάνε τα Προεδρικά Διατάγματα της ασφαλιστικής αντιμεταρρύθμισης, στα τηλεοπτικά παράθυρα, να κυριαρχεί η σύγχυση για τα σκάνδαλα, σκάνδαλα που διαπράχθηκαν από στελέχη της Δεξιάς, αλλά με στόχο, βεβαίως, όπως έχουμε δει πια τέσσερα χρόνια, την οριστική συγκάλυψή τους.



Και θέλω εδώ να ξεκαθαρίσω δύο πράγματα: Πρώτα απ' όλα, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει τίποτα να φοβηθεί απ' αυτό το «δικαστικό τσουνάμι» που προαναγγέλλει ο κ. Χατζηγάκης. Εμείς, απαιτούμε να διερευνηθούν αυτά τα σκάνδαλα, όλα τα σκάνδαλα, και από τη Βουλή. Σεβόμαστε τη Δικαιοσύνη, αλλά δεν εμπιστευόμαστε τις μεθοδεύσεις της Νέας Δημοκρατίας στη Δικαιοσύνη.



Η διαδικασία της πολιτικής διερεύνησης από το Κοινοβούλιο είναι, και ανεξάρτητη από τη Δικαιοσύνη, και απαραίτητη, για να χυθεί άπλετο φως στις υποθέσεις αυτές. Είναι απαράδεκτη η άρνηση της Νέας Δημοκρατίας να έρθουν αυτές οι υποθέσεις στη Βουλή.



Εμείς, λέμε όλα στο φως και καμία συγκάλυψη. Και ο στόχος μας είναι ακριβώς να μην αφήσουμε την Νέα Δημοκρατία να παίξει παιχνίδια συγκάλυψης ή ενοχοποίησης με τη Δικαιοσύνη και με τις υποθέσεις αυτές.



Δεύτερον, δική μας προτεραιότητα πρέπει να είναι και είναι να σταθούμε δίπλα στον δοκιμαζόμενο πολίτη, στον εργαζόμενο, στο συνταξιούχο, το μαθητή, το φοιτητή, το νέο, τη γυναίκα, τον άνεργο. Να παρεμβαίνουμε δυναμικά και συνεχώς σε όλα τα επίπεδα και μέσα και έξω από τη Βουλή.



Γιατί η δική μας προτεραιότητα σε τούτη τη συγκυρία είναι να κάνουμε ό,τι μας επιτρέπει το δημοκρατικό μας πολίτευμα, για να εμποδίσουμε τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, πολιτικές, οι οποίες πλήττουν το εισόδημα του μέσου Έλληνα, πλήττουν τις δυνατότητες ανάπτυξης στην περιφέρεια, αλλά και στις μεγάλες πόλεις. Και βεβαίως, να εμποδίσουμε και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου και των εθνικών μας υποδομών.



Είμαστε εδώ για να μην αφήσουμε να αποπροσανατολίσει η Νέα Δημοκρατία τον δημόσιο διάλογο από τα πραγματικά προβλήματα που έχει ο Ελληνικός λαός. Εμείς, επάνω σ' αυτά στεκόμαστε, γι' αυτά παλεύουμε και γι' αυτά θα κερδίσουμε τις επόμενες εθνικές εκλογές.



Και θα ήθελα να συγχαρώ τους συναδέλφους της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας για τη δυναμική τους παρουσία, τη δυναμική σας παρουσία και εντός και εκτός Βουλής, τις τελευταίες εβδομάδες, και παρά τη δική μου ασθένεια, η παρουσία σας παρέμεινε δυναμική, με ουσιαστικές πρωτοβουλίες.



Και αυτό, πιστεύω, δείχνει κάτι για το ΠΑΣΟΚ, που είναι πολύ σημαντικό. Μια νέα αυτοπεποίθηση, διότι ξέρουμε πού πάμε, ξέρουμε πού πρέπει να πάει η Ελλάδα, έχουμε σχέδιο, έχουμε και βούληση. Έχουμε μία ενότητα, μέσα από μια ανανέωση και μια αξιολόγηση ουσιαστικά των στελεχών μας, που αναδεικνύονται και, όπως είπε και ο Δημήτρης Ρέππας, έχουμε και μία σημαντική επίσης διαδικασία στις 18 Μαΐου, όπου θα πρέπει να κυριαρχήσουν τα τρία βασικά στοιχεία: της ανανέωσης, της ενότητας και της αξιοκρατίας.



