Ομιλία Δημήτρη Ρέππα στην ολομέλεια της Βουλής επί του Ασφαλιστικού Νομοσχεδίου

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,





Η ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης έχει ως συνέπεια να δυστυχεί ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού. Στην πατρίδα μας, όμως, στην Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας, πέραν των ανθρώπων, δυστυχούν και οι λέξεις και οι έννοιες από την κακοποίηση που υφίστανται από τη Νέα Δημοκρατία. Η Νέα Δημοκρατία αυτοθαυμάζεται και αυτοκολακεύεται με τη φαντασίωση ότι κάνει μεταρρυθμίσεις. Προσπαθεί να προσεταιριστεί το θετικό ήχο αυτής της έννοιας - λέξης, ενώ όποιες αλλαγές έχει προωθήσει στα χρόνια που κυβερνά είναι όλες, μα όλες, χωρίς καμιά εξαίρεση, σε βάρος των εργαζομένων, των ασφαλισμένων, των ασθενέστερων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, είτε αυτές αφορούν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ή το ασφαλιστικό των τραπεζών, είτε αυτές αφορούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ή το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων και τόσες άλλες, ενώ από τις πραγματικές και σημαντικές μεταρρυθμίσεις που προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία ήταν πάντοτε απούσα.

Αυτό το οποίο αποτελεί αξία σε μία σύγχρονη δημοκρατία, μεταξύ των άλλων, είναι ο διάλογος για τη σύνθεση των απόψεων ή την ανάδειξη των διαφορετικών θέσεων.

Ακούγαμε τον κ. Καραμανλή συχνά να μας εγκαλεί να προσέλθουμε σε ένα διάλογο, τον οποίο επιθυμεί η κυβέρνηση για την κοινωνική ασφάλιση.

Θυμίζω ότι η Νέα Δημοκρατία ως Αντιπολίτευση όχι μόνο δεν προσήλθε, αλλά μας κατήγγειλε όταν εμείς είχαμε αναλάβει τη δική μας νομοθετική πρωτοβουλία που οδήγησε στον μετέπειτα νόμο 3029. Δεν συμμετείχε σε καμία φάση του διαλόγου και όταν η πρωτοβουλία μας αυτή έφθασε στη Βουλή, η Νέα Δημοκρατία μας κατήγγειλε και απεχώρησε από τη Βουλή, δεν συμμετείχε καν στις συνεδριάσεις.

Το ΠΑΣΟΚ, κόμμα θεσμικό, κόμμα εξουσίας, κόμμα ευθύνης, συμμετείχε στο διάλογο, χωρίς η Κυβέρνηση να σταθεί στο ύψος αυτού του διαλόγου αφού δεν κατέθεσε έστω ένα μνημόνιο με τις δικές της θέσεις. Οι θέσεις αποτυπώνονται γραπτώς για πρώτη φορά τώρα στη Βουλή με τη νομοθετική πρωτοβουλία που αναλαμβάνετε και μάλιστα με έναν τέτοιο τρόπο ώστε και η ΟΚΕ (Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή) στην οποία κατά τα άλλα είχατε σε μία φάση αναθέσει αυτό το έργο, να μελετήσει δηλαδή το ασφαλιστικό πρόβλημα και να εισηγηθεί λύσεις, δεν είχε τη δυνατότητα να μελετήσει το σχέδιο το οποίο προτείνετε και να διατυπώσει τη γνώμη της. Είναι πρωτοφανές να συζητούμε νομοσχέδιο κοινωνικής ασφάλισης χωρίς να γνωρίζουμε ποια είναι η γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής.

Θα ήθελα απευθυνόμενος στην ηγεσία του Υπουργείου Απασχόλησης - Εργασίας θα ήταν το σωστό, «απασχόληση» σημαίνει απέχω από τη σχόλη, απασχολούμαι, αλλά και αυτό είναι μέσα στις «μεταρρυθμίσεις» που έχετε κάνει- να πω, ότι ο σύμμαχός σας είναι οι κοινωνικοί εταίροι και ιδίως οι εργαζόμενοι. Πρέπει να έχετε έναν ανοιχτό διάλογο μαζί τους, μια ειλικρινή και ευθεία συνεννόηση. Έπρεπε να αξιοποιήσετε τις επιτροπές του νόμου 3144 τόσο για την απασχόληση όσο και για την κοινωνική προστασία τις οποίες θεσπίσαμε και τις αξιοποιήσαμε, αλλά δεν το κάνετε γιατί βλέπετε τους εργαζόμενους ως αντιπάλους σας. Και λυπάμαι όταν ακούω από σας να αναφέρεσθε με τον χαρακτηρισμό «ρετιρέ», για να θίξετε και να εκθέσετε -πιστεύετε- στα μάτια των πολιτών ομάδες εργαζομένων. Κατά τη δική μας άποψη -και πρέπει να είναι κατ' εξοχήν του Υπουργείου Εργασίας και Απασχόλησης η άποψη αυτή- δεν υπάρχουν «ρετιρέ» μεταξύ των εργαζομένων, μεταξύ των λαϊκών στρωμάτων της κοινωνίας. Τα «ρετιρέ» θα τα αναζητήσετε στους εργοδότες, στο κεφάλαιο, στις τράπεζες, σε εκείνους τους οποίους εξυπηρετείτε με χαριστικές ρυθμίσεις τις οποίες έχετε κάνει και είναι ουκ ολίγες!