Αλλά προ πάντων, νομίζω, αυτό το οποίο αισθάνεται ο Ελληνικός λαός είναι η βούλησή μας να σταθούμε κοντά του, για λύσεις που δεν τον αδικούν, αλλά του δίνουν αισιοδοξία, σιγουριά και νέα φτερά για το μέλλον.



Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτές της μέρες η κυβέρνηση είναι πολύ κοντά στην ολοκλήρωση μιας νέας, ολέθριας πράξης για τα συμφέροντα της χώρας και των Ελλήνων. Είναι και αυτός ο λόγος που θέλησα να μιλήσω σ' εσάς, διότι το έχουμε θέσει ως βασικό θέμα προτεραιότητας, είναι η εκχώρηση, η παράδοση του ελέγχου του ΟΤΕ στην γερμανική Deutshe Telekom .



Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μόνοn η Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας έχει βγει στην παγκόσμια πιάτσα, πρόθυμη να πουλήσει τα πάντα σε Γερμανούς, Κινέζους, Άραβες, γι' αυτό, εμείς χαρακτηρίζουμε την πολιτική αυτή τριτοκοσμική, πολιτική που δεν αρμόζει σε χώρα - μέλος της ΟΝΕ, που δεν αρμόζει στις ανάγκες της Ελλάδας.



Είναι χαρακτηριστικό πως κανένας άλλος ευρωπαϊκός Τηλεπικοινωνιακός Οργανισμός δεν είναι προς πώληση στην Ευρώπη. Μόνον ο ΟΤΕ, η μεγαλύτερη τηλεπικοινωνιακή επιχείρηση και πετυχημένη επιχείρηση στα Βαλκάνια. Και εμείς, θέλουμε να την πουλήσουμε σώνει και καλά.



Γι' αυτό, εμείς κάνουμε λόγο για σκάνδαλο απιστίας εις βάρος των συμφερόντων της χώρας. Και η απιστία ξεκίνησε όταν η Νέα Δημοκρατία κατάργησε τις ασφαλιστικές δικλείδες που είχαμε καθιερώσει ως ΠΑΣΟΚ, όταν κατάργησε την ελάχιστη συμμετοχή του Δημοσίου, που ήταν στο 33% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ, και τον περιορισμό οποιουδήποτε δικαιώματος ψήφου στο 5% για οποιονδήποτε άλλο μέτοχο στη Γενική Συνέλευση. Αυτά καταργήθηκαν.



Με το που καταργήθηκαν οι ρυθμίσεις αυτές, ως δια μαγείας, εμφανίστηκε αμέσως κάποιος και αγόρασε το 20% του ΟΤΕ. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την εξέλιξη της υπόθεσης Deutshe Telekom, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι ήδη υπόλογη για τον κίνδυνο επιθετικής εξαγοράς του ΟΤΕ, στον οποίον η ίδια εξέθεσε αυτό τον Οργανισμό.



Ορισμένοι αναρωτιούνται, μήπως είμαστε εμείς κρατιστές; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Όχι, δεν είμαστε κρατιστές, αλλά θέλουμε να είμαστε όσο κρατιστές είναι οι Γερμανοί, που μας εξαγοράζουν.



Και εγώ, θέλω να ξεκαθαρίσω και κάτι ακόμα. Άλλο στρατηγική συνεργασία, άλλο ανταλλαγή μετοχών, άλλο στρατηγική υποχώρηση με εκποίηση, αυτό που κάνει η κυβέρνηση, και παράδοση του ΟΤΕ σε ξένο ανταγωνιστή του.

Θέλουμε τον ΟΤΕ να επεκτείνεται και να εξαγοράζει, και όχι να εξαγοράζεται. Εμείς, προωθήσαμε τη μετοχοποίησή του, ώστε να ενισχυθεί με κεφάλαια, αλλά και με τεχνογνωσία, και το πετύχαμε. Πετύχαμε να τον κάνουμε μια κερδοφόρα επιχείρηση, με ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια και όχι μόνο.

Για ποιο λόγο ενδιαφέρεται η Deutsche Telekom για την εξαγορά και τον έλεγχο του ΟΤΕ; Είναι μία προβληματική εταιρεία, την οποία έρχεται, έτσι, από μια διάθεση φιλανθρωπίας, να την σώσε; Αυτό που τελικά επιζητείται, προφανώς, είναι ο ΟΤΕ να γίνει κρατικό γερμανικό όχημα για επέκταση στα Βαλκάνια. Αυτό το δικαίωμα στερούμε από τον εαυτό μας και το χαρίζουμε στη γερμανική κυβέρνηση. Αυτή είναι η ουσία αυτής της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας.

Η Deutsche Telekom ξέρει πολύ καλά τι αγοράζει. Εμείς ξέρουμε, ή η κυβέρνηση ξέρει, τι πουλάει και τι χάνει η Ελλάδα; Προφανώς το ξέρει, δεν την ενδιαφέρει όμως. Είναι άλλα τα οποία ενδιαφέρουν την κυβέρνηση αυτή και δεν έχουν σχέση με τις μεγάλες εθνικές επιταγές, δυστυχώς, αλλά είναι έρμαιο συγκεκριμένων συμφερόντων όταν αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα και είναι απαράδεκτη αυτή η συμπεριφορά.

Όλα αυτά, περί συνδιοίκησης, ήταν και πάλι επικοινωνιακές - όπως πάντα - λέξεις, ένα ψέμα που κατέρρευσε μέσα σε λίγες μέρες. Το δικαίωμα του βέτο θα είναι κι αυτό εικονικό, το δικαίωμα του management, που ανήκει στο Δημόσιο, περνάει σε έναν τρίτο, χωρίς το Δημόσιο να κερδίζει απολύτως τίποτε.

Θέλω να είμαι πιο σαφής, για το τι επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ. Όταν, μετά τις επόμενες εκλογές, το ΠΑΣΟΚ βρεθεί ξανά στο τιμόνι της χώρας, η κυβέρνησή μας θα εξαντλήσει κάθε νομική και πολιτική δυνατότητα, προκειμένου το Δημόσιο να ανακτήσει τον έλεγχο στον ΟΤΕ. Ας το γνωρίζουν αυτό οι υποψήφιοι αγοραστές. Δεν τους εκφοβίζουμε, όπως ισχυρίζεται ο κ. Καραμανλής, τους ενημερώνουμε προκαταβολικά, διότι θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς μαζί τους.

Θέλουμε να επαναφέρουμε ρυθμίσεις που κατήργησε η Νέα Δημοκρατία. Και προειδοποιούμε την κυβέρνηση να μην καταλήξει σε αποικιοκρατικού τύπου συμφωνία με την Deutsche Telekom, με απαγορευτικές ρήτρες, για να προδικάσει τις όποιες αποφάσεις της επόμενης κυβέρνησης.

Ο μύθος της ελληνικής Δεξιάς, ότι «εμείς οι Έλληνες δεν μπορούμε», και μας προσβάλλει, και μας καθηλώνει. Μας αδικεί, με μηδενιστικές απόψεις για τη χώρα, στην απελπισία πως δεν έχουμε άλλη λύση, παρά να παραδώσουμε τις τύχες μας, να παραδώσουμε τον πλούτο μας, να παραδώσουμε τις εταιρείες μας, να παραδώσουμε τις δημόσιες επιχειρήσεις μας, σε θαυματουργούς κρατικούς Γερμανούς, Κινέζους ή άλλους managers.

Το πρόβλημα είναι πως η Νέα Δημοκρατία κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Το καλό management δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο του ιδιωτικού τομέα, όπως και τα μεγάλα σκάνδαλα δεν συμβαίνουν αποκλειστικά στις δημόσιες επιχειρήσεις. Δείτε τα παραδείγματα, είτε της ENRON πριν από μερικά χρόνια, είτε της πρόσφατης πιστωτικής κρίσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, για τα οποία, οι σοβαροί αναλυτές αναδεικνύουν ότι οι θεσμοί, που θα έπρεπε να προστατέψουν αυτούς τους χρηματοπιστωτικούς Οργανισμούς, δεν λειτούργησαν και, δεν λειτούργησαν, διότι υπήρχε η αιχμαλωσία από μεγάλα συμφέροντα, τα οποία ήθελαν να τζιράρουν, να παίξουν με τις διάφορες «φούσκες» της οικονομίας και της χρηματαγοράς.