Όπως και σήμερα με τη διαδικασία της ενοποίησης, την οποία προχωράτε χωρίς αναλογιστικές μελέτες, πρέπει να γνωρίζετε ότι απαλλάσσετε από υποχρεώσεις σημαντικούς εργοδοτικούς φορείς, κυρίως τράπεζες, οι οποίες θα πληρώσουν το υποεκατονταπλάσιο των υποχρεώσεων που έχουν ή θα προέκυπταν με βέβαιο τρόπο αν γινόταν μια σωστή αναλογιστική μελέτη. Αλλά το εγχείρημά σας αυτό δεν προσεγγίζει το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης που είναι διττό δημοσιονομικό και κοινωνικό ούτε από τη δημοσιονομική ούτε από την κοινωνική πτυχή του. Κάνετε απλώς μία ταμειακού τύπου επέλαση στα αποθεματικά κάποιων Ταμείων προκειμένου να τα μεταφέρετε σε άλλα δήθεν αδύναμα Ταμεία, χωρίς όμως να έχετε τις μελέτες εκείνες οι οποίες να προσδιορίζουν ποιο είναι το βάρος, το έλλειμμα, το άνοιγμα που έχει κάθε Ταμείο και ποιοι είναι αυτοί που ευθύνονται γι' αυτό και θα αναλάβουν αυτό το βάρος.

Αυτό το οποίο επίσης ακυρώνετε είναι ένα σημαντικό κοινωνικό κεκτημένο που σας παραδώσαμε, που αποτελεί στοιχείο πολιτικής αναδιανομής, η οικονομική στήριξη του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης των μισθωτών με το 1% του ΑΕΠ. ετησίως. Οι έχοντες και κατέχοντες που φορολογούνται χρηματοδοτούν τους αδύναμους χαμηλοσυνταξιούχους.

Νομίζω ότι η σύνδεση της χρηματοδότησης του τομέα κοινωνικής ασφάλισης των μισθωτών με την αύξηση του πλούτου ετησίως είναι μία πολιτική προοδευτική. Εσείς το καταργείτε αυτό και επιχειρείτε με ταμειακού τύπου παρεμβάσεις, όπως είπα, ιδίως με παρεμβάσεις σε παραμετρικές πτυχές του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, όπως είναι η αύξηση του ορίου ηλικίας, η μείωση των επικουρικών συντάξεων κ.λπ., να εξοικονομήσετε απλώς πόρους. Μα, η εξοικονόμηση φαίνεται ότι φθάνει περίπου τα 400-450 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Όταν η εισφοροδιαφυγή έχει απογειωθεί από τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ που την παραλάβατε στα 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου, δεν σκέπτεσθε ότι αν περιστείλετε κατά 10% τη εισφοροδιαφυγή, θα έχετε εξοικονόμηση 650 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, δηλαδή 200 εκατομμυρίων ευρώ παραπάνω από αυτά τα οποία επιδιώκετε να εισπράξετε μέσα από τη μείωση κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων;

Άρα λοιπόν έχετε κάνει κάποια μελέτη;

Εμείς όταν παρουσιάσαμε το ν.3029, ο νόμος αυτός ήταν αποτέλεσμα διαλόγου και συναίνεσης γιατί μόνο η συναίνεση παράγει στέρεες και μακρόπνοες λύσεις. Είχαμε τη μελέτη του ινστιτούτου της ΓΣΕΕ το 2005 και είχαμε προσφάτως την έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας μετά από ερώτημα του Υπουργείου όπου σας είπαν με σαφήνεια ότι το σύστημα ασφάλισης των μισθωτών που θεσπίσαμε με το ν. 3029 έχει βιωσιμότητα έως το 2030 εάν εφαρμοστεί με συνέπεια η ισχύουσα νομοθεσία και δεν την εφαρμόσατε. Αντιθέτως με τα όσα ισχυρίζεστε, δεν εφαρμόσατε τη νομοθεσία που ισχύει. Υπονομεύσατε το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, προκαλέσατε κρίση, θα έλεγα συνειδητά, ώστε να επικαλείσθε εν συνεχεία αυτήν την κρίση για να κάνετε αυτού του τύπου την παρέμβαση που κάνετε σήμερα.

Θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι αντιφατικά και παράλογα αυτά που κάνετε, από τη μία να μην στηρίζετε οικονομικά το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και να προχωράτε σε επενδύσεις τόσο ριψοκίνδυνες όσο αυτές των δομημένων ομολόγων. Ειρήσθω εν παρόδω, η «βαλίτσα» πήγε πολύ μακριά και ακόμη δεν έχει βρεθεί. Το σκάνδαλο αυτό παραμένει στο ακέραιο και βεβαίως θα αποκαλυφθεί η αλήθεια. Από την άλλη προχωράτε σε πολυτελή και πολυδάπανα προγράμματα εθελούσιας εξόδου, ενώ δεν προχωράτε στα ασφαλιστικά Ταμεία τη μηχανοργάνωση προκειμένου έτσι να περιστείλετε την εισφοροδιαφυγή. Όμως και η γενικότερη πολιτική σας, η κρίση που υπάρχει στην αγορά κάνει το μικρομεσαίο μαγαζάτορα να αποφεύγει, αφού δεν μπορεί να μην πληρώσει το λογαριασμό για το φως ή για το τηλέφωνο ή τον υπάλληλό του, να πληρώνει τις εισφορές του, χωρίς να είναι συστηματικός παράγων εισφοροδιαφυγής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί αλλάζετε τη ρύθμιση που προβλέπει τη συνταξιοδότηση μετά τη συμπλήρωση 37 ετών εργασίας και ασφάλισης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας. Αυτή η πρότασή μας, όπως διατυπώθηκε από τα χείλη του ίδιου του Προέδρου του Κινήματος, πρέπει να αφορά πλέον και τους αγρότες και τις αγρότισσες. Μην έλθετε με ρύθμιση που θα μειώνει το όριο ηλικίας για τις αγρότισσες στο εξηκοστό έτος για να πάρουν σύνταξη. Γιατί ο αγρότης ή η αγρότισσα που συνήθως ή δεν σπουδάζουν ή έχουν έναν μικρό χρονικό κύκλο σπουδών μπαίνουν στην παραγωγική διαδικασία νωρίς, άρα μπορούν μετά από 37 χρόνια εργασίας να λάβουν σύνταξη σε μικρότερη ηλικία από το εξηκοστό έτος. Όταν κάποιος εργάζεται και ασφαλίζεται για 37 έτη, αξίζει να πάρει σύνταξη, είναι στο ακέραιο ανταποδοτική η σύνταξη που παίρνει.

Όπως ελέχθη από πολλούς συναδέλφους, ενάμισι εκατομμύριο πολίτες πλήττονται από τις ρυθμίσεις και θίγονται τα δικαιώματά τους. Περίπου 250.000 γυναίκες στην κρίσιμη ηλικία 40-48 χρονών έχουν μία αύξηση των χρόνων παραμονής στην εργασία και την ασφάλιση που φτάνει μέχρι τα πέντε έτη.

Εδώ πια «χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα», όπως και γενικότερα σ' όλες τις ρυθμίσεις, ενώ οι επικουρικές συντάξεις μειώνονται, σε κάποιες περιπτώσεις και σε ποσοστό που ξεπερνά το 60% των σημερινών επιπέδων και αυτό αφορά περίπου ένα εκατομμύριο συνταξιούχους.

Όσον αφορά το περίφημο κεφάλαιο αλληλεγγύης: είναι μία ιδέα που πήρατε από το δικό μας πρόγραμμα αλλά πάλι την κακοποιείτε, γιατί τροφοδοτείτε αυτό το κεφάλαιο με πόρους οι οποίοι επιβάλλονται αδίκως στο μέσο πολίτη, στον χαμηλόμισθο πολίτη μέσω του ΦΠΑ., τι κάνετε; Επιτίθεσθε στα Ταμεία εργαζομένων και ασφαλισμένων όπως είναι οι δικηγόροι, οι νομικοί, οι γιατροί που ξέρετε ότι αυτοί δεν συνταξιοδοτούνται στο εξηκοστό ή στο εξηκοστό πέμπτο έτος. Εργάζονται και μετά το εβδομηκοστό έτος συνήθως, άρα λογικό είναι τα Ταμεία τους να έχουν υψηλά αποθεματικά. Θα πρέπει αλλιώς να τα αξιοποιήσετε.

Εσείς βρήκατε, λοιπόν, σε αυτά τα Ταμεία ένα σημαντικό ποσό, το οποίο ουσιαστικά θέλετε να μεταφέρετε σε άλλα Ταμεία, να το χρησιμοποιήσετε για επενδύσεις -έχει κάνει λόγο ο υπουργός Οικονομίας σχετικά- για να απαγκιστρωθείτε από την υποχρέωση που προέβλεπε ο δικός μας νόμος να χρηματοδοτείται μέσω του Προϋπολογισμού με το 1% του ΑΕΠ ετησίως το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.

Έχω τη γνώμη - και πολλά μπορώ να αναφέρω ακόμη - ότι τα μέτρα τα οποία προωθείτε είναι αντικοινωνικά και είναι αντιασφαλιστικά. Όχι μόνο δεν λύνετε το ασφαλιστικό, αλλά θα έλεγα ότι δένετε χειροπόδαρα τους εργαζόμενους και τους ασφαλισμένους. Τα «δεν» του κ. Καραμανλή αποδείχθηκε ότι δεν είχαν κανένα αντίκρισμα αλήθειας. Να είστε σίγουροι όμως ότι το «δεν» του ελληνικού λαού στην πολιτική σας θα έχει αντίκρισμα στις επόμενες εκλογές.

Ευχαριστώ πολύ.