Η κακοδαιμονία των επιχειρήσεων του ελληνικού Δημοσίου είναι αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή, της αιχμαλωσίας του δημοσίου συμφέροντος από μεγάλα, ανεξέλεγκτα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα, ακριβώς αυτά, στα οποία υποκύπτει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Γι' αυτό, εμείς μιλάμε για την αυτονομία της πολιτικής, για να μπορεί το ΠΑΣΟΚ, όταν είναι κυβέρνηση, να είναι εκείνο, το οποίο θα προστατέψει τα δημόσια αγαθά, τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού, και όχι κάποιων ισχυρών.

Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω ότι ο δημόσιος ΟΤΕ είναι αυτός που έφτιαξε την πιο πετυχημένη εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, επέτρεψε την πτώση των τιμολογίων, την αύξηση του ανταγωνισμού, τη βελτίωση των υπηρεσιών στους πολίτες.

Η Νέα Δημοκρατία λέει πως δεν θέλει κρατικά μονοπώλια, αλλά εννοεί πως θέλει ιδιωτικά μονοπώλια και ολιγοπώλια. Εμείς, δεν θέλουμε, ούτε κρατικά, ούτε ιδιωτικά μονοπώλια και ολιγοπώλια. Ως παράταξη ευθύνης, αυτή την πολιτική θα εφαρμόσουμε ως αυριανή κυβέρνηση.

Με την ίδια ευθύνη αντιμετωπίσαμε και πρόσφατα τα εξωτερικά ζητήματα και αντιμετωπίζουμε πάντα τα εξωτερικά ζητήματα. Σε αυτό της ονομασίας των Σκοπίων, δεν πρέπει να επιτρέψουμε τρίτοι παράγοντες να μας επιβάλουν τους δικούς τους όρους, αλλά να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά -αυτό είναι που χρειάζεται - την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εμείς, στηρίζουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία, υπό την αιγίδα πάντα του Ο.Η.Ε. και μόνον του Ο.Η.Ε. και επιμένουμε στην καθαρή εθνική κόκκινη γραμμή. Αυτή, η οποία λέει, μια σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό, για όλες ανεξαιρέτως τις χρήσεις.

Θέλουμε, πάντως, να πιστεύουμε ότι η στήριξη των ελληνικών θέσεων στο Βουκουρέστι, δεν ήταν αποτέλεσμα υποσχέσεων για αμυντικούς εξοπλισμούς δισεκατομμυρίων ευρώ από ελληνικής πλευράς, όπως διαφάνηκε χθες. Γιατί αν είναι έτσι, το θέμα των χειρισμών της κυβέρνησης στο ζήτημα των Σκοπίων παίρνει κι άλλες διαστάσεις.

Τέλος, στο Κόσσοβο, η μονομερής ανακήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσόβου αποτελεί εκ των πραγμάτων παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, αλλά για μας, είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει ανεκτό.

Απέναντί μας, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, έχουμε μία σκληρή Δεξιά κυβέρνηση. Μία συντήρηση με αντιλαϊκές πολιτικές, πολιτικές που ξεπουλάνε δημόσιο πλούτο, διαλύουν ένα ευνομούμενο κράτος, με τον κομματισμό και την ευνοιοκρατία. Ένα πρόσφατο παράδειγμα, βεβαίως, είναι και το τραγικό περιστατικό στη Θεσσαλονίκη: Αναξιοκρατία, κομματισμός, ιδιαίτερα στο χώρο των Σωμάτων Ασφαλείας, στο χώρο των Πυροσβεστών, που έχουν τραγικά δυστυχώς αποτελέσματα για τη δημόσια ασφάλεια, αλλά βεβαίως και για τα δάση μας και για την προστασία του περιβάλλοντος.

Είναι ένα ακόμη δείγμα του τρόπου σκέψης της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που βλέπει με πελατειακή λογική την εξουσία, την οποία έχει πάρει με την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού, αλλά την οποία προδίδει καθημερινώς, στηρίζοντας πελατειακές αντιλήψεις, είτε είναι μεγάλα συμφέροντα, είτε είναι μικροκομματικά συμφέροντα. Δεν είναι, πάντως, τα ευρύτερα συμφέροντα του γενικού καλού, των δημόσιων αγαθών.

Γι' αυτό, έχουμε μπροστά μας μία κρίσιμη περίοδο. Θα είναι γεμάτη από αναμετρήσεις, από αγώνες για τα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Προτεραιότητά μας, αυτή την εποχή, είναι να σταθούμε, να είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στους μισθωτούς, που υφίστανται λυσσαλέα επίθεση των επιτήδειων της αισχροκέρδειας.

Γι' αυτό, εμείς έχουμε, και ως κόμμα, ως Κίνημα, αναλάβει μία σημαντική πρωτοβουλία, για τη δημιουργία ενός εθνικού Δικτύου Καταναλωτών, που κι αυτό συμπληρωματικά θα συμβάλει στην ανάπτυξη ενός ισχυρού Κινήματος των πολιτών, για την προστασία της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων πολιτών. Αλλά και με συνεχείς παρεμβάσεις και δράσεις, θα αντιμετωπίσουμε το θέμα της ακρίβειας, όπως και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δανειολήπτες. Επίσης, έχουμε ως προτεραιότητα να προασπίσουμε τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά και τα δικαιώματα που απορρέουν από το κοινωνικό κράτος.

Έχουμε ως προτεραιότητα να προασπίσουμε και να αναδείξουμε τη νέα πορεία που πρέπει να πάρει ο χώρος της δημόσιας παιδείας, για να είναι αντάξια στις επιταγές, στα οράματα, αλλά και στις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας,της κοινωνίας και του πολιτισμού.

Έχουμε ως προτεραιότητα παρεμβάσεις για την καλύτερη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, με σημαντικές αλλαγές, που αποτυπώνονται, είτε στην πρότασή μας για το Σύνταγμα, είτε και σε πολλές άλλες προτάσεις που έχουμε καταθέσει, για τη διαφάνεια και την καταπολέμηση της διαφθοράς.

Έχουμε ως προτεραιότητα να αλλάξουμε το αναπτυξιακό μοντέλο, ιδιαίτερα στην Περιφέρεια, που έχει πολλές δυνατότητες, εφόσον υπήρχε σχέδιο, σύστημα, εθνική στρατηγική, για μία ανάπτυξη με βάση την «Πράσινη Ανάπτυξη», μία άλλη παραγωγή, μια μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο που θα μας δώσει σίγουρα προϊόντα ποιότητας, ανταγωνιστικά, αλλά και μία ποιότητα ζωής, η οποία θα είναι προς όφελος όλων.

Αυτό είναι το πλαίσιο της δουλειάς μας, την ερχόμενη περίοδο. Βεβαίως, στις 18 Μαΐου, θα έχουμε τις εσωτερικές μας εκλογές για την ανάδειξη νέων οργάνων, σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο και, καλώ όλους σας, να συμβάλετε ουσιαστικά σε αυτή τη διαδικασία.

Εμείς, ξέρουμε ότι είμαστε έτοιμοι. Είμαστε έτοιμοι να αντιστρέψουμε την αρνητική πορεία της χώρας μας. Μόλις κληθούμε να αναλάβουμε τα ηνία της εξουσίας - και θα κληθούμε στις επόμενες εθνικές εκλογές - ενωμένοι και πιο δυνατοί, και πιο αποφασιστικοί, θα πορευτούμε σε ένα δρόμο, τον οποίο έχουμε μαζί χαράξει.

Ένα δρόμο, που έχει την εμπιστοσύνη της λαϊκής πλειοψηφίας, ένα δρόμο για μία νέα, ουσιαστική αλλαγή στη χώρα μας.

Σας ευχαριστώ και πάλι για τη συμπαράσταση.

Καλό μας αγώνα.